Pöträt (1835)

Pöträt.

Konot fa ‚Nikolaj Gogol'’.

Ma redakamasotül ela 1835 se kompilalebuk tiädü „Larabots”.

§ I.

Menamödot pö top nonik ästopon ön mafäd so gretik, äsä lä pänotiselidöpil su yad di ‚Shhukin’. Selidöpil at vo äbinädon me konlet mu vemo distöfik bisarotas: pänots mödadilo pipänons me kölins leülik, piglodons me laig dofagrünik, älabons fremis dofayelovik lugoldik. Nifüp ko bims vietik; soar lölöfiko redik ad filaglut lefila sümöl; luman Flanänik ko pip e nam mifomik, kelan sümom-la mödikumo ad hidindun labü slivüls, ka ad men… Ats binons yegäds kösömik jafotas somik. Lü atos mutons paläükön magods anik pegavöl, sevabo: pöträt ela Khosrev-Mirza ko luhät hijipaplädik su kap omik, pöträts generanas seimik ko häts killienik su kaps omas, e labü nuds blegik. Zuo yan selidöpila somik kösömo pebelägon me tufs lekanotas, kels jonülons täleni lönöfik mena Rusänik. Su bal etas pemagof jireg: ‚Miliktrisa Kirbit'evna’, su votik pemagon zif: ‚Hierusalem’, love doms e glügs kela nenmiseriko eduflumon kölin redik, boso estenöl i dili gluna e lumanis Rusänik tel pleköl, kels lenlaboms leglufis. Kösömiko vobots at tirädons remanis nemödik, ab lüloganis ön mödot jepa. Domadünan ä ludrinan seimik bo ya cavom fo magods at, du kipom me nam bötömi ko boveds labü zedelafid se bötädöp pro söl okik, kel nendoto oslürfom supi no tu hitiki. Fo om bo ya stanom soldat: cädan at maketa neflifedotas, flegülaneifis tel selöl; i stanof jiselan ä jielan di ‚Okhta’ ko bok me juks fulöl. Alan stunidon ön mod lönik: lumans kösömo jonoms ad bos me doats; hicädans dalogoms fefiko; hipuls: dünans e febodayufans < smiloms e fopülükoms odis leigodölo lä mimagods ejonetöl; domadünans bäldik in mäneds raodaklöfik logoms te sekü utos, das ga zesüdos seimöpo ad lulogön ä cavön; e jiselans: luvoms yunik Rusänik < lüspidofs klienäliko ad lilön utosi, dö kelos mens spikodons, ed ad logön utosi, kelosi otans lulogons.

Pö tim at nenvilädiko ästopom fo selidöpil hiel Chertkov: pänan yunik beigolöl. Mäned bäldik e klot no vogädik äjonons omi as men ut, kel jüi okglöm äbinom fiedik kol jäfüd oka e no älabom timi ad kälälön klotemi okik, ai tirädabi klänöfik pro yunanef laböli. Ästopom fo selidöpil e primo ninälo äsmilom dö pänots nejönik at. Fino vätäl nenvilik äbemastikon omi, äprimom ad tikön, kin ga äneodonöv jafotis at. No äjinos stunüköl lü om, das pöp Rusänik äküpälon ad vobots ko hiel Eruslan Lazarevich, ko lufidans e ludrinans, ko hiels ‚Foma’ e ‚Erjoma’; yegäds somik pemagöl äbinons vemo balugiks e suemoviks pro pöp; ab kiöpo patuvons-li remans tefü lupänots gagik vielik at? Kin üfo neodon-li lumanis Flanänik at, länodis redik e blövikis atis, kels jonülons steifi seimik ad stadäd ya boso löpikum lekana, do jenöfo trätons bapükami dibätik lölöfik ona? If binonsöv vobots cila de desir nenvilik balik slafälöla, if leno labonsöv verätikosi seimik, igo no fölonsöv leprinsipis primik däsinava febodik, if val pö ons pamagonsöv ön mod mimagodik, ab in fom mimagodik at süilikonös töbidam pu pülik, dranäl pu pülik ad jafädön bosi ad nat sümöli!… Ye nosi sümik kanoy-la küpön pö ons. Döl bäldanik seimik, vil vanik seimik, ü — ba so binos-la gudikum ad notodön — müt ekoedon pänön namis jafanas onas. Kin ävobon-li ad mekön onis? Zuo ävobon nendoto pösod ot bal, bi palogons köls ot, pänamamod ot, jafädots nama plakilabik ekösömiköl ot, kel luveratikumo muton-la dutön lü itjäfidaparat groböfiko pemeköl, ka lü men.

Lunüpo ästanom fo pänots gagik at ed äbleibom lüodükön logis oka äl ons, jenöfo ya leno älogölo, vüo guvan selidöpa pänabajönik at: men neküpidik bäldota yelas zao luldegas mänedi raodaklöfik älenlaböl, labü cün sis lunüp no pijeiföl < änunom ome, das pänots vo äbinons balidsotiks ed änu piblümons de maket grosülik, sodas laig no nog äsägikon, e no nog päpladons ini frems. „Ol it logolös! yulob nämätü benorepüt obik, das okotenikol”. Ab spikots mödapromöl valik at äbeiflitons lilis ela Chertkov. Fino ad kuradükön boso dalabani älösumom glunao pänotis anik ipüfiköl. Äbinons pöträts famülik vönik ko mens, kelanas licinanis töbo ökanoy-la tuvön. Tio nentikiko äprimom ad säpüfükön bali etas. Logodared pülik süpo äsüikon su logod omik: köl ut, kel träton plidi peklänedöl pö bos no pespetöl. Äprimom ad röbön nesufädiko me nam oka e suno älogom pöträti, kel iklülädon pamekön dub köfigebäd mastana, do kölins äjinons boso trubiks äd idofiköls. Us pimagulom hibäldan ko logodanotod muifik seimik ed igo badälik; mud omik äprodon smilili, efe japäliki ä lukofiki, e lä atos änotodon dredi seimik; logodared malädülik pidilamosegivon mänsidiko da logod fa frons pimiüköl; logs omik äbinons gretiks, blägiks, trubiks; e näi atos pö ons liföf seimik plödakösömik äküpidon. Pöträt at äjinon magulön lavarani seimik nilü monabog lifüpi okik ilifädöli, u balani neläbikanas ut, kelanis dü lifüp lölik onas benoplöps votikanas netakedükons. Logod in valem älabon patöfis küpidik logodasota sulüdänik. Täin dofik, hers pägablägik ko viet difatopo isüiköl: atos valik no komädon bevü belödans provinas nolüdänik. Pöträt lölik äjonülon nefinöfi seimik, ab üf idagetonöv fimeki lölöfik, tän lekaninolan äletöbidonöv me rätam, vio jafot nendöfikün ela van Dyck ipubon-la in Rusän ed ikomikon-la ini selidöpil su yad di ‚Shhukin’.

Ko lad dapeböl pänan yunik, iflanioseitölo voboti et, äprimom ad dasukön votikis, äxamölo bali pos votik, ad seivön, va bos sümik nog pötuvon-la, ab retikos valik äduton lü vol vero votik, ed äjonülon teiko, das lotian at sekü fätavimäd fopik ikomädon bevü ons. Fino ‚Chertkov’ äsäkom suämi. Tedan köfik, ikludölo se küpäl omik, das pöträt äsuämonös monamödoti gretik, äkratom topi po lil oka, ed äsagom:

„Soö! ruabs deg tä on ga binonsöv suäm boso nemödik.”

‚Chertkov’ ästeigom nami ini pok okik.

„Givob degbali!” ätonos pödü om. Ägüflekom oki, ed äküpom, das mens vemo mödiks äkobikons, e das söl bal lenlabü mäned lunüpo, äs om, istanom fo pänot. Lad omik ädapebon, e lips ädremilons nevemo, äs pö men, kel suemon, das viloy desumön one yegi sukas onik. Ilelogölo küpälo remani nulik, boso ätrodom oki, posä iküpom pö om klotemi leigodü ut omik leno äpluöli, ed äsagom me vögäd dremöl:

„Ogivob ole ruabis degtel, so pänot oduton lü ob.”

„O selidöpilaban! pänot oledutikon lü ob, ekö! ruabis deglul ole!” remölan äsagom.

Logod ela Chertkov spamöfiko ädremikon, ladälod omik äreafon ini ledredäl, e nenviliko äsagom:

„Ruabs teldeg.”

Tedan äröbülom namis oka ta od demü plid, bi älogom, das remans it ämatedoms ad plulofön gönü om. Menamödot densitikumo äzüon remölanis, iniludölo me sien mälid, das sel komunik ävedon lesel, kel ai vemo nitedon, igo utanis, kels no labons demädi lönik. Fino suämi ämödükumoy jü ruabs luldeg. Tio ön däsper el Chertkov ävokädom: „Luldeg,” bi äreafom ad memön, das monamödot lölik oma äsuämon ruabis luldeg, pu dili kelas ömutom fegebön as pel lödiloatamona, e zuo as fräd pro kölins e neodots nog seimiks. Ettimo mätedan äklemom flagodi okik: jötasuäm äjinon pluön i tefü katäd omik, seko pänot pikipedon lä ‚Chertkov’. Iseramenölo bankazöti se pok, äjedom oni äl logod tedana, ed ägleipom desiriko pänoti, ab sunädo ämobunom de at, pädrefölo dub dred. Logs dofik bäldana pimagöl älogedons so lifölo ed otüpo nenlifiko, das äbinos-la nemögik pö alan ad no senälön dredäli. So äjinos, äsva pö ons dub näm neplänoviko plödakösömik dil lifa pifanädon-la. Logs et no äbinons magiks, ab lifiks ä meniks. Äbinons nenmufiks, ab bo no äbinonsöv so jeikiks, if ämufonsöv. Senäl seimik netikälik (no dred, ab fäk neplänovik ut, keli senäloy pö pub bisara jonülöl kaoti nata, ü — bo binos-la gudikum ad notodön so — dalieneti seimik nata), senäl ebo at äkoedon vokädön tio valanis. Ko dremäl ‚Chertkov’ äluröbom me nam okik da linumastof, ab iklülädon smufön. Vobed, keli pöträt ikodon, ätefon valanis: menamödot ön jeik seimik ägeyilidon de selidöpil; reman, kel iprimom mätedi ta om, dredälo ämogolom. Lulit tü timül ot ädensitikon ad — äsä äjinos — vedükön pubodi nesuemovik at plüo jeikikumi. ‚Chertkov’ leno älabom nämäli ad stebön us lunüpikumo. No äkünölo igo ad tikön dö kesum ko ok pänota, ämorönom sui süt. Lut flifik, lenoid kodü jok luibas ta pavot, bruid spikotamas ijinons flifädükön ünü minut bal omi, ab lan omik ai nog äteafülon dub senäl dolöfik seimik. Do älüodükom logis oka valaflanio äl yegs oki züöls, ab tiks omik äbejäfons pubodi plödakösömik teik. „Kis atos binon-li?” ätikom ninälü ok it, „binon-li lekan u magiv sustalik seimik to nataloneds esüiköl? Kiobisarik ä kio nedaseivovik rät at binon! U ba mied ut binon-la pro men, jüi kel dasev löpikün kanon dugön oni, e pö lovestepam kela ya eravonöv-la bosi fa vob menik no pajaföli, edesleitonöv-la bosi lifik se lif rigädi elanüköl. Sekü kelos üfo lovetev at miedaliena, kel jonidon pro miedükam magälama, binon-li sovemo ledredodik? U ba pos magälam, pos leflitäl jenöf fino sökon-la: jenöf ledredodik ut, ad kel magäl reafon äsvo de xab okik sekü joik foginik seimik, jenöf ledredodik ut, kel logädikon pö desirölan oka ün timül ut, kü etan, evilölo seivön lölöfiko meni jönik, sumon neifi naatomik, maiköton ninämis ona e täno logon meni lenaudodik. Kio nedaseivovik atos binon! kio stunükon, kio jeikon liföf at! U sümäd tu voätik tefü nat binon-li leigoso neplitik, äsä zib smeki tu lesvidiki laböli?” Ko tiks somik änügolom ini cemil okik in dom boadik smalik su nisul: ‚Vasil'evskij’ len süt deglulid, pö spadäd kelik äseatons skäts studüpik omik pemiko in spadüls valik pijedöls, däsinots kopiedis magotas Vöna-Grikänik pämagöls, kälöfiks, kuratiks, äjonülöls pö pänan töbidi ad daseivön stabanomis e leigöfi ninöfik nata. Lunüpo älelogom otis, e fino tikods omik äprimons ad pubön balposvotiko e tio ad pänotodön me vöds — ön mod so vemik äfäkädom demü utos, kelosi äbetikom.

„Ekö! yel bal ya epaseton, dü kel bejäfob vobodi danaütik ä bomemiki ati! Steifob me töbids valik oba ad seivön utosi, kelos so milagiko plöpon pö jafans gretik e jinon binön dagetot spireta süpik vifik. Sosus kontagükons köfi ko linumastof, e ya süikon pö vobots onsik men libik, livik, somik, kinik pejafon fa nat; mufs otana binons lifäliks ä nenmütiks. Atos pegevon mastanes primao, obo mutob pro otos vobön dü lifüp lölik oba; dü lifüp lölik mutob studön stabanomis naütik runäma, fegebön lifüpi lölik demü vobod balsotik äd ad senäls no geädöl. So pänots miik obik völadons! Verätons, sümons ad rigäds; ab if uviloböv jafädön obikosi, tän bos mu votik osüikonöv: lög no ostanon-la so veräto ä nenmütiko; nam no olöpikon-la so fasilo ä liviko; flek kapa pö vobots obik laidio no obinon-la so natöfik, äsä pö uts etanas; zuo tikodaful, i pubods töbo panotodöls ets… Nö! neföro obinob pänan gretik!”

