Civilisation e lingua universal/Quarte Parte/Capitulo 4
4. LE LINGUA UNIVERSAL NON POTE ESSER UN LINGUA NATIONAL
[edit]Cortés, conquisitor de Mexico, habeva enorme difficultates pro organisar e consolidar le vita public in le pais conquisite, proque le differentia cultural e lingual inter Espania e Mexico antique era quasi insurmontabile. Le interpretes non poteva adjuvar sufficientemente. Cortés faceva le experimentia, que su interlocutores mexican diceva un cosa e pensa altere cosa, si que, malgrado le bon voluntate de ambe partes, le pensata mexican remaneva impenetrabile pro ille. Fortunatemente Cortés trovat un sposa mexican, Marina, qui amava le. Amor rende nos capace de comprender nos, - e Marina era un femina educate e sagace. Marina explicava a Cortés le senso, que jaceva detra le parolas de su mexican interlocutores - senso, le qual non es inherente al vocabulo espaniol correspondente al vocabulo mexican, ma es le resultato del tradition de multe generationes mexican. Alora Cortés comprendeva e, con le comprension succedeva organisar multo melio le vita public e le administration. Le resultato es, que Mexico es ora un pais ben consolidate, malgrado que Mexico possede le plus grande proportion de sanguine indian in tote America.
Le inseniamento de Marina es profundissime tamben pro le pioneros del lingua universal: un lingua national non consiste solmente in le significato de su vocabulos interpretate per vocabulos de un altere lingua national, ma in le tradition total, associate con le vocabulo. Un parte de este tradition es specificamente national; un altere parte es commun con le altere nationes participante in le mesme civilisation, in tanto que civilisationes son supernational. Le parte specific national remane impenetrabile al estranieros sin previe studios et explicationes profunde e minutiose.
Al contrario, le parte commun es immediatemente comprensibile, sin previe studios et explicationes. In consequentia, necun lingua national pote servir como lingua universal, proque solmente le parte 'commun' del lingua national es comprensibile al estranieros, contra que le parte specific national remane incomprensibile.
Un lingua franc et un lingua universal consiste precisemente in le parte commun de omne linguas national participante in le mesme civilisation. Le AKKADIANO, le ARAMAICO, le KOINE-GREC e le LATINO, pro devenir LINGUAS FRANC (et UNIVERSAL) deveva abandonar lor elementos specific national e unir in se omne elementos universal del altere linguas national, participante in le mesme civilisation, vel in le Stato Universal del epoca.
Caso concrete: LE LINGUA ANGLESE, candidato le plus importante de nostre epoca pro devenir lingua universal, non pote devenir lo sin perder su elementos specific anglese. Totevia, si nos elimina ex le anglese omne elementos specific anglese (anglosaxone) e introduce omne elementos commun in le altere linguas del cultura occidental (specialmente le elementos romanic), nos arriva precisemente ... al lingua del 27.000 parolas universal, in le qual es scripte nostre presente studio. - E le mesme considerationes vale pro omne altere linguas national.
Ergo: le lingua universal debe consister in le vocabulario et in le grammatic structuras sufficentemente commun, in forma et in tradition, in le linguas cultural de nostre epoca. Solmente in tal maniera le lingua universal pote esser le expression del cultura e del tradition commun del mundo, in le qual nos vive.
Un altere consideration importante es, que un cultura es un toto indivisibile. Le lingua national es inseparabile del cultura national. Adoptar un lingua national como lingua universal significa tamben acceptar le cultura connexe indivisibilemente con le respective lingua national; e significa le prime passo al disfacimento, al diminution et al perdita del proprie cultura e lingua.
Ecce le causa, pro que necun nation vole acceptar un altere lingua national como lingua universal; ecce le causa, pro ja quatro veces durante le historia, on ha optate in favor de un lingua libere de elementos specificamente national - dunque pro un lingua franc.
Necun grande lingua pote liberar se del proprie grande traditiones specificamente national sin perder su caracter national, jelosemente custodiate per le patriotas, in nostre epoca caracterisate per le floration del nationalismo. O - in altere parolas: Con le abolition del parte specific national nos aboli tamben le parte le plus caracteristic e intrinsec de nostre lingua national. Le insistentia super le tradition specific monstra le caracter aristocratic del linguas national - e le aristocrates non presta se a servicios, per le quales illes debe renunciar a lor tradition. Ci es le causa, pro que omne linguas, que deveniva universal, era linguas franc, linguas de sanguine mixte, linguas absosutemente non aristocratic.