Hdyž na wobzoru dalokim so pala blyski

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Hdyž na wobzoru dalokim so pala blyski

Je w lěcu čas tak žehliwy a tužnocežki
zo z duše cěka měr, zo duši styšce so:
hdyž na wobzoru dalokim so pala blyski
a w štomach rosce holk a bědne šumjenjo.

A spěw, kiž zaspěwac chcych w tutym pustym straše,
mi nahle we wutrobje mučnej hasny,
mi mojich spěwow cenka truna prasny
a w proše po wóstach a cernjach třepotaše.