სულს მარტოობა უნდა

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
სულს მარტოობა უნდა
ავტორი: ტერენტი გრანელი


სულს მარტოობა უნდა,
მარტო ვიქნები აწი.
სადღაც გაისმის მუდამ
ჩუმი შრიალი ნაძვის.

და სანთლებივით დგანან
თეთრი ჭადრები ბაღში.
ანდა ცუდია განა -
დავრჩე ბოლომდე ბავშვი?

ეს შორეული ქარი
ჩემთვის ძვირფასი გახდა.
ნელა ჩაივლის ქალი
ალექსანდროვის ბაღთან.

ვფიქრობ: სიცოცხლე არ ღირს,
ცისკენ მიფრინავს თვალი.
თეთრი აუზი ბაღის
უკვე აივსო წყალით.

სულს მარტოობა უნდა,
მარტო ვიქნები აწი.
სადღაც გაისმის მუდამ
ჩუმი შრიალი ნაძვის.

რესურსები ინტერნეტში[edit]

[Category:Georgian]]