წყარალა

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
please do not remove empty parameters (see the template documentation).
წყარალა
by ზაალ ჯალაღონია

ოქანქაია დღა მიჯინე, აკონწერილი,
უჩა მუნაფა სონ ხანიე აწმაგვარგვასჷ.
ცა გოქერქე დო კანი აფუ გინოქერცელი,
წანეფც უჯინექ ნაშაყარა გვართა-გვართასჷ.

მინშა შუმილი, მარა მინშა ხოლო ხერზელი,
მიკორსხილი დო მერთაფილი ორთაშ ქართასუ.

უქუმინუა ჭვემაშორო ჸათე დღალეფცჷ,
შორშე იძირე სქვამ ტყალეფი, ართო ფოლონი,
გვალაშ ბორკისუ ქუმგოკინდე თოლი კარესჷ
დო ქიმეფხვადი თე სისქვამეს ვა უღჷ ბოლონი.

ჭაჭახელიე ნაფირქებუ, მითაჟამიში,
ეჭარჭულერი ტანი ნობღვე, რზაფაშ ნაჭოპა.
რჩქვანე რჩქილასუ მიშატყობუ ბობოხ რჩქამიში,
ათესჷ ქორთხინქ გომიტენქ-და, უკულ ვა ბჭოფა.

ხვია ჭარასჷ ვემეპუნდი მუთ დუდ ქოფშუნი,
ხიბილ ფირქეფი აკუტახუ რზაფას ოშიშა.
დაღალებულქჷ ქინმოსქიდუ სქან დუდქ ნიშიშა
დო გილგამეშიშ გილამიღუ ტანი ნოშური.

უქინძუაფუ იშო-აშო შხიფ დო გარაგანც,
ზიუსუდრასუ აკოტახუ მუში ხვამარდი,
ქუმკოსქილადე ამარანტიშ გვალაშ კონკასჷ,
გინოსქილადე ქიანა დო უკულ ხვამა რდუ.

მინონჯამილი ხიბა მაფუ, ირო მეულუ,
ვეწე ქიანა, აკომლებუ, აკორქალირი.
ართო ლოლირი ოსინთეშე ხოლო რჩქინდუქუ,
დო ტორონჯშორო კინ მომიღუ სქანდა ჭარილი.