Jump to content

ფრინველივით ვზივარ ღამის უბეში

From Wikisource
ფრინველივით ვზივარ ღამის უბეში
ავტორი: ტერენტი გრანელი


ფრინველივით ვზივარ ღამის უბეში,
თბილისია ერთადერთი ნუგეში.

რა ვქნა, დროა ამნაირი წვალების,
მალე ტირილს დაიწყებენ თვალები.

შენთან ასე მოვიქცევი, აბა რა,
და ღრუბელმა ცაზე მთვარე დაფარა.

თბილისია და წამებას ავიტან,
დღევანდელი მზიანი დღე წავიდა.

ფრინველივით ვზივარ ღამის უბეში,
თბილისია ერთადერთი ნუგეში.

რესურსები ინტერნეტში

[edit]