Clò Mhic Ghille Mhicheil

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Clò Mhic Ghille Mhicheil  (1751) 
by Alasdair mac Mhaighstir Alasdair

Clò Mhic Ghille Mhicheil

Sèist:
Hug air clò Mhic Ille Mhìcheil,
horo thugaibh hug dha-rìribh,
hug air clò Mhic Illle Mhìcheil.

Òganaich ùir a’ chùil teudaich,
’s oil leam eudach a bhith dhìth ort.

Chuir ’n Roinn-Eòrpa clò am beairt dhut,
’s gun tig e às cha bhi sìth ann.

Bidh i fighte, cùmte, luaidhte,
mus tig buain na Fèill mhìcheil.

Bheir Alba cuideachadh luadhadh
ma tha gruagaichean san rìoghachd.

Gum bi do chlò ruadh-sa luaidhte
le gaoir, fuil is fual ga shlìobadh.

Nì mi fhèin dhut sgioba clèithe
den phòr as gleust’ tha sa Chrìosdachd.

Gun tig bannal oirnn à Slèite,
’s air do chlèith-s’ gun dèan iad dìcheall.

Gun tig gruagaichean Chlann Ràghnaill,
còmhlain dhàicheil nach dèan dìobradh.

Thig sgiob’ eil’ à Gleanna Garadh
luaidheas gu faramch dìonach.

Gun tig nìghneagan on Cheapaich
a bheir caithris air mun sgìthich.

’S buidheann mhaighdeann à Gleann Comhann,
fùcadairen coimheach, rìoghail.

’S gheibh sinn sgioba eil’ à Eirinn,
o Iarl’ Anntraim nan steud rìomhach.

Gun tig Leòdaich oirnn lem bannal,
’s luaidhidh iad gu daingeann, lìomhaidh.

Dhaibhsan caileagan Chlann Ghriogair,
’s nuair a thig iad, nì iad sìor-luadh.

Dèanaibh an luadh-làmh gu guineach,
’s thugaibh fuil air mac na strìopaich!

Na b’ ionnan seo ’s an luadh dosgach
bha ’n Cùil Lodair nuair a phill sinn.

Cuireamaid na èideadh Teàrlach,
sracamaid an àird ar dìchill.

Mìle marbhphaisg air na brùidibh
nach do rinn fùcadh na thìom dhut.

Dh’ fhaodadh e bhith ’n dràsta umad
na thrusgan urramach rìobhail.


This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago.