ცაქჷ გეკიმუნაფუ
Jump to navigation
Jump to search
ცაქჷ გეკიმუნაფუ დო
ომაღურეთ დოწკურ თოლი,
გეჸალჷ დო გოჩიონჷ,
გაუჩარუ ელჲ დო მოლი.
ვალიშ სჷმეტჲ გითმიშჷნი,
ითამ, შქაბანს გვალა გონწყეს,
ღორონთიშ ხე უძირაფუ
უქანცუანდჷ დიხაშ ონწეს.
ზღველა ჭვემაქ ქჷმოსოფუ,
გითმოტირხჷდ ჸალეფჲ ჯასჷ,
არძა დიხას გეწკარჷდჷ,
ნანწყვასჷ დო ნაპანჯასჷ.
ფურცელეფქჷ თეზმა ჭვეთით
დიზურზეს დო დიხარგესჷ,
ოსინთეშე მივაჯინედჲ
ათე ორთაშ სიხანგესჷ.
გურცჷ ხოლო ელმოჩქჷდჷ
თე რინაში ჭირჲ დო წვირე,
გებდირთი დო ჯვეშჲ ლერსეფი
გობთინი დო გოვმაჟირე.
ართის ჭუჭელჲ ქალვოწილი,
ოჭიშჲ გუთინჲ მაჟირასჷ,
ლაბანჲ ქოფჩი მუში წილი,
გურც-ნაჭვას დო ნანკირასჷ.
უკულჲ ბჟაქით გეგთიჯინუ,
ცას ლენიშფერქ დართჷ კინი,
ნაჭვემერჲ შურქ ეჸონჷ დო
თე სისქვამას მივაჯინი.