401.ჸოროფილი ვამიძირუ ითებუდუ ხანი დიდი.
გური ჭყოლირქ, მა ართი დღას ონადირეთ ტყაშა ვიდი.
ირჷ კოჩი ართი მაფუდ, მაფაშით ვამიღუდ რიდი.“
თქუ თენა დო დიჭყუ ნგარა, ჩილჲამუსით ოკოდ ხიდი.
402.ტყას გიშევლი, წყარიშ მელე ჟირი მონა ვძირი ზღვა პის,
უკებუდეს მიგდადუნი - სახეთ ქოვოგურე ძღაბის.
ხოლჲოს ვძირი მა ასმათი რკილჲნდ, გუნქარუდ ჯაბის.
ვარდის ჩხოტუნდ, პირენს ორღვანდ, აძინუდუ ნაბი ნაბის.
403.მუჟანსთ ვძირი მა ასმათი, გონებაქჷ გემეხანგუ;
დუძახი დო ვთხილი მულჲა, მიკმოჯინუ ართი ხან, გუ.
ნგარა დიჭყუ, მუში ნგარაქ გური ჩქიმი გადიხჯანგუ;
ნგარათ მიწუ: „ ჩქინი მანგი ღორონთქ მითინ შხვა ვამანგუ.“
404.ხოლჲოშა ქემევრთი, ვკითხი: „მუ ამბერე თქვი მართალი,
გურიშ თქვილი ამბე ჭირი ვარა მიკმართინაფალი.
დიდხანს დებათ ვაგუმაგუ მუში ჭირიშ ნავითალი;
კიდირს ჭითათ უღაფუნდუ ღვაშ ზისხირი მაჭვათალი.
405.ბოლჲოს მიწუ: „ქოგიწილჲუნქ, მუშა ვფულჲა მა თე ჭირი?!“
მიწუ: „გეგი, მუჟანსთ სინდა სქანი ხეშე ორდუ ჭკირი -,
სი თე ხონარქ გოგიოლჲუ დო რთხოზუდუ კოჩი ირი;
მაფაქ თე ამბე იწყინუ დუდჷშა მიღუ ვაი შხირი.
406.მაფაქ უწუ მონენს, იდით, ტარიელი გორით.
მარა მონენს ვაუძირუქ თუმც ულჲუნა შარა შორით.
დირთეს დო მაფას უწუეს: „იდონეთის ვარე ხორით.“
მაფა ორდუ ჭყორინელი, თუმც ანათენდ ნელი ჩხორით.
407...დო თქუ მაფაქ: „მიჩქუ, მიჩქუ, მუქ ქიმინუ საწიწკარი
მუს უჸორდუ ჩქიმი ძღაბი, სიმართე რე ვართჷ ვარი;
გამიგებუ, ჸოროფათი მინდორს წუმუ ბროლიშ წყარი,
ქოძირუნდეს ართმაჟირას მოშორება ორდუ ვარი.
408.აწ ღორონთუმე და დავარს დოპილჲუნქ, ვეჸი ცხორცხალი
მუში ძუ ათაქ მიზეზი, მუს უღუ ნაკლი დო ბრალი.
ურდუშ მიზეზი მარდუ რე ბრძენიშ რაგადით მართალი.
თქუ დო ბჟა თუთაქ მიოტეს ნათელი ჩხორით ბარჩხალი.
409.ფარსადანიში წესი რდუ: მუში ნინათ მუსით თქუანდ,
ვეგინურთანდ; ტყურაშენი ღორონს დღასჷ ვეფუჩუანდ,
პის უჸორდუ რაგადი დო საიდუმნოს ირფელს ჩუანდ;
ათე წესი მაფას ოცქვანდ, აღირსენდეს მუჭოთ ქუა ნდ.
410.დავარს, დასჷ მაფაშისი ათე ამბე ქუთხოლობეს:
„ჯიმა სქანქი ცა იფუჩუ დორჸვილჲუნსჷ დო მუთხილეს
...დო თქუ დავარქ: „ბრალი ვამიღ,“ დო ჭირენქით თომა ბელეს
თოლეფიშე მოხვარხვალე აძინუდუ ნაბი ღელეს.
411.თე ამბე რდუ ტარიელი მუჟანსთ მოლჲართჷ სი აშონი,
ნესტანს სქანი ნაჩუქები გიოთუდუ ქუდი კინი,
დავარ ინგარდ გურჭვირო, აძინუდუ ფონენს ფონი,
თქუანდ: ნესტან ბოზი, კახმა, ღურუ მოთჷ მომიჯღონი.
412.ნესტან ბოზი, ბარდიელი, ურცხო მოთი იჸვილჲფე;
მანგიორსჷ ჯიმა მორთუ, ზისხირიში გინმაგაფე.
