Ji Eşqa Dilbera Nûrîn
Ji ‘eşqa dilbera nûrîn, şeb û rojan me xew naê
Esîr û bendewar im ez, di nêv ‘uşşaqê dinyaê
Dema wechê mubarek tê, muqabil ateş û nar im
Muheyer ez li zulf û çeşmê, nazik bejn û balayê
Fîxan û ah û nal im ez, dilê mecrûh û serxweş tê
Fîraqa dilberê zor e ku aşiq lew sebir naê
Hebîb û dilrûba û nazik û dilber suxen şêrîn
Nedî min wek te xanim, aşiqan yekser dilan daê
Were rûnê li textê dil, nezer de aşiqê şeyda
Ji ‘eşqê wek hilalê, ta û derzî jê xeber naê
Dema dem hildibe der dil, hezar ateşge heya Rebb
Te suhtim şubhe perwane, ji ferqa ser heta paê
Bi naz û awirê yarê, te kuştim nazenîna min
Nîqab ez rû tu bavêje, ku ez bême temaşaê
Di mektebxaneye ‘eşqê, ez Ferhad û tu Şerîn î
Di babê serxweşî mestî, ez Mecnûn û tu Leyla î
Bi qurban bim ji bona çeşme şehla, qameta yekta
Di her wext û di her gavan di nîva sar û sermayê
‘Eceb şerîn-xeber xonce-dihen, nazik beden ya Rebb
Perî-peyker, sifet-horî, melek-teb’ û şeker-xaê
Li le'lê lêv û dindanê, sedef bû “Rûhî”yê aşiq
Zeîf û jar û neçar e, ji ‘eşqa we dilaraê
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |