La ciantia dl primiziant
La ciantia dl primiziant.
Audid’ ma, audid’ ma, n tel stlupetamënt!
Cialëd’ ma sun plaza, ce fola de jënt.
Da Santa Crestina, da Bula y Ciastel
y tanc da Urtijëi ch’ ie ncuei tlo a nosc bel.
Śën cëli y cunscidra tan bel che l ie fá su,
De tei biei triumfporten n’ an pa mò udù.
Po sfrënji y spënji y uel se fé inant
Per udëi chëi da noza y l Seniëur Primiziant.
Śën vëni al moto, ch’ i sona adum;
Pu auter ch’ i vën, y cialëd’ ma ce grum!
Ce lingia tan longia, ce tlap de parënc,
Amizi y cumpanies y peconc y studënc.
Dantora i sculeies cul guant da sandì,
A per bel a lingia sche l toca da jì;
L maester de scola ie ënche leprò
Per mëter n pue’ verda ch’ i ne feje vel dandò.
Cialëi ma ai scizeri, tan bel ch’ i se vën!
Tan bën ch’ i saudeides, s’ astieli pu śën!
Ma i à pa nce n aucmon che sà cumandé
cun zug y cun n snait che l i fej propi tremé.
Audid’ ma la mujiga! N tel ie n suné!
Ncuei drami ite y la feji stlefé!
De tei musicontri nen auden mé prësc:
Perauter chël mieni pa bën nce nstësc!
Cialëd’ ma po śën chëi che porta i valons,
Se stiza y se prova de tré ti curdons,
Aciò ch’ i ne l zere y ne l pëte no ju,
L fos’ pa mefun mpo n pue’ daulëimel la tò su.
La scefres a blanch cun gherlandes sul cë,
Tan bela inozëntes che les ie da nvidië.
De biei pitli angiuli pudëssun i dì,
Che fej bela blëita y la filza da rì.
Y chëles da la gherlanda, ce bel furnimënt,
Dut plën de spighëtes, blot or y arjënt;
Po zandli y pintes pudëis ve mpensé,
y filzes y varëtes, chël ne fossel mei assé.
Ce jëunes tan sciodes y sceries che l ie,
Che tën bela dutes medrë al fatisie.
Jì via chël vales tan plan y zebil,
Che dutes deberieda ne cherpëssa n stlop de fil.
Ma mo plu zebil, sce ulëis cunscidré,
Sà danz la nevica da fé y s’ astilé.
Ma fé la nevicia a n preve ie n lëur,
Che fej a na jëuna dessegur n gran unëur.
Śën che udëis l Seniëur Primiziant,
Messëis cunscidré che l ie ruvà tan inant,
Che l ie da uneré y che l ie da nvidië
Mo auter plu che n coser y mo auter plu che n rë.
Śën vën chëi da noza, amizi y parënc,
Duc plëns d’ alegrëza, beac y cuntënc.
Nsci vai te dlieja, na gran prozescion,
y aud la perdica y mëssa cu’ na vera devozion.