/დუდი 9

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
please do not remove empty parameters (see the template documentation).
ჸილოშტყებამი
by [[Author:{{{author}}}|{{{author}}}]]
გინმათნგალი დავით ჯანჯღავა

ტარიელიშე ხატავეთიშა კოჩიშ ჩქუმალჲადო ჭარილიშჷ ჯღონა


256.ხათეხ კოჩი მიდუვოჩქვი ხატავეთიშა მართალჲო.
ჩქიმი ნაჭარა ვოჯღონი დო მემოჩქუდუ მა ცალჲო.
ვჭარუნდი: „მინ ეტოლებუ იდონეთისჷ შხვა ძალჲო?
მუში მორჩილი ირძღუ დო ურჩის ვაშილი ვართ ფალჲო.

257.ჯიმალჲეფი დო მონეფი, აწი ვევნწარებუთ თქვანდე.
ძირი ნაჭარა - ზოჯუა, ქემორთითჷ თაქ დოხვადე.
ვამურთუ-და გახოლჲთი, დუდი მოკოდ მათ ვიხანდე.“
ჰე ტარიელ, ნტერო მერთი, ლჲომი დო ჯარი ანდე.

258.ხიარულჲო ვქეიფენდი სარაიაშ მუნაველი
ვოხედი დო ვიგონენდი, ლჲაჸაფი დო დივჭყ, დელი;
ვავოცქვე დო ხოლჲო ვოგორჷ, მა ჸოროფა, ტანჯვა - ჭყელი.
აწი ათაშ ვიხიოლუქ, მიბუმ ჩილჲამური ბრელი.

259.ართი დღასჷ, მით, მა ხვალე მილჲუვორდი ჩქიმი ბინას.
ხეს ჭარილი მიკებუდუ მუ მისხუნუდ დიშაჯინას:
ასმათიშე მონაქ მორთუ დოხოდუ დო მიწუ თინას:
„გიჭანუანს,“ - მიტანია ვუსაქვარა ჩქიმჷ მა რინას.

260.ვიდი, ბაღჩაშა მინივლი, ხვალჲახობა აწ მივნქირი.
ვიშო - აშო გივჯინი დო მა ასმათი ძიცათ ვძირი.
მიწუ: „ჭუა გისქილიდე, ვემიგოგუ გურს ძიგირი.
მორთი, ძირი სქანი, ვარდი უხომაფუ დო უჟღირი.

261.ფარდაგისჷ ეუკინუ მუში ხეთჷ დო ძალითჷ.
ვძირი დგუდ ვარდიშ ლჲოგინი ფერადი განწყუალითჷ.
ჟი გეხედ ბჟაში უჯგუში თუმა, მუ პიჯი ვალითჷ
მა მიჯინედუ სქვამასი ჸილჲო საქები თოლითჷ.

262.ვოხედი დო მუთა მიწუ გური თეშენ დეევღონი.
ხანდოხანი მიკმოჯინე, ჯინას ქემიოტენს ნი
ბოლჲოს დუძახ ასმათის დო უფუცქინუ, ვაგმაგონი.
გიმილჲუ დო გაგმომჷჸონუ, ჩილჲამური გავაფონი.

263.ვუწილი: „ასმათ, მიწილი, გიწუნ აწი ზოჯი.“
ვარა ჯვეში გუმარზამუ მა დაჩხირი, ვართჷ ნო ჯი.
მიწუ: „სქანი ოონჯღორე რაგადი დო დება დო ჯი...
-წუხარებაშ კარი კილჲე, სიხარულიშ კარი ონჯი.“

264.ვუწი: „ჩქიმი და ასმათი; სქანი მიღუ მა წამალი;
სი რექ ჩქიმი იმენდი დო გურიშ მიკმართინაფალი.
ჭარილს შხირას მომიღანდა, ვაგომირზას აწ მა ალი
უშქირატუ, უგურზებუ დო დუდიშ მადინაფალი.

265.გევდოხოდი რაშისჷ დო მა მოლჲავრთი ჩქიმი ჸუჩა.
ვთქვილი: „ღორონთ ქემმოხვარი, მომაშორი რინი უჩა.
ჩილჲამურით ნწარე რინას, ვარ დოპილი ვარ ნუმუჩა
ტარიელს გურქ ეჩიჩქარუ ავთანდიქ თეს გური უჩა.

266.ტარიელქ თქუ: „წორეთ თე დროს, ხატავეთჷშე ველჲუდ კოსი
ქემორთუ დო მომიჩინეს: „მუს მჭარუნთჷ სარიკოსი ?!
ჩქი შიშარა ვაგიჩქუდათ, ძალი ვორეთ თქვანდ უმოსი.
მირე ჯღაბუნქ ტარიელი? გამათ მიჩქუ მუთ გოკო სი.