Derwêş û Zel
Derweş dewe ma ra bi, o zaf feqîrib,zaf bêvengib. O Heta ke mecbur nêbîn, xeber nêdayn. Yew banî ey bi, yew cînî ey, deheb mangê ey, panc heb bizî ey, çend heb zi qicî ey bî. Yew derdî ey bi, yan çîneb, ez nêzûna. Ey çine ra xeber nêdayn, ey zi ez nêzûna. Yew zelê ey bî. A zela ke ey cînen,çew nêşken bicen. Wext ke ey zel girotî yeni destî xo, o Derweş şinî, yew na
merdim ûmên. Ey pê zelê xo hend çî vatîyen ke kerê niştîyen rue û bermên, dar û ber guevend girotîyen. Cewras serr cuwa ver dewê Sîrin de yew vêve bi. Waharî vêvî venda
Dewreş zi dabi. Dewrêş zelê xo girot û kot rayer. Zimistan bi, bibi puk, Derweşî nizdîye dew de rayerî xo kerd vîn.
O ûnvard şi, qeyme şi, nata şi, weta şi, çimî ey bî tarî, o gina erd re. Vor varey ey ser, o binî vor de mend. Di aşmî cuwa pey varan vara, vor helîyay. Yew şûnî dî ke yew merdim ho erd de rakote. O şi ewnîya ci, ey dî ke eg Dewreş Zelê xo wişk tepişta û xo re rakotû.