De âlde Friezen
De tekst van het Frysk Folksliet (Fries Volkslied), getiteld De âlde Friezen (De Oude Friezen) is geschreven door Jacobus van Loon. Zijn tekst is een bewerking van een langer lied uit de pen van de bekende Grouster dokter-schrijver dr. Eeltsje Halbertsma. Halbertsma schreef het lied op een melodie van H. Chr. Schnoor die in zijn Heidelbergse studententijd veel werd gezongen, met verschillende Duitse tekstingen. In 1875 werd op aandringen van Piter Jelles Troelstra het lied door het "Selskip foar Frysk taal en Skriftekennisse" als Fries volkslied bestempeld. Sindsdien fungeert het als zodanig.
De Âlde Friezen[edit]
Frysk bloed tsjoch op! Wol no ris brûze en siede,
En bûnzje troch ús ieren om!
Flean op! Wy sjonge it bêste lân fan d'ierde,
It Fryske lân fol eare en rom.
Refrein:
Klink dan en daverje fier yn it rûn
Dyn âlde eare, o Fryske grûn!
Klink dan en daverje fier yn it rûn
Dyn âlde eare, o Fryske grûn!
Hoe ek fan oermacht, need en see betrutsen,
Oerâlde, leave Fryske grûn,
Nea waard dy fêste, taaie bân ferbrutsen,
Dy't Friezen oan har lân ferbûn.
Refrein
Fan bûgjen frjemd, bleau by 't âld folk yn eare,
Syn namme en taal, syn frije sin;
Syn wurd wie wet; rjocht, sljocht en trou syn leare,
En twang, fan wa ek, stie it tsjin.
Refrein
Trochloftich folk fan dizze âlde namme,
Wês jimmer op dy âlders grut!
Bliuw ivich fan dy grize, hege stamme
In grien, in krêftich bloeiend leat!
Refrein
De Oude Friezen (vertaling)[edit]
Fries bloed kom in beweging!
Bruis, kook, en bons door onze aderen!
Kom op! Wij bezingen het beste land van de aarde,
Het Friese land vol eer en roem
Refrein:
Klink dan en daver ver in het rond
Jouw oude eer, o Friese grond!
Klink dan en daver ver in het rond
Jouw oude eer, o Friese grond!
Hoe ook door overmacht, nood en zee bedreigd,
Overoude lieve Friese grond,
Nooit werd die vaste, taaie band verbroken,
Die Friezen aan hun land verbond.
Refrein
Buigen was hen vreemd, zo hield het oude volk in ere
Zijn naam en taal, zijn vrijheidszin;
Zijn woord was wet, rechtdoorzee en trouw zijn leer,
En dwang, van wie dan ook, stond het tegen.
Refrein
Doorluchtig volk van deze oude naam,
Wees altijd trots op die ouderdom!
Blijf eeuwig van die grijze, hoge stam,
Een groene, een krachtige bloeiende loot!
Refrein