Medits omik päropons fa cemahidünan inügolöl omik: hilepul bäldotü yels degjöl in jit Rusänik, ko logod redacügik e hers redaherik. Nen plütijonüls sunädo äprimom ad detirön de ‚Chertkov’ butis, kelan äjäfälom in tiks okik. Hilepul at in jit redik äbinom pö om omiks dünan, hinüdädan, äklinükom butis pro om, cavom in föfacem smalik oma, ädäräpidom kölamastöfis ed ämiotom me jukem miotik gluni lä om. Isumölo butis, äjedom cemaklotis siöre oka, e ya äsegolom se cem, ven süpo äflekom kapi oka pödio ed äsagom laodiko:

„O söl! va mutob-li filidön kandeli u no?”

„Ofilidolöd!” el Chertkov ägesagom disipiko.

„Zuo i bailan elükömom,” cemahidünan slapik zuo äläspikom, äfölölo kösömi lobabik menas valik labü caladinit ot ad mäniotön äs pospenäd utosi, kelos plu äveüton-la. „Bailan elükömom ed espikom, das if no upelolöv moni, tän osejedom da fenät pänotis valik olik sa bedi.”

„Nunolöd bailane, das no kudomös tefü mon!” ‚Chertkov’ ägespikom, „edagetob moni.”

Pö atos äküpälikom ad pok trelülaguna, ab sunädo äreafom ad memön, das ileadom blibön monemi lölik okik lä selidöpan tökü pöträt. Äprimom ad riprodön tiko oke it nesüeni, das imorönom se selidöpil nen kod alseimik, te sekü dred demü jen nesiämik, ed ikesumom ko ok ni moni, ni pöträti. Äsludom ad kömön lü tedan ya ün del balidfovik äd ad gesumön moni, bi äcedom, das lölöfiko gito ödalom refudön remoti somik, zu dinäds lomik omik ävedükons-la pö om frädi nezesüdik alik nedäloviki.

Munasviet fomü fenät vietik klilik äsestralon sui glun cema omik, ästenölo dili beda ed ästobölo demü völ. Valiks yegs e pänots in cem omik lagöls ön mod seimik äsmililons, ifanädölo seimna me siems oksik dili nida ai jönika ata. Ün timül at fädo älülogom völi ed äküpom len on pöträti bisarik ebo uti, kel sovemo istunükon omi pö selidöpil. Drem nevemik nenvilädiko ävegon da koap omik. Dranäl balid oma äkoedon vokön cemahidünani ä hinüdädani okikis e dasäkön, ön mod kinik e kin ilüblinon pöträti ome. Ab cemahidünan-hinüdädan äyulom, das nek ikömon, pläamü bailan, hikel ikomikom nog gödo ed älabom in nams okik nosi plä kik. ‚Chertkov’ äsenom, das hers omik ämufikons su kap. Posä iseidom oki len fenät, ästeifom ad kredidön oke it, das pö jenet at nos plödakösömik ikanon-la süikön, das hilepul omik ikanom-la slipikön pö tim et, das dalaban pöträta ikanom-la lüsedön oni, iseividölo ön mod patik seimik ladeti löda omik… Brefo: äprimom ad loblіnön plänis tikälimik valik ut, keli gebädoy, ven viloy, das bos ejenon-la te soäsä büocedoy. Isludom ad no logön pöträti, ab kap omik nenvilädo äflekon äl on, e loged äjinon pafimakleibön len magod bisarik. Loged nenmufik hibäldana äbinon nesufidovik; logs äsvo älitons-la, änüsugölo munasvieti, e liföf onsik ädredükon jü nivät so vemik, das ‚Chertkov’ pämütom ad jelön logis oka me nam. So äjinos, das dren ädremilon-la len logahers hibäldana; lulit litik, ad kel jimayedal: mun^[1] < iceinof neiti, ävemükon vobedi at; linumastof äjinon nepubön, e logod dredabik hibäldana so äsestegon-la äd älogon-la plödiü frems, äsva se fenät.

Äkodidölo vobedi klänöfik at mune, lit feyik kela labon patöfi klänik ad labükön yegis me bos tonas e kölas voleda votik, äbüedom lügivön mögiko suno kandeli, lä kel cemahidünan omik ädamufom; ab logodanotod pöträta leno änenämikon: munasviet, ikoboyumölo ko nid kandela, älägivon lä magod liföfi nog plüo müsteriki ä leigüpo bisariki. Igleipölo bedastofedi, äprimom ad fäitanön pöträti, äfäiplifom stofedi jüdo kilio, dat da on magod no ökanon dulitön, ab to töbids valik (u va atos äbinon-la sek magäla vemo pimuifüköla, u va logs lönik omik fa töbidam vemöfik pifenüköls ägetons-la skilädi vifik mufädik seimik), alo äjinos lunüpo lü om, das loged hibäldana äliton-la da stof. Fino äsludom ad kvänön kandeli ed ad golön lü bed, kel pimiedükon fa cemajelöms pöträti pro om änelogädüköls. Vaniko ästebedom slipi: tikods mu dredälüköls ämoükons stadi takedik ut, kel äkoedonöv primön slipi. Glif, fav, bailan moni flagöl, pänots no pifimeköls: jafots dranälas nennämik — atos valik äsüikon pö om ön tikodaked, sodas bal äsökon votiki. E ven äplöpom ünü minut ad moükön onis, sunädo pöträt müsterik nämädiko ädranon niniü magäl omik, ed äjinos lü om, das logs deadabik ona älitons-la da maifod vü cemajelöms. Neföro büikumo äsenälom teifüli so vemiki pö lan okik. Munasviet, kel ninädon musigi so mödiki, ven nüdranon ini slipacem soalik poedana e kepolon visionis cilöfiko plitülikis lafo padrimölis, dat ovebons sus kapofinot ona, munasviet at no äsüükon pö om drimäli musigälik; drimäl omik äbinon dolöfik. Fino äreafom no ini slip, ab ini glöm dilik seimik, ini stad teifülik ut, pö kel logoy me log bal drimamagoti puböl slipa, e me votik yegis züöl äsvo in lefog nofümik. Älogom, vio sürfat hibäldana ädeteilon oki ed ädekömon de pöträt, soäsä sköm löpik pasäskömon de flumot kuköl, älöpikon in lut ed äfliton lü om nilikumo ed ai nilikumo, fino änilikon ebo läi bed omik. ‚Chertkov’ äsenom natemami stoböl, ästeifom ad löikön boso, ab nams oma äbinons nenmufiks. Logs hibäldana trubiko äflamülons ed älülulogons omi ma näm magnetätik lölik okas.

„No bedredolöd!” hibäldan bisarik äspikom, ed el Chertkov äküpom pö lips oma smilili, kel äjinon stegülön omi me logot grinik oka ed älitükon me liföf klilik fronis nenkölik su logod labana okik. „No bedredolöd obi!” dabinäd bisarik äspikon. „Obs: ob e ol < neföro oditobs de od. Edatikol desini vemo stupiki: kikodo vilol-li bejäfön stabanomis lekana, äsä julan ut, kel bleibon lärnön lafabi, do ya sis lunüp sevon ad reidön ma vöds lölik? Cedol-li, das mögos me töbids lunüpik ad seivön lölöfiko lekani, das ogaenätol ön mod seimik ed odagetol bosi? — Si! odagetol,” pö vöds et logod omik pämifomon bisaro e smil nenmufik seimik pänotodon fa frons valik omik, „odagetol gitodi glötabik ad dojedön oli de pon di ‚Isakij’ ini flumed: ‚Neva’ < ud ad flabülön särvigi olik me stofäd ä deilägön oli len kluf balid pukolkömöl; e täno lupänan alik, kel uremovagükon vobotis valik olik tä ruab bal, obesmivon moükölo onis me pödodastöf ad magön su on logodi nejönik redik seimik. Klemolöd tikamagoti stupik olik! Val in voled at padunon demü frutid. Mögiküno vifiko gleipolöd köfi olik e pöträtolöd zifanefi lölik! Odasumolöd bligädi alik, keli ubonedoyöv ole! ab no olöfolöd vobi olik, no olejäfikolöd me on nenropo dü dels e neits! tim pasetikon vifo, e lif no stopon. Plü omekolöv ünü del pänotis olik, plü odagetolöv moni in pok e fami. Lüvolöd masadacemi at e loatolöd lödi jerabik! Löfob oli, e kodü atos gevob ole konsälis somik; id ogivob ole moni, te ukömolöd lü ob!” Pö atos hibäldan dönu änotodom me logod okik smili nenmufik dredabik ot.

Dremäl nesuemovik ädaikon pö el Chertkov ed äkoedon süіkön sueti su logod omik. Izänädölo nämis valik oka, älöükom nami e fino älöikom boso in bed. Ye maged hibäldana ävedon nenämöfik, e pänan te äküpom, vio ämogolom nepubölo zänodü frems okik. ‚Chertkov’ älöädom ön muif se bed ed äprimom ad zigolön da cem. Änilikom lä fenät ad flifädükön boso oki. Munanidül nog äseaton su nufs e su möns vietik domas, do lefogs smalik äprimons suvikumo ad loveflumön love sil. Valöpo äbinos stilik; nesuvo ärivon fagao lilami noidül loatavaba bökana, kel in näilusüt nelogädik seimik äslipom, du lujevod trögik äklädon omi, ed ästebedom tävani ölatiköl. El Chertkov fino äsüadikom, das magäl omik tuvemiko pisäleodükon ed ijonon ome pö slip prodoti tikas brulik oma it. Nogna älügolom lü pöträt: bedastofed tegöl löliko inelogädükon oni, te äjinos, äsva nidül spagila seimna ädudranon-la da teged. Fino islipikom, ed äslipom jüi göd.

Igalіkölo, dü lunüp ma sen äreafom ini stad neplitik ut, kel äglepädon-la meni pos brietalienet: kap oma tomiko ädolon. Äbinos lulitik pö cem: luimöf neplitik äspearikon in lut ed ädudranon da slitods fenätas omik pijelöl me pänots u me pödods sa linumastofs pitenidüköls. Suno nokam ta yan ätonon, e bailan änükömom kobü haratapoldan, komikam kelana pro mens pülik so binon neplitik, äsä logod fäkiälik begana pro liegans. Dalaban doma smalik ut, in kel ‚Chartkov’ älifom, ädutom lü jafäbs ut, kels kösömo äbinons dalabans domas seimöpo pö süt deglulid nisula: ‚Vasil'evskij’, pö flan di ‚Peterburg’, u pö spadül fagik ela ‚Kolomna’; jafäbs somik mödik ädabinons in ‚Rus'’^[2], e so äfikulos ad fümükön kaladi onas, äsä köli leguna vorik. Pö yunüp okik äbinom e kapiten e daroran, id ägebidükom oki ad dünotem sifädik; äbinom vemo skilik ad daflapön me dabats seimani, ed äbinom vifälik, e dändin, e stupik, ye ün bäldüp oka äkobosumom lä ok patöfis valik küpädik at ad prodön nofümi nenämöfik seimik. Ya äbinom hiviudan, ya ästadom plödü dün; ya no älenlabom klotemi vogädik, no äpleidülom, äletodom neki; te älöfom ad drinön tiedi ed ad spikodön pö atos dö nesiämikos valasotik; äzigolom da cem okik, äfeapladölo demü sef reti lepinakandela; kurato pos pasetikam mula alik ävisitom loatanis oka ad getön loatamoni; äsegolom ko kik in nam okik sui süt ad logedön nufi doma okik; anikna a del alik äsemofom domadünani se lucem omik, kitopio iklänedom oki ad slipön; brefo: äbinom man plödü dün, hikel pos lifayels mödik nestönik e dels mödik lemufa in vabs pö jevodicäns suvik äkipedom te kösömotis lukomunik.

„Ol it küpolös!” dalaban äsagom, älüspikölo haratapoldani ed ätenükölo namis oka äl flans valik, „binolös flenöfik ad sludön bosi ed ad lenunön osi ome!”

„Mutob lenunön ole,” haratapoldan äsagom, ipladölo nami pödiü kvatäd leigeda okik, „das bligiküno mutol pelön loatalödamoni ya a muls kil fa ol pedeböli.”

„Binoböv fredik ad pelön; ab kisi kanob-li dunön, if monameds nonons?” el Chertkov äspikom nenfäko.

„Pö jenet at lödidalaban sötom lesumön oke nefimodis olik leigo as suäm loatamona völadölis, e flagos de ol ad fealotädön isao sunädo, efe adelo.”

„Sumolsöd vali, keli vilols!” ‚Chertkov’ ägespikom tio nenladälöfiko.

„Pänots mödik pemekons ko bos lekanaskila,” haratapoldan äfövom, ädulogölo äd äfeapladölo anikis onas. „Te binos pidabik, das no pefimekons, e kölins ga no binons vemo liföfiks… Def mona äneleton ole ad remön onis, vo-li? E kis üfo binon-li pänot at, kel pevilupon in linumastofäd?”

Pö atos haratapoldan, ilügolölo mäpüdiko lü pänot, ädoniotirom bedastofedi de on, bi söls at ai däloms okes it tafomedi pülik uto, kö küpoms nenjeli lölöfik u pöfi. Pöträt äjinon stunükön omi, bi liföf plödakösömik logas äsüükon vobedi ot pö valans. Du älelogom pänoti, boso nämo äpedom fremis ona, e kodä nams dünädanas poldik ai boso jonülons vobädi groböfik nata, frem süpo ispranon; boedil smalik ädofalon sui glun kobü vilupot goldotema ta glun ko flapaton ijoköl, e sirkils nidülöl anik ärolons valaflanio. ‚Chertkov’ äjutedom desiro ad lösumön goldakönädis ed äsesleitom se nams poldana anikis fa om pitovädölis.