თქუ თენა დო დიჭყუ ნგარა, ჭირი თქუ ვარ ოლჲაჸაფე.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. .. . . . . . .
413.თე დროს დავარქ დარეჯანსი ხე ქემეთხუ, ლჲახუ, ტკაჩუ;
ტანი ჯიხვით დულიბუ დო თომა დუბრანძ - ეკუფაჩუ.
ნესტანქ დება ვაგაგონუ, თქუ ართი ვა ჩუმას, ვა, ჩუ
ბედიქ დურზუ ნესტანს ალი, ნამუთ დავარსთ ობარჩახალუ.
414.მუჟანსთ დავარქ გეგმიჭორუ ნესტანიშ ლჲახუათ გური;
ჟირი ქაჯენს ჩააბარუ აწ ნესტანიშ ხორცი შური.
ინენქ ნიშის ქენახუნეს ბჟაშ უძირაფუ ოსური -
უჯინედეს ქაჯეფი დო ვართი თქუეს საჸვენდური.
415.ნიშით ზღვაშა მიშელეს დო ძირაფათ ორდუ ვარუ
დავარქ იჭყუ გორჩქინა დო მუში ბედიქ ქაანგარუ.
„შვაქ ხე იშენთ დოპილჲუნსი, დუს დიპილჲუნქ,“ ვედეწყნარუ
ხამი მიგუ დო დოღურუ, ქედათხუ, გეზისხირწყარუ.“
416.მით ვაგიკვენსი ვორექინ მა უთხორუო ღურელი;
თეშ მახარებელჷ დამტანჯი დო მუჩი ჭირი ბურელი.“
მა ვუწი: „ასმათ მოთ რტანჯა, ვამაფუქ მოსანსურელი.“
ჭირს მიაძინუ ჭირენქჷ, ალი რდუ ეკოტურელი.
417.“და ასმათი სი ვაგიღუ თაქ სიღულე დო ვართ ბრალი.
გური მიგუ კაჟი-ქუას თუმც ვამიღუ ბჟას ბარჩხალი;
ოკო ვგორე მა ნესტანი, ართი შხუფი, ალი.“
თქუ თანა დო იმწუხრეს ლხინი თქუეს ნაოსალი.
418.“წუხებაქ გამახანგუ ციება დო მუჩუ შიში,
დიო პილჲუნს მაფაშ დება, უკულჷ ჯაბი ნესტანიში;
გიევნგარი ჩქიმი დღა მა, ჩილჲამური გავანიში.
ჸოროფარე კოჩიშ მახე მარა ნტერი მირე იში?!
419.ბოლჲოს ვუწი მა ჩქიმი დუს: „დუს თაშჷ მუშენ გიმიბორე,
ოკო იდე დღა დო სერი, ოგორალი, ოკო გორე.
მა ათეს ქემუვანწყი, ბჟა ლექინას გავაჩხორე.“
...დო თქუ ნგარათ: „თე ბორჯიშე ჩქიმწკუმა ასმათ ქორე.
420.ცხენი ვკაზი, გევდოვხოდი - მა, გევოხედჷ მონწყილირი;
დო მონა ოშ - სუმონეჩი ქეკიპუნე სხუნილ - ჯგირი
ვიდით, ივშით დღა დო სერი, დუდჷშა მივღი ჭირი შხირი,
მარა ლხინი იშენითი ვაართი, ხან გავაჟირი.
421.ვიდით დღა დო ვიდით სერი, მემიდინეს გვალჲო ჭყანაქ.
მივლით თელი ქივანა დო ვაგმაგინეს მუში შანაქ.
მიღუდ მოწყენირობა დო გემეოშუ წანმოწანაქ.
იშენთ ღორონს ვოცქვანდითჷ თუმც მომიძულეს ქივანაქ.
422,ჯაბი, სერდა, შხირი ხანდაქ გომიჭყვიდუ მა მონეფი -,
იშენთ ღორონს მა ვოცქვანდი, თუმცა შიწირუ თენეფი.
დატანჯული ლჲაშქარეფიშ მა ვჭუნს გურსჷ ფირქი, ე, ფი.
ვიჭყე ჩქიმი დაბადება - ლხინი ჩქიმი ვარ ვაეფი.
423.ართი ათე ასმათი დო დომისქიდუ ჟირი მონაქ,
ჩქიმ ჭირიშ მაღალჲარენქ, ენენქ ჩქიმი ლხინი დო ნაქ.
ნესტანიშიქ ვეგმაგინუ ამბექ ართი დრამიშ წონაქ.
ნგარა, ლჲჸაფო მემორჩქუ, თეშენ მიწენს დიხას ფონ აქ.