Jump to content

Pòis çai ètz venguts, Cardalhac

From Wikisource
Pòis çai ètz venguts, Cardalhac (v. 1190–1200)
by Lo Dalfin
347913Pòis çai ètz venguts, Cardalhacv. 1190-1200Lo Dalfin


Pòis çai ètz venguts, Cardalhac,
d'un novèl sirventés vos pac
que portetz N'Elias Rudèl ;
que s'anc ab bona dòmna jac
per s'amor vos don un poudrèl.5

E si lo’us don'a Bragairac,
N’Elias Prebòsts lo'us estac
e vos don sèla e bardèl ;
e si'us mena pescar al lac,
grèu metretz langost en clavèl.10

Ja mais non seretz bon sirvents
en claustra per portar presents
catr’ escudèlas en mans dos ;
que, si'l bròs èr' un pauc bolhents,
tòst n'auriatz chauts los talons.15

Tart jogaretz ab tres coutèls,
si com fazia Conhdarèls,
gitant en sus pòi en jos ;
ni no tenretz mais dètz anèls,
s'en chascun det non metètz dos.20

Mais non sabretz sonar flaustèls
ni non viularetz sons novèls,
qu'al viular vòl viula mans dos ;
en flautas ni en caramèls
non faretz acordar los sons.25

Ja mais no'i's dobte Gais d'Amors
que vos li embletz sas tabors,
ni sas tauletas per sonar,
si a un dels enginhadors
no'us fasiatz autre man far.30

Grèu talharetz mais a desc pan,
ni no'us veirem bon escrivan,
ni ben figas non pelaretz,
ni montaretz en aut altan,
si long' escala non auretz,40

Girauts ça’us mandèt ben en van,
cant vos dis que a mi vencsetz,