L’an invecchiat è fat agonizant

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
L’an invecchiat è fat agonizant  (1785) 
by Ermes di Colloredo

«L’an invecchiat è fat agonizant»

L’an invecchiat è fat agonizant,
Ridot al pont duquant ingrizignit,
Ju miedis dug lu dàn par ispedit,
E San Silvestri i puarte il Ueli sant:
Ma però sebben muur, in t’un istant
Rinàs plui fuart, e plui rinvigorit,
E fra pos dîs dut plen di flors guarnit,
Farà pompe di sè bielle, e galant.
Quant’è dall’an dall’om diviars destin,
Lui s’al m ú r al rinàs in t’un balen,
Ma se no l í n une volte mai tornin.
Chest n’us insegne a raddrizzà l’inzen,
N’us avvert í s a vè la mire al fin,
A procurà in chest mond di vivi ben.