Ji Eşqa Dilbera Nûrîn

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Ji Eşqa Dilbera Nûrîn
by Ebdurehmanê Axtepî

Ji ‘eşqa dilbera nûrîn, şeb û rojan me xew naê
Esîr û bendewar im ez, di nêv ‘uşşaqê dinyaê

Dema wechê mubarek tê, muqabil ateş û nar im
Muheyer ez li zulf û çeşmê, nazik bejn û balayê

Fîxan û ah û nal im ez, dilê mecrûh û serxweş tê
Fîraqa dilberê zor e ku aşiq lew sebir naê

Hebîb û dilrûba û nazik û dilber suxen şêrîn
Nedî min wek te xanim, aşiqan yekser dilan daê

Were rûnê li textê dil, nezer de aşiqê şeyda
Ji ‘eşqê wek hilalê, ta û derzî jê xeber naê

Dema dem hildibe der dil, hezar ateşge heya Rebb
Te suhtim şubhe perwane, ji ferqa ser heta paê

Bi naz û awirê yarê, te kuştim nazenîna min
Nîqab ez rû tu bavêje, ku ez bême temaşaê

Di mektebxaneye ‘eşqê, ez Ferhad û tu Şerîn î
Di babê serxweşî mestî, ez Mecnûn û tu Leyla î

Bi qurban bim ji bona çeşme şehla, qameta yekta
Di her wext û di her gavan di nîva sar û sermayê

‘Eceb şerîn-xeber xonce-dihen, nazik beden ya Rebb
Perî-peyker, sifet-horî, melek-teb’ û şeker-xaê

Li le'lê lêv û dindanê, sedef bû “Rûhî”yê aşiq
Zeîf û jar û neçar e, ji ‘eşqa we dilaraê

This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago.

Public domainPublic domainfalsefalse