Hišće Serbstwo njezhubjene

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
nadpis Hišće Serbstwo njezhubjene
awtor Handrij Zejler
lěto
žórło http://texty.citanka.cz/
licenca public domain
nota stary prawopis

    Hišće Serbstwo njezhubjene,
    swój škit we nas ma,
    nowy duch wšo wosłabjene
    sylnje pozběha:
    Bóh je z nami, wjedźe nas,
    njepřecel so hižom hori,
    Serbjo, Serbjo wostanu, Serbjo dobudu!

    Jeno złósć so na nas měri,
    by nas póžrěła,
    njech pak zawistna so šćěri,
    njech so přisłodźa:
    Bóh je z nami, wjedźe nas,
    njeprecel so hižom hori,
    Serbjo, Sierbjo wostanu.
    Serbjo dobudu!

    Zaspanć žadyn pokhwaleŕski
    Serba njezluda,
    swobodny duch rjeńši serbski
    křidła rozšěrja:
    Bóh je z nami, wjedźe nas,
    njepřecel so hižom hori,
    Serbjo, Serbjo, wostanu,
    Serbjo dobudu!

    Serbow khwalbu, serbske słowo
    přemóc njeskazy,
    Serbstwo rozsylnja so z nowoh'
    w krasnej Łužicy:
    Bóh je z nami, wjedźe nas,
    njepřećel so hižom hori,
    Serbjo, Serbjo wostanu,
    Serbjo dobudu!

    Serbska Klio nowe mjena
    wšědnje zapisa;
    Łužica njej' přewinjena
    a so nepodda:
    Bóh je z nami, wjedźe nas,
    njepřećel so hižom hori,
    Serbjo, Serbjo wostanu,
    Serbjo dobudu!