„Sekü kods seimik esagol, das labol-la nosi ad pelön,” haratapoldan äküpom, äsmililölo plitöfiko, „e vüo labol goldakönädis viomödik.”

„Mons at binons pro ob no padoatöls!” el Chertkov ävokädom, bi ädredälom demü tölat skilädik namas poldanik. „Sötob kipedön onis, pelükonfidons obe fa fat edeadöl obik. Too ad kotenükam ola, ekö! loatamoni ole demü löd!” Pö atos äjedom goldakönädis anik domidalabane.

Logodanotod e träit dü minut bal pivotükons pö bailan e pö dalogal cädik tefü kondöt bökanas brietik.

Poldan äprimom ad begön säkusadi ed ad kredükön, das te ifölom-la fomedis pibüdülöl, e zuo leno ilabom gitodi ad mütön omi; id ad süadükön vemikumo tefü atos eli Chetrkov, älofom ome jedüloti tabaka. Domidalaban älesagom, das te icogom-la, zuo älesagom ko yulafomüls e nenkonsien uts, ko kels kösömo tedan in el ‚Gostinyj dvor’^[3] älesagom bosi.

Ye ‚Chertkov’ ämorönom plödio e no äkünom ad blibön pö löd ot. Igo no älabom timi ad betikön bisari jena at. Ivestigölo vilupoti, ätuvom ninü on goldakönädis plu baltumis. Äcedom lebligädi buikün okik ad loatön lödi liegöfik. Löd, keli fädo äküpom, äsva piblümükon-la desino pro om: älabon cemis geilik fol balposvotiko in ked ot, fenätis gretik, frutikosi e kovenikosi valikis pro pänan! Du äseatom su lesöf Türkänik ed äloegom da fenäts no pidilöls gretükumön ä beigolön menamödotis, äreafom dibätiko ini drimäl okplidik seimik, ed ästunom dö fät oka it, kel nog bü del bal istadon ön donät pö masadacem, äsi om it. Pänots no pifimeköls e pifimeköls pilägons len völs smufik gianagretik; bevü ets älagon pöträt klänöfik, kel iledutikon lü om me mod so patik. Dönu äprimom ad meditön kodi liföfa plödakösömik logas onik. Tikodagol oma älüodikon lü drimamagod fa om pilogöl, fino lü div bisarik in frems pänota piklänedöl. Val älüjonilon pö om ad utos, das jenotem seimik tefon dabini pöträta, e das ba lif oma it äyumäton-la ko pöträt at. Älöjutedom de lesöf okik ed äprimom ad vestigön küpälo oni; in frems ätopon bogil pitegöl me boedil slenik, kel ye ön skil soik pifärmedon ä pinivädon tefü sürfat, das nek ökanon reafön ad sevön dabini bogila, üf doat vetik haratapoldana no übreikonöv pedölo boedili. Ägepladom e nogna älogedom magodi. Liföf logas no plu äjinon lü om binön so dredabik pö lit klilik da fenäts gretik cemi omik äfulüköl, ä pö noid menamödotas sütik lilamafägi omik ädädüköl, ab äkipädon ninü ok bosi neplitik, kludo ästeifom mu vifiko ad deflekön oki de linumastof.

Tü tim ot klokül ätonon lä yans, e läd cädik labü lifayels mödik änügolof läi om; älabof zekoapi lunedik, äs lögäd vinavära, äbinof dugädü jiyunan bäldotü yels ze degjöls; livredan in livred jerabik imaifükom yani ofes ed istopom pö föfacem.

„Elükömob lü ol ad begön bosi,” läd äsagof me vögäd löfülik, dub kel kösömo jisomans spikofs ko pänans, hiherans Fransänik e mens votik, kels pemotons-la ad kotenükön votikanis. „Älilob bosi dö tälenüls olik…” (‚Chertkov’ ästunikom dö fam okik so suniko idavedöl.) „Vilob, das omekolös kopiedi pöträtik dauta obik.”

Pö atos logodil paelik dauta iflekon oki äl pänan, hikel, if äbinomöv nolan ladälas, sunädo ödatuvülomöv lifajenädi ofik toumi mödik no öflagöli, sevabo: lefäk lucilöfik kol baols, glumaladäl e naüt dü period lunüpik bü e pos fided, desir ad goulön in klot ma vogäd nulädik pö zälül menagik, ledesir nesufädik ad kobikön ko jiflenädan okik, dat pöt ödabinon ad spikön ofe: „Ag! o digikan! kio äleglifob!” ud ad nunädön, vomidek kinik läd: ‚Sichler’^[4] ümekof pro klotem jiplina: ‚B.’… Ekö! atos äbinon valikos, kelosi änotodon logod jivisitana yunik: logod paelik, tio nen notodot, ko kölül yelova malädülik seimik.

„Vilob, das ün timül ebo at primolös vobi!” läd äfovof, „kanobs gevön ole düpi bal.”

El Chertkov äjutedom lü kölins e köfs, äsumom pödodi ya piblümüköli ä pitenidüköli ed äpladom oki legudiko.

„Mutob büonunön ole bosi,” läd äspikof, „dö jiel Anet obik ad fasilükön boso me atos vobodi olik. Pö logs ofa ed igo pö logodalienäds valik nennämäl meditik ai äbinon küpovik; ‚Anet’ obik binof vemo dasenälik, e — koefobös! — neföro dälob ofe ad reidön lekonedis nuik!” Pänan älülogetom me töbids valik oka, ab leno äküpom nennämäli meditik seimik. „Vilob, das omagolös ofi balugiko in züäd famülanas u — so obinosöv nog gudikum — as soelikan in lut flifik, in jad dis bledem grünik, sodas nos olüjonilon-la, äsif udesinof ad vabön lü baol. Zesüdos ad konstatön, das baols obsik so binons naütiks, e so dädükons lani, das vo no suemob, in kis juit binälon-la ad komön pö ons.”

Ye su logod dauta ed igo läda cädik it lienäds logädik ädabinons, kels äjonülons, das no ifabinofs pö baol nemu bal.

Ünü minut bal ‚Chertkov’ äreafom ad tikädön, vio ömögos ad demön leigüpo taädis pülik at, fino isludikom ad välön zänedi visedik. Zuo vip ad bemastikön fikulis e levikodön me lekan, üvobädölo benöfo notodoti telplänovik pöträta, ätirädon omi. Köf äkoedon süikön su linumastof fogi primik, ü kaoti pänavik; se at lienäds nevifo päfomöls äprimons ad deditikön ä davedön. Lölöfiko äjäfälom ko rigädasaman okik, e ya äprimom ad fanädön logamo patis negleipovik ut, kels labükons rigädi mu zänedöfiki in magulot kredabik me patäd seimik levikod löpik verata baibinöl. Fäkäd plitik seimik äprimon ad bemastikön omi, ven äsenälom, das fino iküpom e ba ömagulom utosi, kelosi vemo nesuvo plöpoy ad magulön. Juit somik, efe neplänovik e progediko vemikumöl, sevädon te lü tälenan. Medü köfigebäd omik logod pöträta äsvo nenvilädiko ägeton koloriti ut, kel pro om it äbinon tuvot no pispetöl; ab rigädasaman äprimof so vemo ad mufedön ä cavön, das äbinos fikulik pö pänan no nog plakugik ad fanädön ün timüls ai päropöls logodanotodi cifik.

„Jinos lü ob, das pro naed bal atos saidon,” läd cädik äsagof.

Godö! kio lejeikik atos äbinon! Zuo lan e nämäl oma pas ireafons ad mufädön ed iblümikons ad levobön jäfediko. Ileadölo doniolagön kapi oka ä falön paläti, ästanom fo pänot okik.

„Ye espikoy obe, das lölöfiko fimekol-la pöträti ünü visits tel,” läd äsagof, du älügolof lü pänot, „ab jünu te epänol vobodi ola tio jü silhuät balik. Odelo ovabobs lü ol ün tim ot.”

Pänan seilölo ädugädom lotanis oka jü segolöp ed äblibom domo ön tikäd neplitik. In masadacem spadadefik omik nek iropon omi, ven äbejäfom vobodi okik no pibonedöli. Faviko äfeamufükom pöträti piprimüköl ed ävilom jäfikön me vobots votik no pifimeköls. Ab töbo kanoy-la plaükön tiki e senälis edadranölis ya jü dibät lana dub nuliks, kelis magäl oya no nog primon ad plidön. Ijedölo köfi, äsegolom plödiü dom.

Yunüp binon läbik, bi mögods mödik, äs vegs difik, seatons fo men ettimo, bi binäl lifälik ä flifedik yunüpa fägon ad geädön ad milat juitamedas difik; e sekü atos el Chertkov äsäjäfälikom ti ünü minut bal. If goldakönäds anik binonsöv ninü pok, tän bos töbo no pareifonöv-la ini nämäd yunüpa me nämäl fulöla! Zuo Rusänan alik, e mu pato nouban u pänan, labon patöfi bisarik: ebo ven lubegafenig epubon in pok ona, riskäd alik panedemon fa on, e mel — nämätü spikamamod Rusänapükik — binon-la jükiengeilik pro on as lukünan. Goldakönäds zao kildegs nog äblibons pö om de suäm pibüopelöl tä loatalöd a period fütürik. E goldakönädis valik kildeg at äfegebom ünü soar bal. Bü valikos äbüedom bebötön lü ok fidedi legudikün, äfidrinom fladetis tel vina e no ävilom gesumön moni tuik, äramenom galadavabi deköfik te ad vabön lü teatöp fagotü steps tel de lödöp okik ätopöl, äkoedom daifön flenädanis kil oka in nibotiselidöp, nog änükömom votöpio, ed ägekömom lomio nen kopek igo bal ninü pok oka. Ijedölo oki sui bed, islipikom nämöfiko, ab drimamagods omik dönu äbinons nenyumediks, e blöt, leigoäsä ün neit balid, so ätrakon, äsva äsenom-la su on bosi vetik; äloegom da maifod vü cemajelöms okik deditikön magodi hibäldana de linumastof e numön dönuamo ko notod kudafulik kumis monas; goldotem ädoniofalon se nams oma…Logs ela Chertkov äflamülons; senäls omik äjinons reafön ad dasuemön tirädabi nebepenamovik ut golda, kel bü ettim no ibinon suemovik pö om. Hibäldan ävinegom me nädäg omi ad nilikön lü ok, ed äjonom ome kumi voik goldakönädas. ‚Chertkov’ konvuliko älütenükom nami oka ed ägalikom. Igalikölo, älügolom lü pöträt, älemufükom oni, äbekötom me neif fremis valik ona, ab äkanom neseimo tuvön moni piklänedöl; fino äprimom ad cedön osi vaniki, ed äsludikom ad vobön, äpromom oke it ad no seadön lunüpo pö vobod ed ad no jänälikön ko muf bätodik köfa.

Ün tim ot läd ädelik älüvobof ko jiel Anet paelik okik. Pänan äfimaseitom su teab pöträti okik, e pö naed at köf omik ämufon vifikumo. Del solöfik, litükam klilik älabükons rigädasamani me notod patik seimik, e difüls mödik büo no piküpöls älogädikons. Lan oma dönu älanälikon dub steif. Ätöbidom ad detirön pänamo püni pülik u lienädi, igo yelovi e votikami nenomöfik kolorita, de logod jijönana cavöl ä lefenika ko kurat ut, keli lekanans neplakugik dälons okes it, bi pölacedons, das verat i kanon-la plitön votikanis so vemo, äsä pliton onis it. Ebo ven köf omik äblümon ad magulön notodi valodik bal vala lölik, el „saidö!” favik ätonon sus lils omik, e läd älügolof lü pöträt omik.

„Ag! Godö! Kisi üfo epänol-li?” ävokädof faviko. „Jiel Anet lä vobot olik binof yelovik; pö of donü logs stens dofik seimik binons; äsvo enüsumof fladetilis anik drineda medinik. Vö! nämätü God! ovotabevobolöd pöträti olik! atos leno binon logod ofik. Olükömobs lü ol odelo tü tim ebo ot.”

‚Chertkov’ ön fav äjedom köfi; ämaleditom ed oki it, e paläti, e lädi löfülik, e dauti ofa, e taledi lölik. Faemölo älifädom timi lölik in cem magifik oka e no älabom nämis ad jäfön me mek pänota alseimik. Ün del fovik igalikölo gölo, ägleipom voboti balid fädo po ok ikomädöli; at äbinon magod bü lunüp fa om piprimüköl jiela Psyche. Äpladom oni sui teab ko desin ad fövön vobi to fabin vila ad atos. Ün timül ot läd ädelik änügolof.

„Ag! o ‚Anet’! lülogolöd! lülogolöd isio!” läd ävokädof ko logot fredik. „Ag! kio binos sümik! süperö! süperö! e nud, e mud, e logabobs! me kis obläfobs-li ole benosüpoti legudik at? Kioplitik atos binon! Kio binos gudik, das nam at boso pelöükon. Nu pesüadükob, das nendoto binol pänan so gretik, äsä esagoy obe.”

