Ewro desudıdı yê payızê verên bı

Ewre des u dýdiyê payýza wýrene bi. Na roze, jê rozanê binu biyê. Ha wa vêrde ra þiye. Waxtê de ma tayine vatene, naleti þêre ro, des u dýyê payýza výrene. (Týrki: kahrolsun 12 Eylül). Ewre amê ra mý viri, a roze. Kamýji roze? 12 yê payýza výrena, serra hazar u newse u heþtaê (12 eylül 1980). A roze, ez hepýsxanê Dawýtpasay (Ýstanbul-Davutpaþa) de binu. Pesewe Saate des u didine ra têpia eve marsê de eþkera, ma hewýn ra hêþiyayme pê. Kamýji mars bi, nýka nino ra mý viri, hama ma, a sate ra têpia çýke di, jê filimê, çýmanê mý ver ra yeno, vêrona ra, sono. Nusnaena ni meselu xona naþiv nebiye, hama wazon khe, rozê ninu derga derg, heve ve heve biyari ra zon. A roze, belkia roza xýravýne nebiye, hama xýrabýn amêyvi. Cunta eskeriya Týrki, roze kerdive xýravýn. Coka, ez nýka nevanu, naleti þêro ro des u dýyê payýza výrene. Çýke vinonu khe, na roze ki, jê rozanê binana. Wuncia ki, ez wazon khe çiyê, hama çutýri vajine? Naleti þêro ro, Cunta Eskeriya Týrki. Hiya her hal ki nia tenê na rýnda: Naleti þero ro, cunta eskeriya Týrki ya khe des u diyê payýza výrene de bive. (Lanet olsun Türk Askeri Cuntasýna, lanet olsun, 12 eylül de yapýlan Türk askeri cuntasýna).

Yita de wazon khe, zu mesela býnusni.

Serrê ra nejdi bi, ez hepýsxanê Dawýtpasay de zerre de biyu. Hata a sate xeyle çi sarrê ma ra vêrdive ra. Rozê maa mý, wasto khe bêro mý bivino. Dewe ra wusta ra ama Astemolo vêsaê! Tawê jüvini diyaene ame, namê kami khe wanino, qawýse ra vejino verê çêveri. Eskeri yenê, mordemu kenê zu rêze, benê caê juvini diyaene. A roze, namê mý ki vaniya, þime caê jüvini diyaene. Tê lewe de daasê qefeþi bi. Lewê her qefeþi de zu cenderme výnýtene. Werte de cam bi. Maa mý verê cami de výnýtayiye biye. Ez kotu qefes, biyu nejdiye cami u maa xo. Ma qaytê jüvini bime. Ez zaf sa biyune. Maa mý ki, riyê xo huyiyene. Beli bi khe a ki zaf sa bive. Zaf zýrçayýs u qirayýs bi. Taê zýrçene, taê bervene. Mý vengo berz ra va: “To xêr ama, çýturiya?” Ae ki va ke, “xêr mendime, ez rýndu. To çýturiya?” Xona mý cav nêdayve khe, esker hurênda xora xýl bi, eve zýrçayýs ra va ke: “Yasak! Türkçe’den baþka dil konuþmak, yasaktýr! Sen bilmiyor musun?” Mý zanýtene khe, çiyo de henen beno. Yani vajiki ez hazýr biyu. Çýke, zafê alvaji lewê ma u pi ra, palas pandýras, kas kerdive ya ki dayve pýro, sarrey sýkýtive, berdive zerre. Coka, ez nezýrçu, neherediyu eskeri ra. Mý va khe, tamam, mezýrçe. Ez zanenu, zonê ma, Kýrmanciki (Zazaki) qeseykerdene yasaðo. Tamam, ma ki qeseynekeme. Hama to zanena ma mý koti ra ama? Taax Pulemeriye -Tunceli- ra ama. Dý roji raê ra ama. Maa to çina? To khe hurênda mý de biyene, maa to khe biyamene, hama to khe tey keseymekerdene, to sekerdene? Maa mý sas bive! Ecava sebeno? Mý xo çarna maa xo, eve riyo huyayýs qaytê cý biyu. Ae ki, tey vetivi khe, seveta zonê ma qeseykerdene ser, esker lez keno. Ma eve isaretu, eve çým buriyu iþmar kerd, þêrê jüvini bime, výnetime. Dire deqey vêrdive ra. Xora waxtê jüvini diyaene ki, zaf derg nebi. Esker koti ra bi, kami ra bi, nezanon. Hama na hal deyrê ki, wes nêameyve. Nat u dotê xode nia da, qayt kerd khe her kes demê xode ro. Mý ra va: ‘qeseybýkerê, hama kes mehesno! ((konuþun ama kimse duymasýn). Ma tenê na sa bime, tenê na qeseykerd, yi dirê deqeê khe mendive, endi yi ki xeleþiyayvi. Thutýke cýniye, ma jüvini ra xatýr vast, dest sanýt ra, mý peyserki dire gami eþti, wuncia þiyune qavýsa xo. Na roze ki, hini vêrdi va ra. Ez zaf bive sa. Werte ra tam viþt u phonc serri vêrde ra, na roze xona mý virri ra neþiya. Her hal ki hata merdene mý virra ki nesona.

Mý sarrê sýma dezna, waxtê sýma guret. Sýma khe þiyi ser, ez wuncia sa bonu.

Býmanê weþiye de, wendeðê delali!