Novella IX della Giornata I del Decamerone (Lumbaart)/26

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
I parlari italiani  (1875)  by Giovanni Papanti
26-Dialet lüganes
Giovanni Papanti I parlari italiani in Certaldo

Una nuvela del Bucasc[edit]

Giovanni Papanti I parlari italiani in Certaldo p. 629

Donca va cüntaroo ch'al temp dal prim re da Cipri, ul prim capii, dopu che Gofree Büglion l'aveva liberaa la Tera Santa, una dona pulida da Guascona l'era andaia in pelegrinagg al Sant Sepulcar, e turnand indree l'era capitada in mezz a di baloss ch'i n'ha fai da lee ca sa pò dì da pesg. 'Sta povra dona, pudend minga dàssan pas, l'ha pensaa d'andà a cüsài al re. Ma, quaididün avendagh dii che l'avaress bütaa via ul fiaa, ca 'l re l'era un pantalon ca 'l lassava burlà in tera i ingiüri senza fin ch'i fava a lü, figüras pö quij fai ai altar, l'è restada lì un poo sura pensee; ma pö, rabiada da minga pudèss vendicà da quij baloss, e vurendas pür tö una quai sudisfazion, l'ha risolt d'andà istess dal re, se non altar par dàgh una bona tafiada sü quel sò fà da mincion. La va donca dal re e, dopu avègh cüntaa sü caragnand la sua disgrazia, la ga dis: "Ca 'l creda però minga ca mì sia vegnüda par dumandàgh giüstizia, soo ca la gh'ha seca e mì vöi minga secàl; sont vegnüda doma par dumandàgh in grazia cuma 'l fa lü a purtà in santa pas tücc i tort ca 'l ricev da tanti part, ca mì par vün nu trövi più requi, e sa pudess ga 'l regalaress da cör".
Ul re, ca l'era sempar stai indurmentaa, a 'stu poch svegliarin al vert finalment i ögg e, cumenzand da quela balussada a tirà giò sech cul stafil da la giüstizia, l'ha seguitaa inscì senza remission fin ca l'è scampaa, cul più lassàn passà nanca una mezza.
Giovanni Papanti, Parlari italiani in Certaldo, 1875, pag 629-630.