*ირო ბჭარი, ირო ბჭარი
| *ირო ბჭარი, ირო ბჭარი by |
| იოსებ ყიფშიძე "რჩეული თხზულებანი" თბ.1994წ. ხ.363-364 |
1.
ირო ბჭარი, ირო ბჭარი, დღას ვე ეჸუ გათებაქ!
ზჷსხჷრჲ მიფუნც, ხორცჲ მიცანცალჷ, გომირჩქინდჷ ანთებაქ.
მუ ღორონთქ გჷმაჭყორჷ, მუშე მაღოლჷ ათე გვარქ?
დო, ართი სიტყვათ, ქომისხუნუ დოპილასი ათე ბრალქ.
2.
სქანი წურწუფა, სქანი გვაჯილა, სქანი სანთელო, სქანი კაჟინა!
ცჷრა, დემეთხეი, ვარა ქომიწონებუ სქანი ნაჯირა.
ჩიტიცალო ბჭუქუვათ, ზესქვიცალო ვკუთუვათ,
ცჷრეფი ოკო პკათუვათ, დუდი გამუნოუკურთხუვათ.
ცჷრა თეს რაგაჯანცჷ: -- "ვოჰ, ვოჰ, სი საანგეე, საჲანგებას
რაგაჯანქო?
"ჯვარული კოჩი მის ოკო, სი მის ოკორქ, სი პიჯქოქო?
"ჯვარული კოჩი -- ლაგუჯამი, დუს მუნჷგაბურჯანცი?"
3.
ინგჷრი გოუძაფუნა ჯო ქობოგჷნა მოროჟაც --
არამ-ხუტუ გჷმეელჷ ჯო გუბანც ქოროშანც.
ჯვარალეფქ დიიშაყარჷ, მუში ხატის ქაახვეწჷნა:
-- "უბეჯური არამ-ხუტუ ცირას ნჷმჷ მიჯამიღანა,
"უბეჯური არამ-ხუტუ, ჯვარს ჯუჯი ვა წეეჸუნა!"
ენა ვა ჯეეჯერჷ ჯო ინგირი განაჭკაჯას გოსხაპუ;
ოკალმახეშა ქიმერთჷ ნი, ჯვარული ხატეფქ ქჷმაჭიშოუ
ჯო დიხაშა ჯუჯი ქოუსანგუ.
მუში ნარჩვი იარაღი ასეთი ჯგეგეს ქოწოუსვანჯჷ.
არამ-ხუტუ აგეეში,
ვაჰ, ვაჰ, სო მიიში?
ბედი სქანი დალუური,
ჯვარს მუოთ ალეელი?