‚Chertkov’ ästanom nenmufo, äsva istifikom-la sekü bluv pos küp utosa, das läd ipölacedof magodi omik ela Psyche as pöträt dauta okik. Ko jemöf nulana äprimom ad kredükön, das dub skät neskilik at ivilom magön jieli Psyche, ab daut äpölacedof vödis at as plim oke, ed äsmililof balna vemo löfidiko, mot äsöfölof sami ofa tefü smilil. Tiket hölöfik lekläravifiko äsüikon pö tikäl pänana, senäl fava e skana änämükon osi, ed äsludom ad frutidön pöti.

„Dälolös obe ad begön, das adelo oblibolsöd lä ob bosilo lunüpikumo,” äsagom, älüspikölo lü jiblonan atna kotenik. „Äsä kanols logön, leno ekoedob davedön klotemi, bi ävilob pänön vali ko kurat vemikün ma rigäd.”

Vifiko äkoedom lenlabön eli Psyche okik klotemi tumyela degzülid; äkontagükom nevemiko köfi kölöl ko logs, lips, äklilükom nevemiko heremi, ed älovegivom pöträti jivisitanes oka. Tuf bankazötas e smilil löfülik danöfik ävedons bläfod oma.

Ye pänan ästanom, äsva pijänädom-la len top fümіk. Konsien ädolon omi; päglepädom fa dredäl dentinik ä badiniludik demü benorepüt lönik: dredäl ut, kel pasenälon fa hiyunan nobäli tälena ninälü ok laböl; kel müton if no ad nosükön, tän pu ad klänedön volanefe prodotis ut, pö kels om it küpom döfami; kel müton ad sufälön ludigidi lupöpa lölik, ab no ludigidi lekaninolana veratik. Ämagälom, das cödan sevärik ya ästanon-la po pänot oma ed, älemufükölo ön neplid kapi, äleblamon-la omi demü nenjem ä nentälen. Vali üdegivom-la, if te öplöpomöv ad geblinön voboti oka! Ya äblümom ad sörönön po läd, getirön pöträti se nams ofik, däsleitön e dätridön me futs oni… Ab lio ödunom-li atosi? Kiöpio ömutom-li golön? Igo no äsevom famülanemi jivisitana okik.

Ye sis tim at votikam läbik äjenon in lif omik. Ibüocedom, das nenfam üblinädon badükami repüte oma, ab äjenos güo. Läd pöträti ibonedöl ön dafred äspearükof sagädi dö pänan seledik, e vobacem ela Chertkov obsik pifulükon fa visitans, kels ävilons telön ud, if ömögosöv, degön magedi okas medü magulots. Ab ‚Chertkov’: flifädik, nog nensinik, ninälü lan okik cedöl oki it nedigädiki ad duin heroedaduna somik, dat öplöpomös pu bosilo ad sädunön ä pönidön miduni lönik, isludom ad jäfikön ko zil mögiküno vemik me vob okik, isludom ad telön töbidami ut nämas lönik, kel teiko ökoedon davedön plödakösömikosi. Too desins omik pätadunons fa neletians no pispetöls: visitans omik, kelis äpöträtom, mödadilo ädutons lü visitanef nesufädik, mödajäfotik, spidiälik, e klu, sosus köf omik äprimon ad jafön bosi no lölöfiko komuniki, sunädo visitan nulik änüdranon, mu lucädiko äseideton kapi okik, ön ledesir ad logön oni suniküno su linumastof, e pänan äspidom suniküno ad fimekön voboti oka. Fino tim omik so pigebidükon dunetäbefe, das no äkanom jafön me medit igo ünü minut bal; e spiret nenropo pö daved it oka pänosüköl fino isäkösömikon ad süіkön pö om. Fino födü vifükam voba lönik äprimom ad miedükön oki dub foms sevädik, fümik, balfomik e sis lunüp vorädiks. Pos brefüp pöträts oma ävedons sümiks ad magods famülik ut de pänans vönädik, kelis so suvo kanoy kolkömön in topäds valik Yuropa ed igo in spadüls valik vola; us läds pemagofs ko nams su blöt pekobopliföls ed as kipöls flori in nam, e kaviels pemagoms lenlabü leiged ä ko nam poi knop pepladöl. Semikna ävilom ad labükön rigädasamani me jästäd nulik, nog nekösömi no iperöl, kel öbenodiston me plödakösöm ä nenmüt, ab vі! pö poedan e pänan val nenmütik e fasilik padageton ön mod müta tuvemik e binon sek töbidas fenüköl. Dat ömagom notodi nulik ä klatiki, dat ötuvedom klänöfoti nulik pänava, ad atos äsötomöv lunüpo letikön, ideflekölo logis oka de züölos valik, tiko idefugölo de dajäf vola e sogädalif. Ye pro atos tim no äreton pö om, zuo tuvemo päfenükom fa vob delik, sodas no äfägom ad blümön ad frutidön spireti; güo vol rigädik, keli ämagulom medü jafots pänavik okik, äbinon tu kösömik ä balfomik, adas äsüükon-la ed äjäfidükon-la magäli. Logod dibälik ön letik e leigüpo nenmufik dilekana ministeradiläda; logod jönik, ab ai ko propors ot kavidakapitena; paelik, labü smilil tenidik, dutik lü jijönan di ‚Peterburg’; e lemödot logodas votik, ya tuvemo komunikas — ekö! atos äbinon teikos, kelos aldelo äcenon balposvotiko lo pänan obsik. Äjinos, das köfigebäd it oma idageton fino nenköli ä nämälinelabi utis, dub kels rigädasamans omik pimäkons.

Bankazöts e goldakönäds äbeiflitöls nenropo fo om fino ilemükons, äs slip, dranälis klinik lana omik. Nenjemiko äfrutidom döfüli menas, kels demü jönalienäd zuik, fa pänan lü magulots okas pilägivöl, äbinons vilöfiks ad säkusadön ome döfis valik, ifi jön at ädämonöv igo tefü süm.

El Chertkov fino ävedom pänan voiko vogik. Cifazifanef lölik älüikon lü om; pöträts omik äkomädons in vobacems, slipacems, sogacems e klünacems valiks. Lekanans legik ätovülons bluviko jotis okas, älelogölo vobotis fa gönäb at benofäta nämädik. Vaniko etans ästeifons ad daküpön stabü prodots omik jonüli nemu bali verata voätik dub spiret daladöfik pisüüköli; us te äkomädons logods jönafomik, ti ai plitüliks, bi suemod jöna nog äreton pö pänan, ab nos de sev tefü ladäl, lefäks u pu tefü kösöms mena, sevabo nos de utos, kelos äträtonöv daglofi vemik güta feinik. Too anans sevädanas ela Chertkov ästunons dö jen bisarik at, bi iküpons pö primasteifs balid oma dabini tälena, ed ästeifülons ad tuvedön räti nedaseivovik: lio tälenül kanon-li kvänikön pö floram nämäs, plas dafomikonöv ön magif nidik lölöfik?

Ye pänan okplidik äneküpom spikotis somik ed äbitom lupleidiko demü fam valemik, du äkoedom lemufön goldakönädis oka ed äprimom ad cedön, das val in vol binon-la komunik ä balugik, das spiret sülao su taled no dabinon-la, e das valikos zesüdiko nedon-la dutädön in leodükam no nefölovik kuratäla e balfoma. Lifüp omik ya ätefon lifayelis ut, kö valikos leflitäli jonülöl läsikon pö men, kö vobed viälamacara nämöfik nevemikumo dranon ninälio e no voulon me tons japöfik zü ladäl, kö kosam ko jön ya no vedükon nämis neviodik fili e flami, ab senäls valik eguiröl vedons blegäliks pö tonäd golda, koedons dalilön ai küpälikumo musigi bätodik at, e pianiko nenfäko leadons lölöfiko storditön okis dub atos. Fam no kanon satükön e gevön juiti utane, kel no emeriton oni, ab emidüton oke; fam süükon fäkami plitik laidulik te pö utan, kel digädon oni. E kodü atos senäls e dranäls valiks oma älüodikons lü gold. Gold ävedon desirod, dial, dredafonät, juitamed, zeil oma. Tufs bankazötas ämödikumons in bogs omik. E soäs alikan, lü kelan givot riskädik at eledutikon ad dalab, äprimom ad vedön komunatäläktik, nenitedälik kol val e lindifik kol val. Äjinos, das äbinom vilöfik ad cenön ad balan dabinädas bisarik ut, kels semikna komädons in vol, kelis lülogon ko jek men me nämäl e lefäkäl fulöl e lü kelan uts lüjinons äs koaps lifik deadani ninädöls. Too jenot bal vemo ifäkükon omi e lölöfiko ivotükon lüodi lifavega omik.

Ün del ömik äküpom su tab okik penedili, medü kel lekanakadäm ibegon ome asä limane digädik oka ad lükömön e gevön cödoti lönik tefü jafot nulik se Litaliyän pisedöl ä pijaföl fa pänan Rusänik, kelan us änedöfükom masti oka. Pänan at äbinom balan flenädanas büik omik, kel sis lifayels primik oka älabom daladöfi ninälik kol lekan; ko lezil lefäkälik vobiälana äjäfälikom dibäliko ko on me lan lölik okik e födü on, ideditölo de flens, de röletans, de kösömots kovenik oka, ämojutedom nen stüteds alseimik ini län pö ok nesevädik; äsufälom pöfi, bapükami, igo faemi, ab ön okglöm seledik, nedemölo vali, äbitom nenfäko kol val, pläamü lekan löfik okik.

Inügolölo ini lecem, äküpom menamödoti visitanas po pänot ikobikölas. Müätikam dibälikün, kel nesuvo komädon bevü lekaninolans kosädöfik, atna ädareigon valöpo. ‚Chertkov’, ijonölo logodanotodoti gravik nolana, änilikom läi pänot; ab — Godö! — kiosi ilogom!

Äbinölo klinik, nenstenik, jönik äs jigam, jafädot pänana ätopon fo om. If pö on te bos vila ad lumagifön älogädonöv-la, igo if stimiäl pardovik, pu tikod ad nitedälükön-la lupöpi… ab nos, mal nonik soma ädabinons! Pänot äsüstegon mükiko. Äbinon balugälik, nensinik, Godöfik, äs tälen, äs jelalanan. Mageds milagiko jöniks pigrupons nenmütiko, libiko, äsvo no äkontagons-la linumastofi, ed, äsif istunikons-la dö logeds so mödiks äl oks pälüodüköls, äjinons jemöfiko donükön logaheris jönik okas. Me lienäds logodas godöfik pubods klänöfik ut äsüilikons, kelis lan no fägon, no sevon ad loveükön votikane; pinotodölos nen notodamod patik älogädon pö ons; zuo atos valik pipladon pänamo so neküpoviko, so mükiko ä libiko, das äjinon binön sek spireta brefüpik pö hipänan, sek tiketa süpo omi ireiföla. Pänot lölik ämagulon timüli, ab timül ebo ut, ad kel lif lölik menik binon blümükam teik. Drens nenvilik tio äflumons love logods visitanas pänoti izüölas. Güts valik, deikams mäpüdik neverätik valik güta äjinons kobioflumön ad hüm seimik nenspikamik lü jafot Godöfik. Nenmufo ä ko mud imaifiköl el Chertkov ästanom lo pänot, e ven fino visitans e lekaninolans pianiko äkoedons brumön ed äprimons ad bespikön süperodis jafota, e ven fino älüspikons omi me beg ad notädön cedis lönik, äsäkofudikom; ädesinom ad lasumön logoti lindifik ä kösömiki, ädesinom ad sagön cödoti kösömik ä nespiritäliki pänanas edüfäliköl: das jafot binon gudik e das pänan labom täleni ömik, ab binos vipabik, das pö dileds mödik linuma tikamagot e fibevob poduinonsös gudikumo… ab spikam äsvo ästopon pö mud omik, drens e yams nenleodiko äsejutedons as geäd, ed äserönom äs lienetan se lecem.

