Doutz brais e crits

by Arnaut Daniel

Doutz brais e crits by Arnaut Daniel

Doutz brais e crits
Lais e cantars e vòutas
Aug dels ausèls qu’en lur latin fan prècs
Quecs ab sa par, atressí com nos fam
A las amigas en cui entendem ;
E doncas ieu qu’en la gençor entendi
Dei far chançon sobre toz de bèl’ òbra
Que no’i aja mot fals ni rim’ estrampa.

Non fui marritz
Ni son prèsi destòutas
Al prim qu’intrèi el chastèl dins los dècs
Lai on estai midonz dont ai gran fam
Qu’anc no l’ac tal lo nebotz Sant Guilhem
Mil vetz lo jorn en badalh e’m n’estendi
Per la bèla que totas autras sòbra
Tant quant val mais fins gaugs qu’ira ni rampa

Ben fui grasitz
E mas paraulas còutas,
Per çò que ges al chausir non fui pècs,
Ans volguí mais prendre fin aur que ram,
Lo jorn ques ieu e midons nos baisem
E’m fetz escut de son bèl mantèl endi
Que lausengièrs fals, lenga de colòbra,
Non o visson dont mals motz escampa.

Dieus lo chausitz
Per cui foron assòutas
Las falhidas que fetz Longins lo cècs,
Vòlha, si’l platz, qu’ieu e midons jaçam
En la cambra ont amdui nos mandem.
Uns rics convens dont tan grand jòi atendi,
Que’l seu bèl còrs baisant, risent descòbra
E que’l remir contra’l lum de la lampa.

Ges rams floritz
De floretas envòutas
Car fai tremblar auselhon ab lur bècs
Non es plus frescs, per que non vòlh Roam
Aver sens lieis ni tot Jerusalem ;
Pero totz fins, mas juntas, a li’m rendi,
Qu’en lieis amar agr’ondra’l reis de Dòbra
O celh cui es l’Estel e Lunalampa.

Boca, qué ditz ?
Qu’ieu crei que m’auràs tòutas
Tals promessas dont l’emperaire grècs
En fora onratz o’l senhor de Roam
O’l reis que ten Sur e Jerusalem ;
Doncs ben sui fòls que quièr tant que’m rependi,
Que ges Amors non a poder que’m còbra
Ni savi es nuls òm qui jòi acampa.

Los deschausitz
Ab las lengas esmòutas
Non dubt’ieu ges si’l senhor dels Galècs
An fach falhir, per qu’es dreitz si’l blasmam,
Que son parent pres romieu çò sabem,
Raimon lo filh al comte, et aprendi
Que grèu farà’l reis Ferrands de prètz còbra
Si’l mantenent no’l sòlv e non l’escampa.

E l’agra vist, mas estièi per tal òbra,
Qu’al coronar fui del bon rei d’Estampa.