Hymna

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Hymna

Wótče, Ci khwalbu jandźeljo spěwaju,
Ty dawas ludam přebywać na zemi;
Ty wěš, kak dołho wšitke wostać maju
A khwalić ze wšemi Će narěčemi.
Za twój lud serbski słyš to požadanje:
Zdźerž jón a daj 'mu Swoje žohnowanje!

Zo bychu wšitcy Tebi khwalbu dali,
Na swjatkach kóždy lud bu poswjećeny.
Zo bychu Tebje dźaknje lubowali,
Njej' wot Twej' hnady žadyn wuzamknjeny.
Za Twój lud serbski słyš to požadanje:
Zdźerž jón a daj 'mu Swoje žohnowanje!

Swjeći su pósli pytali na swěći
Syły, kiž hnadu njeznali 'šće ženje;
Zwabili k Tebi našich wótcow dźěći,
Je wučo, stworić w Jezusowym mjenje.
Za Twój. lud serbski słyš to požadanje:
Zdźerž jón a daj 'mu Swoje žohnowanje!

A nětko temple Twoje w Serbach steja,
Z wysoka, k Tebi wołajo, so zwoni;
W serbšćinje starej k Tebi hymny dźeja,
Na swjatym městnje pokutnik so kłoni.
Za Twój lud serbski słyš to požadanje:
Zdźerž jón a daj 'mu Swoje žohnowanje!

Wótče, Ty miły, hlej na Swojim trónje
Na swojich dźěći přichod dele z hnadu;
Daj swjatu khrobłosć, dobyćeŕske brónje,
We zbožu, w horju Swoju móc a radu.
Za Twój lud serbski słyš to požadanje:
Zdźerž jón a daj 'mu Swoje žohnowanje!

Daj, zo my Tebi swěrni wostanjemy:
Ty - naš Bóh, Serbja -Twój lud do wěčnosće!
Po Twojim słowje z ćicha k Tebi dźemy,
Dóńž Ty nas wozmješ z horja do radosće.
Za Twój lud serbški słyš to požadanje:
Zdźerž jón a daj 'mu Twoje žohnowanje!