*ქესა თქვანდე მოჯღონილი
(ჟირი რქვიენს)
ქესა თქვანდე მოჯღონილი,
მა მიიბღი საციგანო!
თე ლანძღუა ვეგჷნმაღე,
მუთაქჷ მაჭარას გვალო!
ქესა დომიჭეთჷკონი,
ჩქიმდე ვე გერძუდეს ვალო!
მუ ცოდაქჷ გოჭაფესჷ,
კინი თქვანი ოლანძღალო?
თე არდება ვეგჷნმაღე,
ქესა ფერი თქვანდე ბძირი!
მა ფიფქრენდი, ზოჯუნდითი
პატიოსან, გამოცთილი!
მურე გიბუდოლუნანი,
თქვანი დაბადება ჭვილი?
თქვა აშარეთ თი სოფელი
ქვერსემიათ აკონწყვილი!
ქესაში რე ცალი განი
ნაოსარჷშ გითნაკვათა.
მაჟია მუშ აფხანაგიშ,
ეთექიან გიშნაკვათა!
ვა არკუნ დო ვა აძინუ,
თიში ზომა, თიშ მაფართა!
უწუნდური რქვიეფიში
ნასხუნა დო ოკნაკათა!
თე-ცალ ქესაშ მაჭალეფი
მუშენ აკათუთჷ კოს?
ვარა პუდრის მუშენ ისვანთ,
ვარა პისჷ მუს იბონთჷ?
თე-ცალ ქესას უჭაანა
საარშიყოთ სერიშ ნოდის.
მა ვეფშქვიდა დაკჷნებას,
ქომუჩანა ხათე ჭორის!
თე ჭარუა მუს მოხვარუ
ხოლო ოკო მუძინე̄.
თელი ზუგიდიში მაზრა
ოკო ოკოპკიჟინე̄.
ლ.ნ. ამჲუბჟა. 1933