Božemje horam

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
nadpis Božemje horam
awtor Jakub Bart-Ćišinski
lěto
žórło http://texty.citanka.cz/
licenca public domain
nota stary prawopis

    A domoj ptačata do juha
    So ze črjódami hotuja;
    Mhły běłe jako smjertna tuha
    Přez doł a horu žołmuja...

    Wam božemje, wy dobre hory,
    Wy hwězdow ćichich towaŕški!
    Mje domoj ćahnu nowe dwory,
    Wam postrow wołam drohaŕski.

    A tola wutroba so rudźi
    A mikawčk sylzu koleba;
    Waš duch mi w duši dźiwjosć skludźi,
    Ból z myslow w skałach pohrjeba.

    Hdyž parle bjerješće a smužki
    Sej w zerjow barbnym horjenju
    A słónco witašće kaž družki
    Na ličkach w róžow młódnjenju.

    Mi njebjo do wutroby padźe
    Kaž z bajki zbóžna sonina,
    A duša sebi njebě k radźe,
    Hdyž rajska běše zwonina.

    Hdyž pychu mjetaše do rowa
    A jusk při słónca khowanju,
    A zrudne stoješće bjez słowa
    We zerjow ćichim płakanju,

    Mi twarješe sej ćichu khěžku
    Do myslow pokoj podaća,
    A na lico mi z prěnjej hwěžku
    So sylza kuli wodaća -

    Hdźež Serb sej twari běłe dwory,
    Tam z dźaknej pěsnja spěwać chcu,
    Kak přemohłe sće, módre hory,
    Mi w duši dźiwjosć, ból a ćmu.

    Hdyž z ptačatami nětko ćahnu
    Do ródnej' Serbow do zemje,
    Za kłobuk hišće jónkróć sahnu:
    Wam, hory módre, božemje!