Novella IX della Giornata I del Decamerone (Lumbaart)/64
Ona novella del Boccasc[edit]
Andoca i diva che na vòta, ant ij temp dër prim re 'd Cipro, dòp che ra Tera Santa a r'eva stàcia conquistà da Gotifré 'd Bojon, i-é capitaje ch'na sgnora 'd Guascogna a r'é 'ndàcia an pelegrinage për lagiù dalons land i-é o Santo Sepolcro; e tornand peu andré, ruvà a Cipro, a r'é stàcia ansultà an tuce re manere da na màniga ëd sassin e 'd balòss ch'i j'evo là. Siché chila, ch'a r'eva rëstà tuta sagrinà, a r'ha pënsà dë 'ndé a fé re soe plente ao re; ma alora i-é staje caicun ch'i j'han dìe ch'a fava mà a fé lò, e che o r'eva inutil, përché o re o r'eva n'orieri marì, sensa sango ant ër ven-e, ch'o lassava andé re còse longh o legn, e che nen mach o fava nen giustissia dij tòrt dij acc; ma o sofriva dërcò sensa mach adesno, e da farfo, tucc coj ch'i-j favo a chel; siché quand i-eva caicun ch'i j'avo dij crussi, is sfogavo fandie di dësdesi ëd tucc i color, e d'ingiùrie pì ch'a pende. Avend sentù lolì cola sgnora, dësperà përché ch'a pava nen vendichesse, për parèj, tant për piesse na sodisfassion, e consolesse un pochëtt, a s'é ficasse ant ij còrn ëd grigné un pò a le spale do re; e an pioravland, a r'é andàcia dadnancc a chel, e a r'ha dìe: "Mè car, mi ven nen a treuvte përché im pensa che se ti 't veissi 't porrii vëndicheme di dispresi ch'i han fame; ma tant për mia sodisfassion, it pregh dmach che t'ën mostri coma ch'ët fè a cuciarete sensa banfé tute re ingiùre ch'it fa, përché i peussa dërcò sufrì an santa pas cole ch'i j'han fame a mi, che i veurìa ben peuite argalé a ti, i veurìa, da già chë t'è 'd bon-e spale për soporté 'r badò".
O re, che fin anlora o r'eva sempre stacc un bon òm, meusi ant ij sò afé, e coma 'ndormì, o r'ha capì ra sàtira, e o s'é dmach fasse dësvié ant un moment. E comënsand bele subit da re ingiùrie ch'i j'avo facc a cola sgnora, o r'ha vendicara castiand severament coj ch'i j'avo faje; e o r'é peu dëventà, da alora anacc, un assident ch'o fava tramblé 'd paó tucc coj ch'i no favo caicun-e contra r'onor dra soa coron-a.
Giovanni Papanti, I parlari italiani in Certaldo, 1875, pagg. 201-202