Afsus

by Abdulla Avloniy

Afsus, bizim dog‘ladi, yondurdi bu matlab,
Na tab’, na matbaamiz vor, na maktab,
Na ilmu na ta’limi qiroat, na murattab.
Hayhot, bizim qopladi, ko‘r jahli murakkab,
Ovorai sargashtai zor og‘ladik og‘lab.

Xodimlik o‘lubdur kecha-kunduz biza pesha,
Hosidlik o‘lub bir-birimiz birla hamisha,
Donandai fahmanda urur millata tesha,
Millat shajarinda na qolub shox, na resha,
Behosil o‘lub hosil, xor og‘ladik og‘lab.

Qo‘y zohid elin, go‘shada qilsunla(r) ibodat,
O‘z nafsina oroyish o‘lub solsun amorat,
Balki avzina topar mahshar kuni jannat,
Yo‘x onlari daxli tusha gar cho‘llara millat,
Shaxsilik ila aksari kor, og‘ladik og‘lab.

Qo‘y, boylaring holina etsunla(r) tijorat,
Pullarni qo‘yub bonkaya, topsunla(r) ijorat,
Faqr ahli edub bir-birina kizbu xiyonat,
Ismi o‘lan Isloma na maktab, na sinoat,
Pul pul qozonub, oxiri nor og‘ladik og‘lab.

Yo‘x zarracha, e voy, g‘anilar saxavoti,
Maktab so(l)sa bo‘lsunmi ani xarj manoti,
Ko‘rsatma alarga dinu millat xarajoti,
Ma’sum jo‘juq o‘ynaya bersun jasoti,
Cho‘b ota minub oxiri mor og‘ladik og‘lab.

Farmoyishi payg‘ambara bizlarda amal yo‘q,
Farzu vujubu sunnata bizlarda mahal yo‘q,
Millat ishini ishlamaga jahdu jadal yo‘q,
O‘lduk badaviy, bizda qavonini milal yo‘q,
Hosil ishimiz jurmi kibor og‘ladik og‘lab.

Sharbu maya oludadu(r) bizlarda javonlar,
Kanyak-la to‘lur vaqti safarda chamadonlar,
Suhbat yerimiz bo‘ldi numiru resturanlar,
Ko‘r, ko‘zlara, oh, uchramayur, g‘ayri fiyonlar,
Sargarm o‘lubon, dilda g‘ubor og‘ladik og‘lab.

Hojilari ko‘r, ishlari har yerda riyodur,
Olimlari ko‘r, domi tama’, kori ribodur,
Johillari ko‘r, kizbu xiyonatda jalodur,
Ojizlari ko‘r, zoru giriftori balodur,
Oluda o‘lub abri bahor og‘ladik og‘lab.

Har yerdaki, ilma bizi targ‘ib eta(r) mazhab,
Tahsili ulum etmaka bizda qani maktab,
Millat bolasi to o‘qusun — hal o‘la matlab,
Nokaslara Hijron o‘lubon, o‘lma muxotab,
Hayhot, jaholat biza yor, og‘ladik og‘lab.