La rivivigo di Lazaro

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
La rivivigo di Lazaro
by Oskar Wilde

Kande Jesu arivis apud la loko ube esis jacanta la mortinto, il imperis per voco stertoratra:


--Lazaro! Stacez e marchez!

E ta, qua esis mortinta, komencis marchar.

E kande tandem on liberigis Lazaro di lua cirkumpresinta sepulto-tuki, lu ne jetis su ye la pedi di Ta, qua vekigabis lu, ma restis absolute tacanta.

E Jesu proximeskis al riviviginto e dicis a lu persusure:

--Tu, qua mortabas dum quar dii, e qua nun retrovenabas kun ni, dicez a me: quo esas trans la tenebri dil tombo?

Lazaro regardis Jesu kun mieno reprochanta, e respondis:

--Me ne facos lo. Pro quo tu ‘parlabas’ a me kun ne-vereso, e pro quo tu insistas rakontar tal mentiaji pri l’ marveli dil Cielo e la glorio di eterna Deo? Saveskez, Maestro, ke esas nulo pos la morto, e ke ta qua esas mortinta, esas mortinta.

E lore Jesu, duktis fingro adsur sua labii e, kun regardo pregema, dicis:

--Me savas lo, ma tu raportez a nulu prie!