Bornemann: Plattdeutsche Gedichte/Spinner-Lied

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
<-- Der neue Pfeifenkopf Bornemann: Plattdeutsche Gedichte Märten Saufsack -->

[006]
Woar enmoal 'ne schmukke Maid,
Michel hät üm är gefreit.
Was en Bursch wie Melk un Bloot,
Siene Bruut so herzlich goot;
Doch de schmukke böse Maid,
Hät den Brütgam nich gefreit.
   Schnurre, schnurre, schnurr!
   Schnurr, mien Rädken, schnurr!

   Un de glatte lose Maid
Gung moal in de gröne Haid:
Kümmt de blanke Jäger her,
Flunkert güldne Berg' är vöär,
Schwöärt är Leew un ewge Trü':
Arme Maid bewoahre die!
   Schnurre etc.

   [007]Dät klung vör de Maid so söt,
Afgewenn't word är Gemöth.
Michel sach sien Unglück in,
Tog den Groam sick hart to Sinn,
Is in alle Welt gegoahn:
Böse Maid wat häst du doahn!
   Schnurre etc.

   To den Jager gung de Maid,
Was 'ne groote Herrlichkeit!
Doch män unner Gliek un Gliek,
Kann bestoahn dät Himmelriek.
Word keen Hochtiet, keene Tru —
Arme Maid wat häst du nu!
   Schnurre etc.

   Un de Jäger bös' gesinnt,
Dreef dät Mäken un är Kind
Ut sien Huus bie harter Nacht,
Woar im ganzen Dörp veracht,
Üm är Glück un Heil bethört,
Hät en grämlich Leben föhrt.
   Schnurre etc.

   [008]Schmukke Mäkens üm un an,
Nehm't en warnig Biespöll dran:
Untrü stroaft sick öäberall,
Hochmoth kümmt un brengt to Fall.
Weer so glücklich west de Maid,
Hedde se den Michel freit.
   Schnurre, schnurre, schnurr!
   Schnurr, mien Rädken, schnurr.