Disputatio mensium

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Disputatio mensium
by Bonvesin de la Riva

Bonvesin

Disputatio mensium

Stagand Zené al fogo per tema del fregiòr
li mis an fag capitulo a ira e a furor
pur per cason d'invidia de quel k'è so segnor,
zoè de Ser Zené ke viv senza lavor.

De lu pur per invidia i fan lamentason
dra söa segnoria ked i lo von depon:
zascun de lu 's lomenta e mostra soa cason.
Eo Bonvesin dra Riva de zo voi far sermon.

Imprimament Fevré si parla e prend a dir:
"Zené è tanto crudho e fa tant freg venir
ke de quel grand incarego el me conven sentir,
perké ie sont da provo e no 'l posso fuzir.

[...]

Sí com pos i undex misi Zené fo po trovao,
cosí pos li oltri misi devrav ess alogao:
quand Numa imperator questo mes av trovao,
denanz entre nu oltri no fiva nominao.

E perzò eo ne doio e molt ne sont irao,
quand quel k'è pez ka tugi ne rez a mal nos grao:
el è pur degn e merito k'el fia despoëstao
lo so grandisimo orgoio grandment fiza abassao".

[...]

Mo parla April cortese con soa testa infrisadha,
con soa floreta in man, con soa persona ornadha:
"Grand meraveia 'm fo - dis quel a tuta fiadha -
ke ser Zené sta duro e 'n mudha via ni stradha.

Long temp è strapassao k'el ten la segnoria:
se la lasass ai oltri el farav cortesia.
No poss veder per scrigio ni per rason ke sia
k'el sia plu degn ka nu de tanta segnoria.

Per ovre ni per seno e ni anc per cason
no vez k'el sia plu degn con nu sem per rason:
el vor tenir per forza la soa prelatïon,
lo so regnar no 'm plax ni 'm pò saver de bon.

[...]

E' sont lo mes dra pasca dra resurrectïon,
la qual conforta li homini con grand refectïon,
perzò ke la quaresma ie stramudha i bocon:
e' torno in desc le carne e 'l drue imbandison.

[...]

Quand av parlae April ser Maz destend la gora
avre söa bocha e dis senza dimora:
"Pur fiza deponudho Zené ke no lavora
lo qual s'aforza pur in consolar la gora.

No voi plu sostenir lo so gravezamento
e' ge marudho a forza la segre e 'l formento
e' seg lo fen mazengo con gran fadhigamento,
ai boi e ai altre bestie e' do nudrigamento.

E 'g pasc li soi cavai dond el no me sa grao,
inanz me ten sot pe per so serv obligao,
pur zo no sofrerò pur fia despoëstao,
lo so orgoi grandissimo fortment fiza abassao.

[...]