Hdyž z njebjes sapa wohen..

Hdyž z njebjes sapa wohen..

Hdyž hrimot wrjeskoce a njebjo sapa woheń,
Po holi wichor dźe a z pěska ryje korjeń
Tej khójnje wopušćenej a hdyž krupy bija
Ze štomow, stwjelcow płody, zo wšě zhnija:
O, styskno w holi je!

Hdy wichory pak holanow nam serbskich zbudźa?
Hdy słabi Serbja z womory zas sylni budźa?
Hdy wjeća wótcojo so krwawnje zabiwani,
Ći Serbjo, kotřiž w holi buchu zahrjebani? -
Nam hola keŕchow je!

Korjeń njewuryja nam a njerozbija płody,
Wichor nihdy njezeškodźi nam a zymne lody.
Błyski, hrimoty a wětry zbudźa nas!
Hlejće, nam so bliži rjeńši hižo čas.
Hdyž sylni słabym rucy sebi podawamy
A woheń do wutrobow sebi dodawamy:

My w holi zbóžni smy! - -
Hdyž z njebjes sapnje woheń...

• Author: Jan Skala (public domain)
• Source: http://texty.citanka.cz/pata/sc1-140.html