ქ - დანიელ ფიფია "მარგალურ–ქორთული ლექსიკონი"
| ქ by |
| დანიელ ფიფია "მეგრულ-ქართული სალექსიკონო მასალები" თბილისი. 1999წ. ხ.37-38 |
ქაბულა – უშობელი
ქამენია – გვირილა
ქანცაფი – ნძრევა, დარხევა
ქართი – თბილისი
ქართუა – შეკვრა, მიბმა ერთმანეთთან
ქართანი – იხ. გარგატი
ქარქენჯი –
ქაქალა – ცეტი
ქაცარი – თიკანი
ქაცლაშია – ტიკჭორა
ქაცუ – წვრილი ძვალი
ქელონუა – მთქნარება
ქერქეთი – სიცხე
ქესატი – ღარიბი
ქექე – მსუბუქი
ქეშაფი – ოხვრა
ქვანთილა – ცხვრის დუმა
ქვანთრიშა – ქალაჩუნა
ქვანთჷ – ბლომად სითხე
ქვარანთელე – მუცელა
ქვარა – მუცელი
ქვათალა – ქალაჩუნა
ქვერსემი – დიდი, ჩაქცეული
ქვეჩერე (ქვიჩალი) – ქოჩორა
ქვეცერე (ქვიჩალი) – დაბალი
ქვინზუა – დამალვა
ქვინჯე – როდინი
ქვინჯი – ფსკერიი
ქვირა –
ქვიშარი – წყვილი
ქვიშორი – ქვიშისფერი
ქილუა – თქმა
ქიმინუა – კეთება
ქიონი – ტრიალი
ქირანჯი – მოჯამაგირე
ქირსე – ქრისტეშობა
ქირსეთუთა – დეკემბერი
ქირქე (ქარქამი) – იხ. წკვარამი
ქირცა – ქერტლი
ქიღჷ – ბაცილა
ქიჸი – იქნება
ქიცუცია – თხა
ქობალი – პური
ქოთი – კიდეც
ქოლო – წყარო
ქომოლი – გამბედავი, ვაჟკაცი
ქომონჯი – ქმარი
ქორე – არის
ქორთუ – ქართველი
ქოსუა – გვა
ქოფე –
ქოშინაფილი – ლპობისპირად მყოფი
ქუთეში – ქუთაისი
ქუთოლაფა – ლაქუცი
ქულა – კოჭლი
ქულამური – გრდემლი, ქურა
ქუმუ – სელის ფქვილი
ქუფე –
ქუქუ – ჯიბლიბო
ქუჩონა – ბუჩქნარი
ქუცი – ბაცვიანი ბუჩქი
ქუცონი – შამბნარი
ქუცურუა – პატარა