Ey kipriki o‘q, qoshlari yoy, g‘amzasi jallod...

by Rojiy Xorazmiy

Ey kipriki o‘q, qoshlari yoy, g‘amzasi jallod,
ey ko‘zlari jodu,
Bir lutf ila qilsang nedurur xotirimi shod,
chekdim base qayg‘u.
Ofoq aro bordur necha ma’shuq ila oshiq,
gulchehrai maftun,
Mendek xiradi volau sen kibi parizod
olam aro bormu.
Ko‘b javr ila jonimni xarob aylabon etding
hajringga giriftor,
Oz lutf ila ham ayla buzug‘ xotirim obod,
hardam kelib o‘tru.
Bog‘ ichra sanga gul o‘zini mingzatur o‘lsa,
yo‘qdir ko‘zi, tong yo‘q.
Bulbul sani ko‘rdiyu oni ayladi barbod,
deb hojat emas bu.
Nargis boshini soldi quyi, ko‘zini ko‘rgach,
qayg‘uga tushubdur,
Sarv o‘ldi qadingg‘a qul, oni etmagil ozod,
sarkashdurur asru.
Xurshed demokka yuzingga o‘zni mushobih
yo‘qdir tili, og‘zi,
Oy qilsun o‘zin sanga barobar tutubon yod,
bo‘lg‘um desa kulgi,
Rojiyki qolibdur g‘ami hijroning ichida
qilg‘il onga rahme,
Tun, kun chekadur tinmayin afg‘on ila faryod
sandin tushub ayru.