La gazela

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
La gazela
by de Loqman i traduçon de José Benoliel

Ua gazela, esto ye ua cerba, apertada ua beç pula séde, chegou-se a ua nacente de l auga para buber. Biu la sue eimaige na auga, i afligiu-se de la magreza de las sues pernas, al passo que se regozijou l ufanou de la altura i magnificéncia de las sues hastes.

Neste comenos, lhançórun-se contra eilha ls caçadores, i eilha fugiu. Oura, an quanto stubo na planície nun podírun alcançá-la, mas quando penetrou ne l monte i atrabessou pul arboledo, alcançórun-na ls caçadores i matórun-na.

Anfeliç de mi! dixe eilha al spirar, aqueilho que çprezei salbou me, i aqueilho an que cunfiaba fui l que me perdiu.