Dü za minut bal ästanom ön stad nenmufik ä nesenälöfik zänodü vobacem magifik oka. Binäl lölik oma, lifäl lölik oma ägalikons ün timül, äsva yunastad ädönulifikon-la pö om, äsva spagils ikväniköl tälena älöflamons-la dönu. Godö! fe ga kio nespaliko irübükom yelis gudikün yunüpa okik, inosükom, ikvänom spagi tälena filik, kel ba ninälü ladäl iflamilon, ba nu fino üvolfon-la ad bos magifik e jönik, ba id ökoedon-la pubön drenis demü stunid e danöf. Fe ga irübükom atosi valik, irübükom nen spal igo pülik! So äjinos, äsva tü timül ot pö lan omik älifikons dranäls e leflitäls uts, kels seimna ibinons sevädiks pö om. Ägleipom köfi ed änilikom läi linumastof. Suet demü töbid äsüikon su logod omik, löliko äsvo ävedom desir teik ed — if notodamod somik pedälon — päglepädom fa tikamagot balik, sevabo ävilom magön silanani ededitiköl. Tikamagot at vemiküno äbaiädon ko ladälastad omik. Ye vi! mageds omik, jästäds, grups, tikods päseitons sui linumastof müto e nenyumediko. Köfigebäd e magäl omiks ya tu pimiedöfükons dub poän bal, e dranäl nennämik ad nedemön miedöfi e neletianis, kelis ilonom pro ok it, ya äkodon senäli neveräta e pöla. Isädemom sökaleodi töbik ä luniki notetas balposvotik e stabalonas cifik gretikosa fütürik. Ön lusidin äkoedom moön se cem okik vobotis valik oka me pael nenlifik voga nenkuratik pimäkölis, äfärmükom yani, äbüedom letön neki läi ok, ed äjäfälikom, äs hiyunan ladälöfik, pö vob okik. Ye vi! pö stadäd alik pästöpom fa def nolas tefü runäms mu stabaloniks lekana; cinäd balugik ä pülik äkoedon koldälikön lölöfiko leflitäli ed äblebon neletian no pöbemastiköl pro magäl. Semikna bünunian späköfik süpik tikoda gretik äsüikon pö om, magäl omik äsenälon in pärspäkt dagik komi bosa ut, keli — üf üfanädoyöv ed üfeapladoyöv sui linumastof — ökanoy vedükön plödakösömiki e leigüpo suemoviki pro lan alik, äsvo stel seimik milagikosa änidülon-la in fog nofümik tikas omik, bi fümo äkepolom ninälo tikaspäki tälena. Ye Godö! sosus stipot pülik lü tidäb sevädöl, nom naatomik vönao deadik äzesüdons, sunädo tik omik ästopon, dranül magäla nennämik ästifikon ön stad no pinotodöl, no pimagöl; me köf nenvilädo ädönuom fomis, tefü kels süperiko iskilükom oki, su linumastof nams päkoboyümons ma mod bal nenbukio pidalärnöl, kap no äkünon ad dunön fleki nekösömik, igo plifäds it klota äsümedons pidalärnölos e no älabons desini ad lobedön omi ed ad fomön plifädadrapi verätik len jästäd nesevädik koapa. Id om it äsuemom, äsuemom ed äküpom atosi! Suet ädeflumon, äs sturarein, de om, lips ädremons, e pos paud lunüpik, dü kel senäls valik ninälü om ämäpetons, äprimom dönu ad vobön; ab ün bäldot yelas plu kildegas binos fikulikum ad studön kedi naütik lebukas, nomas e naatoma, binos nog mödo fikulikum ad daseivön sunädo utosi, kelos dafomikon nevifiko e padagetön tä letöbids lunüpik, tä tutöbidams vemik, tä okglöm lemuik. Fino äsenom tomi jeikik ut, kel as pläot bisarik komädon semikna pö jenöf, ven laban tälena pülik steifon ad notodön oki ma mafäd gretikum, kas nivod tälena mögükon atosi, e no fägon ad notodön oki; äsenom tomi ut, kel pö yunan koedon pubön gretikosi, ab pö utan, kel eloveikon plödіü drimäl, vedon ledesir nefluköfik; tomi dredabik ut, kel vedükon meni fägiki ad midunots jeikik. Päglepädom fa glöt jeikik, glöt ävemiköl jü vut. Biedälam äsüikon su logod omik, ven älogom jafodi mäki tälena älaböli. Äkoedom knirön tutis okik ed älulogom oni me loged basiliska. Fino ninälü lan omik ädavedon desin hölöfikün valikas, kelis föro men äninopolon, e ko lezil levemik äspidom ad jenöfükön oni. Äprimom ad firemön gudikünosi valik, kelos te päjafädon dub lekanadustod. Iremölo pänoti a suäm gretik, prüdiko äkeblinom oti ini cem oka e ko vut tigrida äjutedom sui on, äsleitom, ädäsleitom oni, äseakötom ad dileds ed ädätridom me futs, ädugedölo osi me smil jeikik juita hölöfik. Sosus jafod nulik dagluti tälena flifädik jonülöl ipubon seimöpo, me töbids e meds valiks ästeifom ad remön oni ön mod alseimik. Liegots susnumik fa om pikobüköls ägevons ome medis valik ad kotenükön desiri hölöfik at. Äsäsnalom sakis valik okik labü gold ed ämailökom bogis. Neföro büikumo netäläktan mostöfik seimik inosükon jafotis jönik so mödikis, äsä vinditan sovadik at inosükom. E mens in blöt fägi spagasümik daseva Godöfik älaböls, te sublimikosi äledesiröls, kruäliko ä nenmenätiko päsälabükons tefü jafots saludik ä jöniks uts, medü kels lekan gretik ikoedon boso sävealön süli, ed ijonon mene dili ninäla ona it, äfulöla me tons e kläns saludik. Neseimo, pö spadül nonik lekanots äkanons paklänedön ledesire distukik omik, miseri nonik ädasevöle. Log japälik, flamülöl oma ädranon valöpio, ed igo in püf topa pilüvöl ätuvon retodi köfigebäda lekanik. Pö lesel alseimik, kö ikomikom, alan primao äsäspetikon ad rem jafota lekanik. So äjinos, äsva sülanef pizunüköl desino älesedon-la ini taled datomani at diseinü mosum benöfa valik usao. Ledesir jeikik at älabükon logodi oma me kolorit dredabik seimik: su on ti ai biedälam pänotodon; logs äflamülons tio lienetiko; logabobs ilovelagöl e flom laidiko kräköfik kodü frons älabükons oni me notod seimik sovadik e lölöfiko ädeditükons oni de belödans takedälik taleda.

Ad läb vola e lekana lifamod so spetätik e dadränälik no äkanon laidulön lunüpo, mafäd lefäkas äbinon tu neverätik e tuvemik pro lifanäms fibik. Glepäds vutalieneta e delira äprimons ad jenön ai suvikumo, e fino atos valik ävedon maläd jeikün. Fifastad lemuik piläüköl lü ftisid mu vifiko äjenädöl äbemekädon omi ön mod so mäpetik, das pos dels kil te jad äjinon posblibön leigodü maged pasetik oma. Sümptoms valik lieneta nesanovik äläikon ad atos. Semikna mens anik no äkanons stöpädön omi. Pö haluds äprimom ad logön logis bü lunüp piglömölis ä lifikis pöträta plödakösömik, e pö jenets et vutalienet omik äbinon jeikik. Mens valik bedi omik äzüöls äjinons binön pö om pöträts jeikik. Pöträt at äteilon-la oki, äfolon-la oki pö logam omik, e fino älüjinos lü om, das völs valik pibelägons-la me pöträts jeikik at omi me logs nenmufik ä lifiks okiks älülulogöls. Pöträts dredabik älogedons-la omi de nufed, de glun, e zuo äloegom veitikön ä zugön lardikumo cemi, dat ökanon kipädon logis nenmufik at ön mödot gretikum. Sanan, kel ibligidon lekäli oma, e ya ililon bosi dö jenotem bisarik oma, ästeifon me näm lölik oka ad fimükön yumedi klänik tikaspäkas pö om ätikologädölas ko jenots lifa omik, ab ämiplöpon lölöfiko. Malädan äsuemom ed äsenom nosi pläamü toms okik, e me vög japöfik ä nebepenamoviko mifomik äluvokädom ed älebegom, das ödeblinoyöd de om pöträti netadunovik labü logs lifik, bliböpi kela änunom veitöfiko ko pats jiniko nekösömiks pro lienetan. Vaniko ästeifoy me töbids valik ad tuvön pöträti bisarik at. Ädasukoy vali in dom, ab pöträt no pätuvon. Täno malädan älöikom ön netaked in bed oka e dönu äprimom ad nunön veitöfiko bliböpi pänota ko kurat ut, kel äjonülon tikäli nätik e japälik; ab suks valik äbinons vaniks. Fino sanan ikludon, das atos äbinon no plu ka pubod patik lieneta. Suno lifüp omik päfinükon dub splodül lätik äd atna nentonik dola. Fun omik äbinon dredabik. No äkanoy tuvön dili igo püliki liegotas gianagretik omik; ab äreafoy ad sevön fegebamodi jeikik onas, posä iküpoy diledis pidekötöl jafotas lekanik ut nivoda löpik, völad kelas plu äsuämon ka balionats mödik.

§ II.

Mödot bökavabas, loatavabas e kalätas ästanon fo nügolöp doma, in kel lesel äjenon dalabotema de balan lekanilöfanas liegik ut, kels juito äslipülons dü lifüp lölik okas äjäfälöls pö sefüragods e leputs^[5]; de balan utanas, kels nendöbo äsevädikons as mäzens e balugäliko äfigebons födü atos monabalionatis pikobüköl spälöfiko fa fats dinöfikum okas, e suvo igo dub vobods lönik büikum okas. Lecem lunik äfulon me menamödot mu distöfik visitanas isio ijutedölas, äsä ravaböds sui fun no pemoüköl. Is äkomon nafemil lölik binü tedans Rusänik se maketabumot ed igo se maketapiad: mens lenlabü leguns blövik mageta Deutänik. Logots e logods omsiks is äbinons boso nämöfikums ä nemutikums e no äjonülons dünіäli tuvemik ut, kel sovemo logädon pö tedan Rusänik. Leno äbitoms ko sumätäl kol dinits, toä in lecem ot raistokratans veütik mödik ut äkomons, lo kels pö top votik äbinomsöv vilöfiks ad desvipön me biegs oksik püfi medü buts visitanas it piblinöli. Is äbitoms lölöfiko tuboldo, nentödiko ävestigoms senido bukis e pänotis ön vil ad seivön legudi cana, ed äkünoms ad plulofön tefü suäm fa grafs ä nolans pämödükumöl. Is visitans nonelaböfik mödik leselas äkomons, kels isludons ad bekomön leseli aldelo pla janed: raistokratan⸗lekanilöfans älecedöl bligi oksik ad no nedemön benopöti ad gretükumön konleti okas e no ädatiköls jäfi votik de düp degtelid jü balid; fino cädasöls ut, klotems e poks kelas äbinons lemu nenkipädiks, kelans äkomikoms aldelo nen zeil lönafrutiälik alseimik, teiko dat öküpedoms, vio e tedot kinik üfinikon, kin ülofon suämi mödikum, kin nemödikumi, kin üklülädon pluön plulofölo tefü kin votik, e lü kin, zuo kis üledutikon. Mödot pänotas äseaton speariko nen sit alseimik; lä ats pimigons pemiko e möbs, e buks labü monograms dalabana büik, kel bo no ilabon nuläli lobabik ad nülogön ini ons. Vasods Tsyinänik, tababoeds maboinik, möbs nulik e vönädiks: pegoldöls e nen goldamastöf < ko foms krugalienik, ko grifiuns, sfins e leonakluvs, leülalampads: ‚quinquets’, litemakrons: valikos äziseaton, zuo leno so leodiko, äsä pö selidöps. Valikos äbinädükon kaoti seimik lekanas. Valemo senäl logamü lesel pö obs süiköl binon bisarik: pö jenot at val vobedon ön mod boso sümik ad sepülamagoläd. Lecem, in kel lesel jenon, ai binon boso glumidik; fenäts tio enelogädiköls demü möbs e pänots tugeiliko pekumöls leadons dranön liti nemödik; nenspikam panotodöl fa logods valanas, e vögs: „Ruabs tum”, „Ekö! ruab sa kopeks teldeg!”, „Ruabs foltum sa kopeks luldeg” < nevifikölo sekömöls se muds ön mod seimik binons groböfiks pö lilam. Ye magäd nog mödo vemik pakodon dub vögäd sepülamo lezälik leselana me fögil flapöla e kanitölo äsvo dunöla deadanamäsädi pro lekanots mifätik, ön mod so bisarik is ekobiköls.

Ye lesel no nog äprimon; visitans älelogons dinis difik su glun kumo pipladölis. Vüo menamödot smalik istopon fo pöträt bal; su on pimagulom hibäldan ko liföf so plödakösömik logas, das vobot nenvilädo äjänälon lü ok küpäli menas. No äkanoy noodön täleni veratik pänane; fe jafädot no pifidunon, ab lä atos älabon pö ok sevädovamali lekleilik köfigebäda nämädik; ye pö etos valik liföf sustalik at logas äsüükon blami seimik nenvilik kol pänan. Äsienälons, das at binon sömitamapün veratikosa, das te letälenan kanon magön oni ön mafäd so gretik, ab das letälenan at ya tu mäpüdiko eloveon plödiü mieds vila menik. Leküpäl onas piropon fa vokäd süpik de hivisitan bal ya bäldoti boso tibäldiki älaböl. „Ö! at vo binon on!” ävokädom ön mufäd vemik e nemufiko älülulogom me logs oka pöträti. Vokäd somik natöfo idavedükon pö valans nuläli, ed anans lüloganas no äkanons nedunön ad sagön, älüspikölo omi:

„Bo sevol-li bosi dö pöträt at?”

„No epölols,” ägespikom ivögölan me vokäd nenvilädik. „Kuratö! Pö ob mödikumos, ka pö ek votik, sevädon dö jenotem pöträta at. Valikos kredükon obi, das muton binön ebo ut, dö kel vilob konön. Ibä küpob, das ols valik nitedälols ad seivön bosi dö on, anu binob vilöfik ad kotenükön boso olis.”

Visitans me kapanut änotodons danöfi oksik ed ön küpäl vemik äblümükons okis ad lilön.

