La poeto

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
La poeto
by Oskar Wilde

Yen ke yunulo esis tre estimata da sua samvilajani pro ke, dumvespere, omnu kunvenis cirkum il, pozis ad il questioni, ed il raportis pri la multa kozi stranja, quin il vidabis dumjorne.

--Me kontemplis tri sireni che l’ maro --il dicis--, qui esis brosanta sua verda harari per orea brosili.

E kande on pregis il raporter pri ulo plusa, il dicis ulo tala:

--Tra truizita roko, me spionis centauro. Kande nia regardi interrenkontris, lu lente turnis su por retretar ed observis me supershultre kun tristeso.

E kaze ke li insistis kun dezirego:

--Dicez a ni quon plusa tu vidabas!

Il duris raportar:

--En bosketo, yuna fauno pleis sua fluto por omna bosketani, qui dansis e dansis ritme dil muziko.

Tamen, yen ke certena dio, kande il ekiris promenar, il vidis aparar inter l’ondaro tri sireni, qui brosis sua harari per orea brosilo e, kande eli departabis, centauro regardis il tra truizita roko e, plu tarde, lor pasar apud bosketo, il kontemplis fauno pleanta ligno-fluto por omna bosketani.

Ta-vespere, kande l’ rurani kunvenis itere sub la ‘krepusklo’ e questionis la yunulo:

--Dicez a ni! Quon tu vidis hodie?

Il respondis kun tristeso:

--Nulon. Hodie me vidis nulo.