შ - დანიელ ფიფია "მარგალურ–ქორთული ლექსიკონი"
| შ by |
| დანიელ ფიფია "მეგრულ-ქართული სალექსიკონო მასალები" თბილისი. 1999წ. ხ.37-38 |
შალამა – ყინულის თოში
შამპო –
შანუა – 1. დანიშვნა; 2. ამოშრობა
შარტე – (ავადმყოფობა)
შაშმათი – მკვირცხლი
შაშუა – დასველება,გაჟღენთვა
შახჷ – ჯერ
შელებური – შეძლებული
შემამძემა – მოწიწებით
შეჸერი – ლერწი
შეწამაფა – ცუდი ამბის შეტყობინება
შეჰებული – დასუსტებული
შვანი – დრო
შვაპილი – დასველებული
შვება – ხალვათი
შველა – გველხოკერა
შველაია – მოქნილი
შველება – მორჩენა
შვეტერია –
შვინგალი – მაღალი
შვიტალი –
შიბილი – დაწნული
შივინი –
შილიფო – იხ. ლაფარი
შინა – ხსოვნა, ახსოვთ
შინაფა – დასიება
შინგიშიფერი – შავგვრემანი
შინერება – დასაშვები ღვთისაგან, ღვთის ნება
შინთალი – გრძელი
შინი – ხსენება
შირილი – გაცვეთილი
შირუა – გაცვეთა
შირშინი – ქშინვა
შოლუა – დასველება
შონე – სვანეთი
შონი – სვანი
შორდი – ფოთლიანი შტო
შორტი –
შუ – ახსოვს
შუკა – ვიწრო გზა, ვიწრო ქუჩა
შუკოჩია – მეგრულად მათუსალა, დიდი ხნის კაცი
შულადა – დაღლა
შულადირი – დაღლილი
შული – წილი საამხანაგო
შუმა – სმა
შუმაფა – დათრობა
შუმილი – მთვრალი
შურეფი – სულების დღე, აღდგომის მეორე დღე
შური – 1. სული; 2. სუნი
შურიკია – სულიკო
შურიხინწი –
შურაფა (შურუა) – დაყნოსვა
შურუბუმობა – დიდი ხუთშაბათი
შქა – შუა
შქაკოჩი – შუა ხნის კაცი
შქაშიმალ – შუამავალი
შქახანი – შუახანი
შქვიდა – დახრჩობა
შქვიდაფა – დახრჩობა
შქვიდელი – დამხრჩვალი
შქვილი – მშვილდი
შქვითული – შვიდეული
შქიდაფა – კადრება
შქირატა – ჩაქრობა
შქირატილი – ჩამქრალი
შქირენი – შიმშილი
შქურინი – შიში
შქურონჯა – შიშიანობა
შხამარა – მწარე (შხამი)
შხვაში თური – უცხო
შხილინი – ქნევა
შხუ – მსხვილი
შხჷ – ბლომად არიან
შხუნა – უტეხი ადგილი, ყამირი
შხურგინი –
შხური – ცხვარი
შხურინაფა – შეწვა