1911 წანაში თჷრობა

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
please do not remove empty parameters (see the template documentation).
1911 წანაში თჷრობა
by ჯვეში მარგალური პოეზია
იოსებ ყიფშიძე "რჩეული თხზულებანი" თბ.1994წ. ხ.364-367

აი ნამჷდა დებლახი, ქივესური გვილეფსჷნი,
გორგილაფაქ ანთებათ გინმართჷ, დახე დოპილესჷნი;
ლეხი კოჩი ემკჷნესჷ დო ჩქიმი ჸუდეშა ქიმემიჸუნესჷნი,
თურქი დო ურიას გურს მეჭუნდუ, დორთელს ეშჷმონჯირესჷნი.
ლახალაშა ვა გჷმაჯერეს, თჷრქ თეში დამაბინესჷნი,
დოხთურს ჩქიმდა სო მართედჷ, თჷრქ თეში დოფხვილესჷნი,
პაპასჷთი ვა მართედჷ დო სო ვაძირედი ცირეფსჷნი;
უჩა ზოთონჯი დო თჷრქ ნინალას დამითხინესჷნი,
სო ურქუ დო მუს ქიმინჷ, თჷრქ თეში დობკჷრესჷნი.
ჯიმალეფი, მის გიძირჷ თეცალი ზოთონჯი დო თუალა?
ჯაშა ყვარილს ვა გილახუნე, ქოთომქ ქიმიოტუუ სქუალა,
მინდორიშა წიმილენი, ხე დო კუჩხიში ჭუალა,
წისქვილიშა ვეელინე, ქიმიოტუუ ქუალა;
მის გიღუ ჯვეში ნაქუა -- თიში გილათხუალა,
ფინაში გჷმაღალა რენ დო დაჩხჷრიში წჷმოჭუალა.
ვა მიოტუუ დო ირო თჷნსჷ, ჯიმალეფი, ვე ველჷდათ ჯგირს,
მუ ცოდაქ რე მიფიის, მუჭო ქიმშჷვოლითჷ ჭირს?
ვარა ჭა დო ვარა დიშქას სოლე მიღა, ვარა მუს ღოლა ქვირს?
ვარა ორინჯის მუს ღოლა, ვარა მუს ღოლა რთვილს?
მუ ოკო უსხუნათჷ ათეცალი წანა ჭვილს?
მუჭო გური ჭვილი აფუ ენოსქჷლადირი თხიილს.
მუთი რენი, გურს იმარგენს, მითი ქანაჯინე სქვამი ჩილს.
ენა მოფერაფა რენ დო მუს გოხვარჷ სიმაგრე?
ხოლო ღორონც ვეხვეწათჷ, მის მიღუნა სიმართლე.
ნაპიჩა ქჷგაფუნანო, ჯიმალეფი, წინანდღე?
ხოლო ყაზაყალა ოკო, მის მიღუნა სიმარჯვე.
ნება ოკო ვო უღუდას, თჷრქ თუალას დეთხუას,
ყაზაყეფი წჷმორენ დო ნინას წჷმოუტეკუანს.
მუ კოჩი რექ, გოურზჷქ წჷრი ჸუდეში ხეკუას?
მუს ხეკჷ დო მუსჷ ღოლა, თჷრქ სოთინი ვე დინტჷრჷ,
გასაკვირი მუჭო ვა რე, ჰავაქ შურო ვე დირთჷნი!
ზოთონც მუ მოუღუდუნი, კალანდარქჷთი ვე დიჩინჷ.
ზოთონჯის თქუანდეს, თე წანას ნოღვე ძალი:
ინგჷრი ეთიილი აფუ, სო რე ვე ეჩინებე ღალი,
ტკუ დო ალაბით ვე ეზჷმე ჯაში წვანც ეში განი.
გიჩქჷდანი, ჯიმალეფი, ასე კოჩი წჷმორენი, ის ვო უძირჷ ათე ცალი.
