Božemje
Sy wot nas šeł a njewrośiš se žednje
Źe k nam do prozdneg našog zemskeg sedła.
Bog daj, ab raz do nimjernego bydła
Tu wotkłoń, kenž nas źěli, pśejšli rědnje!
Chto by jan kśěł na narownanje cakaś
Za to, což rubjone jo wšyknym z tobu?
Na wuběgi se dała swětłosć sobu
Jo, a noc śmojtu wšuderkano zmakaš.
Gaž nam se zda, až sy se kradu minuł
A až jo poglěd twoj na pśecej zginuł,
Ga wucho tebje pesto zapśimjejo!
Pśez samu noc nam miłe głose zuknu
A njesmjertnje do wutšoby nas puknu.
A wšykno to se z twojich źěłow wzejo!
- Author: Juro Surowin (public domain)
- Source: http://edition-elf.de/forum/showthread.php?tid=5125