Lament dol Pidrin

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Lament dol Pidrin  (1887) 
by Gaetano Crespi

Gaitan Cresp Legorin (1852-1913)‎

Lament dol Pidrin (1887)

A fà i cojon ca tâs, vœuran peramm,
a lumentass col Cont al ma respond:
parlee col mè fator, ol scior Baltramm;
disegh quajcoss a quest, lu al va sconfond,

par San Martin sii bej e in libartaa.
Cambià padron l'è gnanch da tirà a man,
che a cercà mej, deventa pesg ol maa
quand s'è nò fortunaa. Se pœu doman

valzii la vôs par fà varì i rason,
vegnen in cà calubrinier e inscì
bell bell, va metten dent in camuscion.

Se andee dol scior Curât: Sii sempar chì -
al dis - o gent, ghe vœur rassegnazion,
anca Gesù par nunch l'hann faa patì;

preghee donca, Dio ved e Dio proved.
Se infin preghii ol Signôr, pò ben succed

che lu giamò rabiaa, par castigà
i nost peccaa, ch'hin gross, l'abbia da fà

tutt l'incontrari, e inscambi al pò casciamm
giò tampestad da lira, e destrugamm

anca quij quattar lœuv da formanton
ch'al me lassa in dol camp ol nost padron.