K Wopomnjeću na Michała Hórnika
Jump to navigation
Jump to search
Lět dźsać spiš juž, Michale naš luby,
jow w zemi, kotrejž žiwjenje bě cyłe
dał, kotruž twoje mocy swěrnje kryłe
su z lubosću, hdyž wosud ržeše hruby.
Dosć na tebje su wótřiłe so zuby,
a druhich mysle niske su će pnyłe;
dny nihdy róžowe ći njejsu byłe,
ty stał pak sy, hdyž wichorjachu duby.
Za Serbow žiwy być – bě hwězda tebi.
Złósć wšitku, kiž w złych wutrobach so rodźi,
sy spožěrał a wostał swěrny sebi.
A nětko – w rowje tebi – hišće kłoni
so lud, kiž zbliska, zdaloka sem chodźi,
hdyž, w rowje lědy, zabyći su – woni.
- Author: Jakub Bart-Ćišinski (public domain)
- Source: http://edition-elf.de/forum/showthread.php?tid=5157