Meselaya Siltan Mehmûdî û Feqîrî
Zemanêk yew siltan beno, nameyê yi Sultan Mehmûd beno. Yew zî cîranê Sultan Mehmûdî esto, zaf feqîr û zaf perîşon o. Sultan Mehmûd xwu rê fikirîyeno vano "Ez se bikerî, ez ina eşkera çî bido ci nêbeno."
Yew xezînaya Sultan Mehmudî esta. Sultan Mehmud fikirîyeno vano "Ez ina xezîna bido ci." Vendeno ci, beno zere, xezîna ha uca de, yew wuye dano ci, vano "Wuye zerey xezîna kir, çend zerdî ameyî, biger û şû."
Mêrik wuye gêno şino. Wuye dest ra recifyeno, wuye çep tadîyeno, yew zerd tena zerey' wuyeyî de maneno. Sultan vano "Qismet ti o yo, yew zerd xwu bigêr û şû."
Mêrik yew zerdê xwu gêno şino. Epey wext vêreno, sultan yew roj ano yew kergi pojeno. Zerreyê kergi qelişneno, dekeno pir zerdon, kergi dano xizmikarê xwu vano "Beri bide ê feqîrî."
Senî beno, yew merdimo çimakerde vîneno ke xizmekar ha şino, kono xizmekarî dima. Reseno ci, xizmekarî ra vano "Xalo ti a kergi nêrueşenî? Birueş bidi mi." Xizmekar vano "Temam, ez rueşena dona ti." Mêriko çimakerde vano "Ti çend ra roşenî?" Xizmekar vano "Panc kaxitî."
Mêrik panc kaxitî dano ci, kergi gêno şino. Ewnîyeno ke zereyê kergi ha pir zerdî.
Sultan Mehmûd eşnaweno mêrikî xizmekarî ra kergi girewta berda, vano:
- Vermese Mabut, ne yapsın Sultan Mahmud!*
Yew roj tayê peran dekeno zereyê puel, serî cehdê yi ra non ro. Sultan Mehmûd xwu nimneno.
Sultan Mehmud xwu nimneno, pereyî kerdê zereyê puelî, eştî uca. O feqîr wet ra yeno, xwu rê fikirîyeno vano "Inê korî senî rayîr ra şînî?" Çimanê xwu qefilnêno, rayîr ra dewam keno. Zerdon ra vîyareno. Gelekî rayîr şino, hama newe çimanê xwu akeno.
Sultan zî ey vîneno, ancî vano:
- Nêdo se Mabut, se kero Sultan Mahmud!