Nižše stoji ćiše

nadpis	Nižše stoji ćiše
awtor	Handrij Zejler
lěto
žórło	texty.citanka.cz
licenca	public domain
nota	stary prawopis

Při kromje wulkeho lesa k njebjesam dosahacych štomow stoješe jaworc a zhladowaše njespokojny a zawistuy k jich wysokosći. Ach, čeho dla, dźeše wón, njejsy mje, Božo, jako tajki majestostny štom stworił? Kak wjele prjedy a dlěje bych słónčka wužiwał a dale widźił! Błysk a hrimanje z powalacym wichorom přićeže, najwjetšeho hobra štomow porazy bože njewjedro a črjóda druhich pódlanow, jaworcowych susodow, ležeše wuwróćena jałorcej k nohomaj a zdychowachu žałostnje na swoju skódnu wulkosć. To widźo hańbowaše so jaworc swojeje zawisće a dźakowaše so Bohu za swoju nizkosć, kiž bě jeho zdźeržała.

Njezawidź nikomu' jeho wysokosć, Ty njewěš jeje strachotnosć!