La parobola del Figliol Prodigo LMO/10

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search

La parabula del Fiö Trasun (dialet de Sestola)[edit]

Bernardino Biondelli Saggio sui dialetti gallo-italici, p. 235

Al gh'era un om ch'l'ava dü fió.
E al piü sgiovn 'd lor diss a sò padr: "Papà, dam la part dla roba che 'm toca!" e lü 'gh divis la sò roba.
E da lì a quaich dì, al fiól piü sgiovn, quando l'hai amüciaa tüt al sò, 's n'andò fura dla patria int un paes luntan; e quì al strüsciò tüt quel ch'l'ava, vivend int i bagord.
E dop ch'l'aì consümaa 'gni cosa, as fè una gran carestia in quel paes; e lü principiò a sentir la miseria.
Alora l'andò e s'ès miss con un citadin 'd quel paes, ch'al mandò int 'na sò vila, perchè al dass da mangiar ai porch.
E al desiderava d'ampirs la panza 'd quela gianda ch'i porcè mangiavn; e ngün gh'in dava.
Alora al tornò in sì e 's diss: "Quant garzon hen in cà 'd mè padr, ch'abondan 'd pan, e mì m'in stagh qui a mürir 'd fam!"
Torò sü e 's tornarò da mè padr es gh'dirò: Papà, i ho ofes Dii, e v'ho ofes vü;
Già en son più degn d'esser ciamaa vostr fiol; ma tolim cmud un di vostr garzon";
E al toss sü, es s'in vins da sò padr. E mentr ch'l'era ancamò da la lontana, sò padr al vist, es s'moss a misericordia, e corendgh incontra, al se 'gh bütò al col es al basò.
Al fiol agh diss: "Papà, i ho fat pcaa contr'al ciel e a la vostra presenza; e 'n son più degn d'esser ciamaa vostr fiol".
Al padr ciamò i servitor e al 'gh diss: "Prest, portà 'l piü bel abit, e vestìl; mtìgh un anel al did e 'l scarp in pee;
Condusì un vdel grass, amazzàl, mangien e fen invid;
Perchè 'st fiol l'era mort, e l'è tornaa in vita; al s'era pers, e l'è staa 'rcataa". E i den principi al banchet.
Al fiol piü grand l'era 'mò in campagna e, int al tornar a cà e avsinandas, al sintì di son e di bal.
E al ciamò un servitor e 'gh dmandò cosa gh'era 'd nuv.
E lü 'gh respos: ""L'è tornaa vostr fradel e vostr padr l'ha mazzaa un videl grass perch'l'è tornaa a cà san e svelt".
Al s'istizzì alora, es 'n vreva gnanch andar dentr'in cà; bsognò ch'vegnissa fura sò padr e ch'al prgassa.
Ma quel al 'gh respos es 'gh diss: "I hen tant an che 'v serv, e mai e v'ho dsübidii; e vü mai e m'hii daa un caurezz da mangiar con i mè amigh.
Ma 'dess ch'è vegnüü a cà 'st vostr fiol, ch'ha divoraa tüt al sò con del donn 'd mala vita, hii mazzaa un videl grass!"
Ma lü 'gh respos: "Fiol mè, vü e sii sempr con mì, e tüt quel ch'è mè l'è anch vostr;
L'era pò necessari star alegr e far banchet, perchè 'st vostr fradel l'era mort e l'è arsüscitaa; al s'era smarii e i l'han artrovaa".
Bernardino Biondelli, Saggio sui dialetti gallo-italici, 1853, pag. 235