Labores e dies

Ho Musas de Pieria, que obra con le cantos la gloria, venite e contate nos de Zeus, donante hymnos al Patre! Son por ille le mortales obscur, por ille son illustre, nominate o anonyme, gratias a Zeus prepotente. Facilemente da fortias e facile al forte bassa, facilemente confunde al superbe et exalta al humile, facilemente rectifica al injusto et extingue al vanitose, Zeus, que tona in le celos et altissime lares habita. Ausculta, mira et ausculta: Justitia guida tu normas, ho Tu!, interim, io narrara un veritates a Perses.

Ben se vide que non ha un sol classe de lucta: in le mundo son duo: un, applausos habera le homine que la comprende, censuras le altere; illas es differente in natura. Un cultiva le guerra e le discordia,

crude!, non ha mortal que la volerea, ma fortiate pro le lege del deos, illos honora a Discordia dur.

Al altere, faceva la nascer, prime la Nocte sombre, e le Chronida, senior del altura que mora in le celo, la collocava in le radices del mundo, utilissime al homine. Illa incluso evelia al labor al de bracio pigre; anhela labor qui mira al homine opulente que hasta in arar e plantar, e pone ben su casa. Et invidia le vicino al vicino que cerca ricchessa: ista lucta es san por le homines. E le ceramista invidia al ceramista, e lo mesme le artista al artista, como pugna mendico e mendico, cantante e cantante.

Oh, Perses, guarda in le mente istas cosas e no lasse que la Discordia que se delecta in maleficios te aparte del labor, dum que tu pipas le altercatos in le placia. Pauc tempo por altercatos ha le homine que in casa non ha recolta abundante del tempo, de fructos de Demeter: satisfacte de ille, le litigios e altercatos tu ponera super le benes de alteres: mais ya in le futuro tu non potera repeter tal conducta; nos salda le disputa con judicios integre, que son le plus bon, pois proveni de Zeus.