De Tobackschmöker

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
De Tobackschmöker.
Author: Georg Friedrich Wilhelm Renner
Text type: Gedicht
Comment:

from: Merkur. 15. September 1823. S. 441

1823 Dresden

:

Als ik jüngst en Piepken schmök,
Wörr’t min Frau gewahr.
Und als se’n Tobacksdamp rök,
Sägt se dullerhaar:
Fucht, wat makst hier för’n Gestank,
Schmiet de Piep gliek ünn’r de Bank!

Dübel hal! dat doh ik nich,
Antwor ik darup;
Frau, so sy doch still und schwieg:
Kiek ins na der Supp,
Of de ok wol öwer jaggt:
Wat ik mak drup giw nich Acht.

Doch se wör et, de nich schweeg;
Frauens schwiegt de ok? –
Ik up’t Hörhus god wat kreeg,
Dat ik gar noch rook,
Da mi Geld fehl to Toback:
O, se mak recht langen Schnack.

Ik mug wällen oder nich,
Leggt min Piepe dahl.
Frauenslüd sünd wunderlich;
Süht man männichmal.
’t is min Frau ok, wenn ik paff;
Doch nu ward s’ nie wieß daraf.

Denn ik schmök Toback geheem,
Wiel he dull eer rükkt.
Och, mi rükkt he angenehm!
Und keen Dag verstrikkt,
Dat man mi nich rooken süht:
Wat giwt’t doch för Frauenslüd!