Ostpreussische Sagen und Schwänke/Weshalw de Zug op de Loabjauer Boahn heeld

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
<-- Öm Stadttheater Ostpreussische Sagen und Schwänke

De Klingelboahn noah Loabjau
Os doch e nettet Ding,
Man Watt för wen'ge Grosche
Tor Stadt gefoahre flink.
Tum Doktor on Aptheker
Hewwt man et jetzt bequem:
An ene Boahn to woahne,
Ös doch sehr angenehm.

[072]Bi dollem Schneegestöwer,
Kein Bur dem Hund joagd rut,
Heeld tor bestömmten Stunde
De Zug geroad ön Kuth.
Et wär schon awgeklingelt,
Da seech man enem Mann
Öm Draw tum Boahnhoff riede,
De schreech: „Holt an, holt an!“

Zwoar piepd de Lockmotive,
Doch heel se rokend stöll,
Denn ernst säd de Beamter:
„De Buer möt noch wöll.
He hoald gewöß dem Dokter,
On Pölle, Medizin,
De Häwamm för dat Wiewke,
Thee oder Krankewien!“

De Bur keem, sprung vom Brune
On reep: „Dat ös famos,“
Steeg schnell dann önne Woage -
De Zug ging darop los.
De Reiterschmann säd pustend:
„Potz Diewel, dat wär schwer,
So'n Rött moak öck öm Läwe
Tum zweite Moal nich mehr.“

Mötleidig säd de Schaffner:
„Ja, so een Rött moakt matt,
Se hoale woll ferm Kranke
Dem Dokter ut de Stadt?“
„Ach nei, öck sull wat keepe,“
Seggt drop de Buer froh,
„Mien Wiew backt hiede Floade,
Brukt Preßhewe dato.“