ჸათე ძღაბი
Jump to navigation
Jump to search
ჸათე ძღაბი, ჸათე რინტუ,
მალას ხეშე გეგნოზგირტუ,
მიტირტინჷ დო მიკეკუანს,
აკაბურცხა ვამიკინდუ.
ბოგიშჷ ბოგიშჷ ბოგი მაფუ,
ნიტე შურო სოთინჷ ვაპუ,
ქეთიმნჯირუქ ოროს ვარა,
ხათე ხასლას ქელმარტყაპუ.
გამაღეთუ მინდორს ფცალუ,
ეკოფთხოზუნჷ მი ანძალუ,
ნაცალასუ ქეშეშხვართუ,
ირფელჷ ართო მაცანცალუ.
ამარჷ-ამარჷ სქუათ მოსქუ,
წყარშა კაბათ გენმათხოზუ,
იშქვიდუდუნჷ მიჩქუდუ დო
დახე მართუს ქენმოქოსუ.
ჩქიმი რინა მუშა ღირუ,
ქეთიძიცუ, ქეთიბირუ,
ხუჯის ხურხი ქიგნობდუ დო
ხელეფჷ კისერს ქიგომკირუ.
მართუშორო ზისხირჷ ფუნსუ,
გობჯუნუნს დო გობსხუპუნსუ,
ჩქიმი ელხე ნტებული რე
მი რე მოხუტოლუ გურსუ?!
ცას მუნაფაშჷ პირეფჷ მობუ,
უქვინჯე რე თოლიშჷ რობუ,
ბჯუნუნსუ დო ფუცქინუნსუ,
მემიჩქ დუდი ქომჸოროფუ.