შუმას დღასი ვემუოტე
თე ცხოვრება ორე ნწარე,
თე ცხოვრება ორე კოლო,
თე ცხოვრებას მა ხირზელო
ვამიბძირუანქი თოლო.
შუმას დღასი ვემუოტე
გვალო დოპილასი ხოლო,
გურსი ვამიწყუნუანსი
ვართ ძმარი დო ვართი თხოლო.
ღვინ დო ონტკას ხე დო დუსი
გოთმულუა მა ჟირხოლოს,
ღვინ დო ონტკა გარჩქინუნი,
ქოგუალე მა თი ღორონს!