Jump to content

Havîn

From Wikisource
Havîn e havîn e oy rebenê dîsa li me bû havîn e
Havîn e havîn e oy dilovanê dîsa li me bû havîn e
Dil xwe vedike ji ês û keser û birîn e
Havîn germ dibe bi stêrkên rengîn e
Dîsa evîndar im rojê xwes wê bibîne
Min ji bîr neke lê min ji bîr neke lê
Xewa min nîn e nefesa min naçe nayê
Siha te roja min tarî kiriye li vê dinyayê
Evîna me derew bû hestên me tevlîhev bû
Naxwasim te bibînim, vî derdî ez hilînim
Bes e êdî ji awirên te ez mame heyirî ji gotinên te

(Ciwan Haco)