„Nendoto nemödikans bevü ols,” so äprimom, „sevons gudiko zifadili ut, kel panemon: ‚Kolomna’. Lesevädot ona diston me patäds küpidik de zifadils votik. Süds, febäds, stads, kösömots belödanas vero distons de uts votanas. Is nos sümon ad cifazif, ab leigüpo i nos sümon ad zifil provinik, bi smalotülam lifa mödaflanik ed — if daloy so sagön — kulivika edranon id isio ed edasevädikon in soelots so püliküns, kelis cifazif menagik vo kanon davedükön. Lit is binon vero votik; ed, elüvabölo ini süts soalöfik di ‚Kolomna’, jinoy senälön, äsva desirs e dranäls yuniks valiks lüvons-la oyi. Fütür lifälik ä levielik no dranon isio. Is pö valikos takäd e plödüdünstad dareigons. Is valikos efimalödikon, äsvo sadot mufa cifazifik. Vö! val träton atosi: isio fealotädons calans pesäcälöl, kelas pänsion no bepluon suämi ruabas lultum a yel; jiviudans büikumo frutidü vobods himatanik päkosididöls; pösods no liegiks, ko senät plitiko ekosiköls e sekü atos okis äsvo ecödetöls ad blibön is dü lifüp lölik^[6]; jikvisinans plödü dün, dü del lölik pö makets runädöls, ko luman in lucaniselidöp nensiämo luspikotöls, e kafi ön mödot mögiküno gretik tä suäm kopekas lul sa juegi tä suäm kopekas fol aldelo sumöls; fino mens sota ut, keli nemobös me vöd: zenasümik, kels ma klotem, logod, herem oksiks labons logoti ön mod seimik trubiki, zenasümiki. Sümons ad del gediliko trubik, kü sol no bleinükon me nidül litik oka, kü i tep no levisipon kobü tonär, rein e gräl jenöls, ab kü balugiko len sil stad nefümik paküpedon, sevabo fog tofon e nelabükon yeges valik japöfi pö logam. Logods menas at suvo binons ön mod seimik rediliko ruilaköliks, hers i rediliks; logs ti ai no labons nidi; klotem i binon vero nenämöfik e jonülon köli trubik ut, kel davedon, posä emigoy kobo kölamastöfis valik, e valemo logot onsik binon löliko nenämöfik. Lü klad at kanoy läkompenükön lojadadünanis teatöpik plödüdünik, titulakonsälalis luldegyelik pesäcälöl, dugäläbis plödüdünädik ela Mars, ko pänsion teltumruabik, log pesesteigöl e lip svolik. Atans binons vero nenfäkiks, valikos lindifon pö ons; golons, lölöfiko nedemölo yegis valik, seilons, lölöfiko no tikölo dö bos. In cem onsik binons te bed e ken labü Rusänagein rafinik, keli lindifiko sugons dü del lölik nen bludaflud künik alseimik ninü kap kodü nüsum tuvemik ut, keli kösömo löfom ad duinön alsudelo oke febodan yunik Deutänik: studan at süta: ‚Meshhanskaja’ < pärunavegi lölik balo bemastöl pos düp degtelid neita.

Lif in ‚Kolomna’ ai binon nevotöfik: nesuvo bökavab drumon in süts stilik, ba plä ut, in kel dramatans tävons e kel me tonäd lelaodik, toenod e noidül okiks tupon stili valöpik. — Is tio valikans binons futogolans. Bökan nesuvo, fiböfo e ti ai nen tävan vabom nevifiko, tränölo ko ok sigayebi pro lujevod miserabik oka. Suäm loatalödas nesuvo rivon ruabis mil; dil mödikum onas suämon ruabis de degluls jü teldegs e kildegs a mul, if nedemoyöv mispadülis mödik, kels binons loatoviks ko lof vamükama e böt me kaf tä suäm ruabas fol e lafika a mul. Jiviudans calanas pänsioni getöls binofs belödans süenöfikün zifadila at. Kondötofs vemo gudiko, svipofs cemi oksik jü stad saido klinik e spikofs ko jinilädans e jiflenädans okas dö jer bubamita, pötetas e brasida; lä ofs vemo suvo binof daut yunik: jidabinäd luseilik, nenvödik, too semikna pluuneplu löfidik; lä ofs i binons ludogil vemo gagik e glok vönädik labü pendül lügiko kliköl. Jimatans ebo ets calanas labülofs spadädis gudikün tä pelot ruabas de teldegs jü kildegs, e semikna igo jü foldegs. Po ofs hidramatans sökons, kelanes mesed nemögükon ad detävön de ‚Kolomna’. Pöp at binon libik, äs lekanans valik födü juit liföls. Seadölo lenlabü cemaklot okas, atans u tunoms binü bom lucanis seimik, u jäfoms me nätükam pistola, u kleibölo mekoms binü karton yegis seimik frutik in konöm, u daimoms u kadapledoms ko hiflenädan elügolöl, e so lifädoms gödi; otosi dunoms soaro, läyümölo suvo lä atos pöjini. Pos liegans at, raistokratanef at ela ‚Kolomna’ sökon lödanef levemo pülavöladik, äs grälädem neküpovik; e pro küpedan binos leigoso fikulik ad numädön pösodis valik labülöl mispadülis e luspadädis difikis cema bal, äsä ad nemön mödoti ut näsäkas, kel davedikon in vinig bäldik. Pösodis kiodifik kanoy kolkömön us! jibäldans, kels plekofs, jibäldans, kels ludrinofs, jibäldans, kels leigüpiko e plekofs, e ludrinofs, jibäldans, kels töbo kosidofs me meds nesuemovik, äs furmids, sevabo kepolofs ko oks vorikis flabis e stofädemi de pon: ‚Kalinkin’ < jü maketapiad, dat us oselofs onis ta kopeks deglul. Me vöds nemödik: is kanoy logön lureti lölik pöfädik e neläbiki menefa.

Binos suemovik, das pöp at reafon semikna ad defäd vemik, kel nemögükon ad lailifön ön mod kösömik ä pöfädik onas; mutons suvo yufidön moniprünis dranöfik, dat säditretikons tefü dinäds oksik.

Täno nunädons okis bevü ons pösods ut, kels labons nemi svolätik katädanas e kanons prünön ko fienanumots difik ti ai lemuiks suämi mö ruabs de teldegs jü tums. Pösods at pianiko kobükons monemi, kel mögükon semikna ad remön domili lönik. Ye leno äsümon ad vukans somik dabinan bisarik bal famülanemi: ‚Petromihali’ älaböl. Va äbinom hi⸗Grikänan, u va hi⸗Larmeniyänan, u va hi⸗Moldavänan: atosi nek äsevon, ab alo logodalienäds omik äbinons vero sulüdäniks. Älenlabom ai klotemi vidik ma maget Siyopik, älabom geiloti gretik, logod omik äbinon dofiko learaflukakölik, logabobs blägik ilovelagöl boso ilargentaköliköls e mustag ot ävedükons logoti omik boso dredabiki. Äkanoy küpön logodanotodoti nonik pö logod omik: ti ai äbinon nenmufik ed äjonülon taädami bisarik me logodanotod groböfik sulüdänik oka tefü belödans zenasümik ela ‚Kolomna’. ‚Petromihali’ leno äsümom ad vukans pemäniotöl zifadila soalöfik at. Äkanom gebidükön suämi alik, keli iflagoyöv ome; äbinos natöfik, das fienasuäm tefü etos id äbinon nekösömik. Failabadom omik ko lenbumots mödik ätopon in topäd maräda Jikaparik. Dom no so ivorädikonöv, if dalaban ona pu bosilo ifegebomöv monemi ad nätükam, ab ‚Petromihali’ äpelom frädis zuik fümo lenonikis. Cems valik oma, pläamü lucemil keli om it älabülom, äbinons stokacems koldik, in kels fomü kums pipladons vasods bösinik, goldik, yaspidik, badäd valasotik, igo möbs, keli äblinons pano ome debans gredätas e dinitas difikas, bi ‚Petromihali’ ärefudülom nosi, e toä ägebidükom tummilatis monas, id äbinom vilöfik ad yufön me suäm no mödikum ka mö ruab bal. Valikosi: stofädem bäldik negebovik, stuls pibreiköl, igo buts isleatöl < äblümom ad lüsumön pro stokacems oka, e lepöfikan nen dotäl älüikon ko tuf in nam lü om. Pärlats jerabik ba särvigi löfidikün in vol ivoulöls, päninükons ini ferabog miotik oma kobü tabakabok vönädik läda luldegyelik, kobü diad isüstegöl sus flom laabatakölik jijönana, e doatalin labü diamains de calan pöfik oni as sikot pötü vobods nenfenik okik igetöl. Ye nedosös küpetön, das te defäd tu vemik ämüton ad lüіkön lü om. Stipots omik äbinons so töbiks, das äkoedons nepubön vipi alik. Ab utos äbinon bisarikum, ka votikos valik, das pö pel balidnaedik fienanumot no äjinon binön vemo gretik. Medü malatem kalkulovik bisarik e nekösömik oka so büokälo idunom, das gepels ome ägretikumons ma keded jeikik pluiköl, ed igo calans kontrolöl äneplöpons ad datuvülön nomi nedaseivovik at, kel zuo äjinon pastabön su loneds verata kuratik ä matematika; kleiliko äküpons tuükami finasuäma, ab id äküpons, das fienikalkuls at älabons pöli nonik. Miser, leigoäs lefäks valik votik mena senälöl, neai ädranon ninäliü om, e lebegs nonik äkanons slüdön omi ad gevön zögedi u läsükami fienipela. Anna ätuvoy len yan omik jibäldanis mifätik sekü kold istifikölis, jikelanas logods iblöviköl, limeds iflodöl e nams deadik pilütenüköl äjinons nog lebegön i pos deadam ome benädi. Atos suvo äsüükon sidini valemik, e pold ädesinon anikna ad vestigön staböfikumo dunotis pösoda bisarik at, ab haratapoldans ai äplöpoms ön kodüls seimik ad deflekön ed ad ceidön bejäfoti as bos jiniko votik, toä no ägetoms igo lubegafenigi bal de om. Ab nämäd liegota binon so bisarik, das kredoy oti, äsä bankazöti tatik. Liegot, jiniko no vobedölo, kanon neküpoviko so stigädön valanis, äsva binons-la dünans lusumätik. Dabinan bisarik at äseadom, idoniopedölo lögis dis ok it, su lesöf iblägiköl, nenmufiko ägetedölo beganis, te bosilo inutülölo me log pla bieg; ed änemögos ad lelilön de om bosi nezesüdik u tefü yegäd no büsidik. Ye sagäds äspearikons, das semikna ägivom-la glato moni, no äflagölo gegivi, ab pö atos älonülom stipoti somik, das valikans ön dajek ämorönons de on, ed igo jikonömans mu spikodiäliks äbinofs nennämiks ad mufükön lipis, dat öfägofs ad dönuön lo votikans vödis oma. Ed utans, kels älabons kuradi ad lüsumön moni fa om ägivöli, äyelovikons, äguirons ed ädeadons, no äkünölo ad säklänedön kläni.

In zifadil at ädalabom domili smalik hipänan bal ettimo demü jafädots vo jöniks okiks äfamöl. Pänan at äbinom fat obik. Kanob jonedön pro ols vobotis anik täleni legik jonülölis fa om. Lif omik äbinon levemo takedik. Atan äbinom pänan mükik relöfik ut, kels te älifons timü zänodatimäd: timäd ko rel flunilabik. Älabomöv sevädi veitik ed ädagetomöv monemi gretik, if isludikomöv ad bejäfön bonedis mödik, kelis älonüloy ome valaflano; ab älöfilom vemikumo ad jäfön me yegäds relik e tä suäm pülik änunädom oki ad bepänön saludanamagotavöli pädaglüga. Suvo äreafom ad ditret demü monadef, ab neai äsludikom ad yufidön vukani jeikik, do ai ölabom-la fütüro mögi ad gepelön debi, bi te änedomöv jäfikön me vob e pänön pöträtis anik — ed ekö! mon ipubonöv in pok oma. Ab äbinosöv so pidabik pro om ad säjäfälükön oki de jäfots okik, äbinosöv so lügik ad leditön igo ünü timül de betik löfik, das vilöfikumo äblümom ad öseadön in cem okik ön stad faemik dü dels anik. Ed ai isludikomöv ad dunön so, if no älabomöv jimatani fa ok daladöfiko älelöföli e cilis tel, balani kelas anu logols fo ols. Ye balna ditret omik sovemo ägretikumon, das ya äblümom ad golön lü hi⸗Grikänan, ven sunädo nun äspearikon, das vukan jeikik äbinom deadöl. Jenot at äbluvükon omi, e ya äbinom klienik ad dasevön oti as desino sülao pijenöfükölos diseinü nelet desina okik, ven äkolkömom in föfacem oka jibäldani sekü spid iheköli, ädunodöli pö vukan ma cals difik kil: as jikvisinan, domadünan e cemajidünan. Jibäldan lölöfiko isäkösömiköl ad spikön dü blib lä söl bisarik oka dumiko äluspikülof vödis nenyumedik brefedik anik, ma kels fat obik te äkanom seivön, das söl ofik mu vemo äneodom omi ed ibegom ome ad ökesumön ko ok kölinis e köfis. Fat obik no äkanom datikön, ad kis päneodom-la fa om ün tim somik, i zuo ko kölins e köfs, ab pästigädölo fa nuläl ägleipom kölamaboki okik labü pänastömem ed äsegolom sökölo jibäldani.

Me töbids vemik äplöpom ad dudranön da menamödot pöfanas lödöpi vukana ädeadöl izüölas ed ästadölas ön spel, das ba ön mod seimik niliko lo dead sinan at fino ösenälomöv-la lepidi ed öseagivomöv-la dili pülik liegota nenumovik okik. Änügolom ini cem smalik ed äloegom tenikön tio mö lunot lölik ona koapi Siyopana, koapi kelik primo äpölacedom deadiki, so ätenikon e so nenmufik äbinon. Kap isägiköl ona fino boso pälöükon e logs ona äkosstralons föfio so dredabiko, das fat obik ädremikom. ‚Petromihali’ äjafädom vokädi dumik e fino äsagom: „Opöträtolöd obi!” Fat obik pästunükom dub vip so bisarik; äprimom ad blöfädön lü om, das nu ya no äbinos tim pötik ad tikön dö atos, das äsötom refudön vipi taledik alik, das ya minuts nemödik äretons pö om ad lifön e sekü atos pötatim ikömon ad betikön dunotis lönik büik ed ad lösedön pönidi Mulöpale.