ნალახე კოჩი გებდჷრთი, სარიკო ქობძირი დო გებჭარი;
ასე იჩინეებე, მითი ოკათჷქჷ თარი,
ირო ხოპამო ქიგერდენი, კჷლერი გაფუ ჸუდეში კარი.
სასტაული ქობძირით, თის რე გილებჭაროუთ,
მუჟამი თჷრქ ქჷმჷნმანთხეს, სოთინი ვეეპაბლოუთ,
ასე თხილამურამო მუთი რე ქიგილეფხაროუთ.
შიშის ქიმიოღურუთ, მუჟამი სო ინივანთხოუთ,
ირფელიში უფრაშიქ შემაწუხჷ კუჩხიშ გილოულაქჷნი,
ლაფშა კუნთხუს კჷნოკჷრჷ, ჭა დო ლატის თის ფჩანქჷნი.
ირი მინუტის თჷრს იჭყანსჷ, ხეს ჸვაშა მიინჭანქჷნი,
მინი წჷმოკიჟინჷ, მინი წჷმიძიცანქჷნი.
კუჩხიში შარაშა ვა გალინე, მითი თხილამურს ვე მიდვანქჷნი.
თე თხილამურიში მოგონება დიდი სასარგებლო რე;
მუჟამი თჷრს ქიმშაჭვემუ, დიდი მორკებულო რე;
ზენიშა წყარქ მიდართჷ, ორინჯი დო კოჩი თხებულო რე;
ცოდა ლეტუჩიში კამანდა დიო დღარო ქებულო რე;
უბედური აბრაგეფი კამანდაში ხებულო რე.
ირო ნაჩალიკი ბჯღუნა, ვა მომიშქვეს აფიცერი,
დღაშით რაზიაძის ვორეთ, ლური ვა მიღუნა ამჷსერი,
ჩქჷნი მოჯგჷრეფს ობარჷნა გვერდი ხანს ჩქჷნი ტერი,
ჩქჷ კუჩხით გილოურთჷ, ჸუდეს კჷრჷ ჩქჷნი ცხენი,
თხილამურიში გინორინას ელაფირი მაფუ ფერი.
ეთი კოჩი საქმეს დიინწყინს, მუ აღოლე, უჩქჷდას,
ზოთონჯიში მოულაშა ჭა დო დიშქა უღუდას,
ეჩიდოვითი ქილა ქვირი კუნთხუშა კინოუძჷდას,
ბუხარს ეკოხედასჷ დო დაჩხჷრი მითოურზჷდას.
მუჟამც თჷრც ქიმშაჭვემუ, წყარქ მიდართჷ ზენიშა,
თუდო ათოულუაფუ ღეჯი, ჩხოუ, ცხენიშა.
წოროთ მუნერო იჸუუნი, ვჸეფჩინით ათეშნერიშა.
სისუსტე მორუუ, ვარა ბრელი მიღუ ოჭარალი;
მისჷ სრულცუ, წეკითხით, ვარა მუთა მიღუ ძალი.
ბზოთონც თჷრი მოჩხუპუნა, ბზარხულს მოჩხუპჷნა გოლოფანი;
ათე ლერსი დიიჭარით, ქოიღუნან და ჸოროფანი;
კოც ირფელი გააჭყორდჷ, მუთი გინოულუანცჷნი;
მუშა კათა იხანდებუ, ორგული ირულუანცჷნი,
სიმტყუნეს ვააკათუუ, სიმართლეს თქუანცუნი,
ბრელი აზრი დო გურაფა შეუწუხენს ჭკუასჷნი.
პატიოსანი ინა ვა რე, ქონებასჷ ჩჷვანსჷნი.
მა უბედური კოჩი ირო მიკობდგჷქჷ ძუასჷნი,
ათეჯგურა გარჩევეფი ემიტახჷნს ჭუასჷნი.
ინა ღორონთქ დოხვამასჷ, თენა გინიჭარასჷნი....
გაჭირება თაქ ირთუუ, ქიგიორინე ძალასჷნი.
თქვათი მუგაშინუაფუნა, სევდა კოც აწუხენსჷ,
კოც გიშუუღანს ჭყანასჷნი.