Des Wengters Luiw
Jump to navigation
Jump to search
Luiwt ir den Sommer, wä ir wällt;
Ei, mir gefällt he net.
Hans luiwt sech nor, wat em gefällt
Und wat sech luiwen let.
Meng Löfken äs jo gor verbrat,
Schär wä geriechert Fliesch.
Sonst sekt et aus wä Mälch uch Blat
Und tratzt er Städren hiesch.