„Vilob nosi; opöträtolöd obi!” el Petromihali äsagom me vögäd fümälik, pö kelos konvuls so vemiks ädaikons pö logod omik, das fat obik luveratiko ämogolomöv-la, if senäl, vemo pardovik tefü pänan pedreföl dub nitedäl dö yegäd plödakösömik pro pän me köf, no ästöponöv omi. Logod vukana vo äbinon bal utas, kels jonidons as div pro lekanan. Ko dred e leigüpo ko desir klänik seimik äpladom linumastofi nelabü skafäd sui kiens oka ed äprimom ad pänön. Tiket ad gebädön poso logodi at in pänot okik, kö ävilom magön mani pibemekädöl fa diabs, kelis vöd nämädik Savala ämomofon: tiket at ästigädon omi ad vemükön lezili oka. Ko spidöf äskätom zülogoti e jadis balid, ün minut alik äludredölo, das lif vukana süpo pöfinükon-la, bi deadalanan ya äjinon kontagön mudi omik. Te nesuviko äjafädom lehagi raudik e netakediko älüodükom logedi dredabik oka lü pänot; bos ad fred äsümöl brefüpilo fino äpubon in logs omik pö logam, vio lienäds oma päpladon su linum. Alminutiko äludredölo demü lif omik, fat obik äsludom bü val ad jäfön me fibevob finik logas. Yegäd at äbinon fikulikün, bi senäl in ons päjonülöl äbinon lölöfiko plödakösömik e nebepenovik. Dü za düp bal ävobom len ons e fino lölöfiko äfanädom pänamo flamüli ut, kel ya äkvänikon in rigädasaman. Ön plid klänädik ädegolom boso fagikumo de pänot ad lelogön gudikumo oni, ed ön jeik ädebunom de on, ilogölo logis lifik omi älülogedölis. Dred neplänovik äglepädon omi ön mafäd so vemik, das idejedölo paläti e kölinis, äjutedom lü yans; ab koap dredabik ä tio lafo deadik vukana boso älöädon se bed oka ed ägleipon omi me nam mägik, äbüdölo ad laifövön vobi. Fat obik äyulom ed äkrodedom oki süadükölo vödis okik, das no ölaifövom. Täno dabinan jeikik at ädofalom de bed okik, sodas boms omik änoidülons, äzänädom nämis valik oka, logs omik änidülons me liföf, nams äzügleipons lögis fata obik, e kripölo äkidom tipülis klota fatik ed älebegom ad fimekön pöträti. Ab fat äbinom nenmiserik e te ästunom dö viläl omik ibemastiköl igo nilikami deada. Fino ‚Petromihali’ däsperik äföfiomüfom ko näm nekösömik disaü bed bogi, e kum gretamafädik goldotas ädumodon falölo foi futs fata obik; äküpölo e pö atos neslüdovi oma, ädofalom foi futs omik, e leflum voik lebegas äsekömon se mud jü tim et iseilöl oma. Änemögos ad no senälön keliedi jeikik seimik ed igo — if sötoyöv gebön notodoti somik — naudodiki. „O men gudaladälik! O men Godilekredik! O men kol Kristus fiedöl!” bomem lifik at äspikon ko notod däspera. „Lebegob ole nämätü cils smalik olik, jimatan jönik, sark fata olik: ofimekolöd pöträti oba! Ojäfolöd me at te dü düp nog bal! Lilolös! onotükob ole kläni bal.” Pö atos funapael äprimon ad süikön vemikumo su logod omik. „Ye notükolöd kläni at neke: ni jimatane, ni ciles ola, u voto ed ol it odeadol, ed ons odeadons, ed ols valik obinols neläbiks. Lilolös! if atna no umiserol, tän no plu obegob osi. Pos deadam omutob kömön lü utan, lü kel no viloböv kömön. Us omutob sufön tomis, dö kels eseivol nosi igo medü drimamagod; ab kanob no kömön lü utan nog lunüpo, jüs tal obsik olaibinon, pas if ufimekolöv pöträti oba. Ereafob ad sevön, das laf lifa obik polovepladon ini pöträt oba, pas if pupänonöv fa pänan daskilik. Ol it küpol, das dil lifanämas ya eblibon in logs; lif id obinon in lienäds valik, ven ufiduinol vobodi. E fe koap obik opäridikon, ab laf lifanäma obik oblibon in taled, e nog ünü lunüp oskeapob de toms. Ofipänolöd! ofipänolöd! ofipänolöd!…” dabinan bisarik at ävokädom me vög japöfik e deadöl. Jeik nog vemikumo äbemastikon fati obik. Älilom, vio hers älöikons pö om sekü klän jeikik at, ed äleadom falön köfi, keli primo ya ilösumom, ifäkikölo dub lebegs oma. „Benö! somo no vilol-li fipänön obi?” ‚Petromihali’ äsagom me vög raudik. „Täno sumolöd ole pöträti oba; legivob ole ati.” Pö vöds at bos ad smil äsümöl äsüikon pö mud oma; lif äjinon nogna flamülön pö lienäds omik, e pos minut bal fun blövik äreton fo om. Fat no ävilom doatön köfis e kölinis ämagölis lienädis Godinoamik at, ed ämorönom se cem.

Ad säjäfälikön de tikods neplitik dub jenot at pikodöls äzispatom lunüpo da zif e soaro ägekömom lomio. Yeg balid, keli iküpom in vobacem oka, äbinon pöträt fa om pipänöl vukana. Älüikom lü jimatan, lü vom pö kvisinöp ädünöl, lü domadünan, ab valikans fümäliko ägespikons, das nek iblinon pöträti ed igo ilükömon nekomü om. Atos ämüton omi ad letikön dü minut. Änilikom lü pöträt e nenvilädiko ädeflekom logis oka, bi naudisenäl kol vobot lönik ädaikon pö om. Äbüedom desumön oni e deblinön ini masadacem, ab pö atos valik äsenälom dolöfi bisarik seimik, dabini tikodas ut, demü kels om it ädredom. Ab vemikumo, ka votikos valik, ven ya igolom bedio, äbluvükon omi jenot tio neverätik sököl: äloegom kleiliko nükömön eli ‚Petromihali’ ini cem omik e stopön fo bed omik. Lunüpo älogom omi me logs lifik oka, fino äprimom ad lofön ome dinis so jeikikis, ävilom votükön lüäli lekana omik ön mod so hölöfik, das fat obik ko hag nesaunik älöjutedom de bed, pitegölo me suet koldik, pifanetölo fa teifül nesufidovik in lan e kobü atos fa leskan lefäkälik. Äloegom mogolön magodi milagik ela Petromihali ideadöl zänodü frems ini pöträt, kel dönu älagon len völ fo om. Äsludikom ad filükön tü del ot mekoti kondanabik at namas okik. Sosus filetatopafön pifileton, äjedom ati ini fil saido iflamiköl e ko juit klänädik älogom, vio frems ut äspranons, su kels linumastof pitenidükon, vio kölins no nog isägiköls äsijidons; fino te zenakumil äreton de dabin ona. E ven kumil äprimon as püf leitik ad moflitön da cim, so äjenos, äsva maged nofümik ela Petromihali imofliton-la ko püf at. Äsenälom in lan säditretüli seimik. Ko sen utana, kel esaunikon pos maläd lunüpik, äflekom oki äl cemagul, kö saludanamagot fa om pipänöl älagon, ädesinölo ad sagön pönidi snatik, ed ön dajek äloegom stanön fo om pöträti ot ela Petromihali, logs kela ijinons palabükön me liföf nog vemikum, sodas igo cils ävögons me luvokäd, posä ilogedons pänoti. Atos levemo äbluvükon fati obik. Äsludikom ad koefön vali pädane pädäna obsik ed ad konsälidön omi, kisi ösötos dunön pö dinäds plödakösömik at. Pädan äbinom pösod visedälik e zuo fiedik kol cal okik ko löf ladöfälik. Sunädo pos vok balid äkömom lü fat obik, keli ästümom asä pädänani mu stimabiki. Fat igo no äcedom, das änedom-la dedugön omi flanio, ed äsludikom sunädo komü mot obik e cils ad konön ome jenoti neplänovik at. Ab sunädo, sosus äsagom vödi balid, mot obik süpiko äluvokädof dumiko ed äfalof glunio nen sevälöf. Logod ofik pätegon me pael dredabik, mud äbleibon maifön nenmufiko, e lienäds valik ofa pämifomons dub konvuls. Fat e pädan älürönoms läi of e jekiko äküpoms, das fädo änüslugof degati nadas, kelis ikipof in mud oka. Hisanan ilükömöl änotükom, das atos ibinon nesanovik: nads anik istopons in gug ofa, votiks ireafons ini stomäg ed ini ninäm, e mot ofik ideadof me deadam jeikik.

Atos vemo iflunon lifi lölik fata obik. Sis ettim glumäl seimik ibemastikon lani oma. Nesuvo äjäfom me bos, ti ai äblebom nenspikamik ed ävitom sogodi alik. Ab vüo späkamaged jeikik ela Petromihali labü logs lifik oma äprimon ad sökön omi, älüvölo nesuvikumo, e fat obik suvo äsenälom leflumi vemiköl tikodas däsperik ä kruälikas utas, demü kels om it nenvilädo ädremälom. Utosi valik, kelos nüsadon fimiko, äs sädot blägik, dibäto in men, panosükon e pamoükon dub dugäl, heroedaduns nobälik e lelogam jönikosa: utosi valik äsenälom as bos ävolutöl e nenstopo ästeiföl ad sekömön plödio ed ad daglofön jü nedöf lesinik lölik oka. Stad glumälik lana omik äbinon ebo soik, das äkanon stigädön omi ad bitön ma flan blägik at mena. Ye sötob küpetön, das kaladanäm fata obik äbinon nensamik; nämäd, keli ädagetom tefü ok e tefü lefäks okik, äbinon nesuemovik, prinsips omik äbinons ledüfikums, ka granoin in nat; e plü bätod äbinon vemikum, plü ästeifom ad tapladön ta ot nämi nedistukovik lana okik. Fino om fa komip at pidafenüköl äsludikom ad ödaplonön vali ed ad ösävealön lölöfiko oki fomü konot lölik dö lieds okik lo pädan ot, kel ti ai ägevom ome säditreti lanik me spikäds tikädöl oka.

Atos äjenon primü fluküp; äbinos del jönik, sol äsvieton me lit flifik fluküpik seimik; fenäts cemas obsik pimaifükons; fat obik äseadom ko pädan stimabik in vobacem; äpledob ko blod obik in cem, kel äbinon nilädik tefü vobik. Cems bofik at ätopons in tead telid äbaibinöl lafatead löpik domila obsik. Yan vobacema äbinon boso maifik; ön mod seimik fädo änülogob usio da maifod, äloegob mufikön fati obik nilikumo lü pädan, ed igo älielob sagön balidani lü lätikan: „Fino osäklänädob lölöfiko kläni at…” Sunädo luvokäd brefüpilik äkoedon gülogön obi; blod obik äfabinom. Älügolob lü fenät e — Godö! neai kanob-la glömön jenoti at — su pavot äseaton fun fa blud pibegiföl bloda obik. Dü pledam bo ön mod seimik nenprüdiko iblegükom oki love fenätabam ed ifalom — nendoto ko kap oka dono, bi äbinon pitroivöl. Neföro oglömob jenoti jeikik at. Fat obik ästanom nenmufo fo fenät, itravärölo namis ed ilöükölo logis äl sil. Pädan päbemekädom fa dred, imemikölo deadami jeikik mota obik, ed om it äflagom de fat obik, das äkipedomös kläni jeikik at.

Pos atos fat obik älesedom obi ad studön lü kadetajul, kö ilifädob timi lölik dafoma obik, ed om it ämotävom ini kleud zifila äsoelatopöl bal dub tops nenmenik pizüöla, kö nolüdän pöfädik ya ädajonon te natädöpis, e lezäliko ädasumom diniti kleudanik. Bligis töbik valik dinita at äfölom ko sufod e mük so vemiks, lifi vobiälik ä Godiplitiki löliki oka äbelifom ko mük so vemik pikoboyümöl ko lezil e lekredanäm, das midunikos klülabiko no älabon viläli ad vobedön omi. Ab magod jeikik fa om it pidäsinöl labü logs lifik äsökon omi i pö soal at tio sepülik. Hiprioran, iseivölo dö tälen plödakösömik fata obik tefü pänav, äbligädom ome jönükami glüga me saludanamagots semik. Äsötoy-la küpedön müki sublimälik relöfik ut, ko kel ävobom len vobot okik ön cun sevärik e plekam; medü medit dibätik e soalikam lana äblümükom oki ad lekredaduinod oka. Nen degol älifädom neitis len magods saludik oka, e sekü atos ba nesuvo plöpoy-la ad tuvön lekanotis ut igo fa pänans gretik, keles senäls e tikods somiks verato kritiks pestäpodons-la. Ritans omik älabons takedi sülik ut, lepidölans omik älabons dalepidi lanik ut, kelis vemo nesuvo äküpob igo pö pänots pänanas sevädik. Fino tiks valik e vil oma äreafons ad zeil ad magön lelädi: mot Goda < mükiko namis oka tenüköli love pöp pleköl. Ävobom len jafot at ko okglöm somik e nedem somik oka it e vola lölik, das dil takeda dub köfitölat omik lienädis jijelätana Godöfik vola ifulüköla äjinon pafeapladön ini lan lönik oma. Späkamaged dredabik vukana nemu ästopedon ad visitön omi, e pöträt ämoreafon ad top nesevädik.

Vüo tid oba in kadetajul ifinikon. Ileadoy obi lüvön juli as fizir, ab — ad pidab vemikün — dinäds änemögükons obi ad dönulogön fati obik. Tü tim ebo et älesedoy obis lü milit jäfidik, kel pötü krig fa Türkänans pisagöl äbinon len mied. No oböladob olis me kons dö utos, kelosi ebelifob pö krigagoläds, militaleseatöps e komips mäpetik; saidosöv ad nunön, das töbids, riskäds e klimat hitik evotükons obi lölöfiko ön mod somik, das isevölans obi büikumo nu leno ämemosevons. Logod in solam pibraunüköl, mustag gianagretik e vög raudik e luvokädik ilabükons obi me logodanotod lölöfiko votik. Äbinob yofiälan, no äbetikob fütüri, älöfob ad vagiodrinön kobü flenädan fladeti zuik ä nezesüdiki, ad spikodön dö nesiämikos ko jipulils bätodik, ad sagön stupädiko stupoti cogik — brefo: äbinob pösod militik nenkudik. Ye sosus lebit ifinikon, älecedob bligi ad visitön fati mu dranöfiki.

Ven ivabob nilo lü kleud soalöfik, senäl bisarik ut äglepädon obi, keli büo neföro ilabob: äsuemob, das nog pätanätob ko dabinan bal, das stad obik äbinon boso nelölöfik. Kleud soelatopöl zänodü nat paelik ä nefluköfik äsüükon pö ob glömädi poedik seimik ed ägevon lüäli bisarik ä nofümiki tikodagole obik. Somikosi kösömiko senälobs ün latafluküp, kü bleds noidons dis futs obsik, bleds lenonik binons sus kaps, tuigs blägik äs filät labü ziöbs mänsidik äleadons dudranön liti da hogs, rabs gratons fago in löp, e nenviliko vifükumobs stepami obsik, äsvo steifülölo ad dönujafädön tikodakedi ya disipiki. Lenbumots boadik mödik iblägiköl äzüons bumoti stonik. Änüstepob ini spadäd dis golöps lunik seimöpo ipuridiköls, me musk grünik pitegöls, zü kleudaleziöbs ätopöls ed äseividob bliböpi kleudana: kleran: ‚Grigorij’. At äbinon nem, keli fat obik ilasumom pö daget dinita kleudanik. Äjonoy obe kleudaleziöbi omik. Neföro oglömob magädi obe fa om pegevöli. Ilogob hibäldani pö logod paelik mu fenik kelana äjinons dabinön lienäd lenonik, tikod lenonik taledikosi äteföls. Logs omik ikösömiköl ad lüodikön lü sül idagetons logoti nenfäkik fa lit sustalik pedaüköli uti, keli pänan reafon ad logön tiko te timü spiret. Äseadom fo ob nenmufo, äs hisaludan logedöl se linumastof, sui top kelik nam pänana efeapladon omi, lü pöp pleköl; äsä äjinos, leno äküpom obi, do logs omik älüodons lü flan ut, de kel inügolob läi om. No nog ävilob jonodön obi e kodü atos balugiko äbegob ome benedi, äsä plekan tävöl; ab stun kiovemik äsüikon pö ob, ven äsagom: „Glidö! o son obik! o ‚Leon’!” Atos ästunükon obi: ileditob de om nog bäldotü yels deg; zuo igo utans, kels ilogons obi no bü tim so lunik, no ämemosevons obi. „Änolob, das ökömol lü ob,” äfovom. „Äbegob osi Jivirgale leklinik e hipatronane saludik, ed ästebedob oli go suno, bi büosenob deadami sunik oba e vilob säklänädön lü ol kläni veütik. Kegololöd! o son oba! ko ob e bü val oplekobsöd!” Änügolobs ini glüg, ed älüdugom obi lü pänot gretik magöl lelädi: mot Goda < pöpi benedöli. Päfäkükob fa notod dibätik Godäla pö logod ofa. Lunüpo äseatom, idofalölo foi magod, e fino pos lunüpiks seil e medit ämogolom kobü ob.

Pos etos fat obik ekonom obe utosi valik, kelosi enu elilols de ob. Äcedob osi veratiki, bi ob it ibinob logamatemunan jenotas lügik mödik in lif obas. „Onu onunobös ole, o son oba!” äläsagom pos konot at, „utosi, kelosi esevädükon obe saludan fa ob pelogöl, fa nek plä ob bevü menamödot menagik pedasevöl, kelani Jafal benädafulik ebelegivon me gud somik nesagovik Oka.” Pö atos fat obik äkoboplifom namis oka ed älüodükon logis äl sil, ilükonfidölo löliko oki Ome me dabin lölik oka. E fino elelilob utosi, kelosi nu blümikob ad nunön oles. No osötols stunön dö bisar spikota omik: eküpob, das äbinom pö stad ut lana, kel bedareigon meni, ven sufon mifätotis vemik ä nesufidovikis; ven, vilölo zänädön nämi lölik, nämi ledüfik lölik lana e no küpölo pö on nämädi saidik, me binäl lölik oka reafon ini rel; e plü bölad neläbas onik binon vemikum, plü logäls lanöfik e plekams ona binons lefäkäliks. No plu sümon ad härmit takik letiköl ut, kel, äsä jöloy tö jetet desirabik, elükömon lü soalöp okik ön vip ad takädön de dajäf vola ed ad plekön ko mük kritik Utane, pro Kel evedon nilikum e rivovikum; gü etos, vedon bos susgretik. Pö on lefäkäl lanik no emoikon, ab güo laidabinon ainog vemikumo e sejutedon ön mafäd gretikum. Täno cenon löliko ad lezil relik. Tikäl omik ai fulon me drimamagods milagik. Pö step alik logon visionis e lilon dasevädükami; tiks ona binons vemöfiks; log ona no plu logon bosi lü taled ledutöli; mufs valik as seks besteifa laidüpik zeila balik jonülons lanäli. Pö loged balid eküpob pö om stadi at e mäniotob oni, dat utos, kelosi elelilob de om, no ojinon lü ols binön tu stunüköl.

„O son obik!” äspikom obe pos lüodükam lunüpik e tio nenmufik logas okik lü sül. „Ya suno, suno tim ut unilikon, kü bätodan bida menik: Kristusitaan < pomotom in vol. Tim at obinon jeikik; obinon nemediko bü finod vola. Oduspidom su hijevod gianik, e tomis levemik utans osufons, kels oblebons fiediks kol Kristus. Lilolöd! o son obik! ya sis lunüp Kristusitaan vilom davedikön, ab no kanom, bi mutom pamotön ön mod sustalik; ab in vol obas val so pedisinon fa Valanämädal, das val jenon ma loneds natöfik, e kodü atos näms nonik, o son obik! oyufons omi ad nüdranön töbido ini vol. Ye tal obas binon püf lo Jafal. Bai loneds Oma muton dädikön, e pö del nulik alik nataloneds ofiböfikons, e sekü atos neletians ta susnatikos ovedons tadunovikums. Igo nu davedikom, ab te dil anik oma steifon ad süikön in vol. Välom oke meni it asä lödöpi e süikom pö mens ut, de kels igo jelasilanan ejinon geyilidön nog pö moted e kels äsva labons-la jemodamäki, bi jonülons heti dredüköl kol mens e kol valikos, kelos pejafon fa Jafal. Vukan müsterik ut, keli ob: men deätik < ekünob ad magön yufü köf krimöfik oba, äbinom ebo somik. Etan äbinom om, o son obik! etan äbinom Kristusitaan it. Üf nam krimöfik oba no äkünonöv ad magön omi, öfagikom ed ömoikom, bi no äkanom lifön lunüpikumo, ka koap ut, in kel ininükom oki. In logs naudodik lifik at senäl diabälik pekipedon. Stunolös! o son obik! dö nämäd jeikik milanana. Steifon ad vüjäfükön oki in valikos: in jäfs obas, in tiks obas ed igo in spiret it pänana. Viktims ut obinons susnumiks, keles oblinädon dämi lanan hölik at liföl ön stad nelogädöl efe nen maged su tal. Äbinon milanan badik ebo ut, kel süpo süikon pö obs igo tü minut tikädas mu klinikas e saludälikas. O! if köf obik no estöpedonöv vobodi hölöfik oka, tän milanan eduinonöv midunotis nog mödikis, e näms menik no kanons tadunön oni. Kodü utos, das välon timi ebo uti, kü neläbs vemikün drefons obis. Vi! o son obik! lü menef pidabik! Ab lilolöd! utosi, kelosi edasevädükof pro ob timü vision saludik leläd it: mot Goda. Ven ävobob pö mag logoda leklinik Jivirgala: ‚Maria’, äkoedob leflumön drenis pönida tefü lif ipasetiköl oba e lunüpo ästadob ön cun e plekam, dat plu ödigädob ad magön lienädis Godöfik ofa, spiret, o son obik! äsüikon pö ob, äsenälob, das näm löpikün ävobedon obi e silanan äkoedön löpikön nami sinik oba, äsenob, vio hers oba ämufons su ob e lan lölik oba ädremälon. O son obik! Tä minut at vilo sufoböv tomis mil. Ed ob it ästunob dö utos, kelosi köf obik imagon. Ün tim ebo ot ädajonon oki in drim lo ob logod leklinik Jivirgala — ed äreafob ad sevön, das as bläfod demü töbids e plekams obiks dabin sustalik milanana at in pöträt öbinon nelaidüpik, das if ek lezälo ölenunon jenotemi ona pos pasetikam yelas luldeg delü nulamun balid, tän nämäd ona ömoikon ed öspearikon, äs püf, e das ödalob loveükön ole atosi bü deadam obik. Ya dü yels kildeg sis ettim lifon; yels teldeg ofütürons. Plekobsöd! o son obik!” Pö atos ädofalom sui kien e löliko äjäfälikom ko plekam.

Koefobös! ninälo äkodidob vödis valik at magäle suslanälik omik fa cun nenropik e plekams pivemüköle, e sekü atos kodü digid no ävilob sagön blameti seimik u cedi. Ab ven älogob, vio älöpükom namis isägiköl oka, ön lepid vio dibätik äseilom, inosükölo oki ninälü ok it, ko zadükam vio nebepenovik äplekom demü utans, kels iklülädons binön nennämiks ad tadunön bätodani hölik ed ipäridükons sublimikosi valik in lans okas, ön leglif vio ladöfälik ätenükom oki su glun, e drens notodälik äflumons love logod omik, e lienäds valik oma äjonülons drenami teik nenspikamik… — o! ettimo äbinob nennämik ad jafön me betik nenfäkik ed ad plänädön vödis omik.

Yels anik ipasetons pos deadam omik. No äkredob konoti at ed igo nemödiko ätikob dö on; ab neföro äkanob dönuön oni lo ek. No äsevob, sekü kis äjenos so, ab te äsenälob ai bosi osi obe äneletöli. Adelo nen zeil alseimik evisitob leseli e balidnaedo ekonob jenotemi plödakösömik at, kludo nenvilädo primob ad tikön, va adelo binon-la nulamun ut, dö kel fat obik äspikom, bi jenöfo yels teldeg ya epasetons de tim et.”

Pö timül et äkonölan ästopedom, e lilans omi idalilöls ön küpäl no päsäjäfälüköl, nenviliko älüodükons logis okas äl pöträt plödakösömik ed ad stun oksik äküpons, das logs onik leno äbleibon labön liföfi bisarik ut, kel sovemo ivoätükon primo onis. Stun nog vemikumo ägretikumon, ven lienäds magoda bisarik tio nesienoviko äprimons ad nepubön, äsä retod natemama nepubon de stal klinik. Bos nofümik äreton pö linumastof. E ven älügoloy lü on nilikumo, täno älogoy länodi neveütik seimik. Klu visitans, ya ämogolölo, dü lunüp änefümälons: va jenöfo älogons-la pöträti klänöfik, u va atos äbinon-la drimamagot ed äsüikon-la dü timül pö logs dub lelogam lunüpik pänotas vönik ifeniköls.

Küpets tradutana.

1. El mun Rusänapüko binon vöd gramatagena vomik.
2. Nem evönädiköl Rusäna u tatas vönik slavanas lofüdik (‚Rus'’ di ‚Kyiv’, ‚Rus'’ di ‚Moskva’). In pük nuik tefü län nutimik pagebon telsotiko, efe ud as vöd devodik, u — bo suvikumo — as ut lekofik.
3. El Gostinyj dvor (vödiko: yad pro lotans) äbinon nem piada u bumota patikas pro tedans. In lezifs els Gostinye dvory suvikumo äbinons bumots, kels boso äsümons ad leselidöps nutimik.
4. Kuratikumo: ‚Zickler’. Jivogädans ä sörs labü famülanem at äbinofs benosevädiks ettimo ed ädalabofs selidöpis anik vogädacanas in els ‚Peterburg’ e ‚Moskva’ (Rusän).
5. Vöds boso peprafadöls se fredadramat pepoedöl: „Ditret demü täläkt” < fa hiel ‚Aleksandr Griboedov’. Ekö! vödemadiled tefik balspikota ela Chackij: „Om it äjäfälöl tiko pö sefüragods e leputs, / ämütom elanis valik di ‚Moskva’ ad ästunidön jöni onas! / Ye no ebälädikom dö pel dilasuämo pro debans, / so leputs e sefüragods valiks / peselons a balan!!!” (dö cödätal, hikel älöfom baoletatrup binü dutetans okik).
6. Lüjonil lü cödäd lunüpik pö senät, kel ädalogon vobi stitodas e calanas tatikas. Ma daced sogädik, senät päkaladon-la dub zög cödädas, neskil e remädov.