საჩიარი

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
please do not remove empty parameters (see the template documentation).
საჩიარი
by ჯვეში მარგალური პოეზია
მაკარ ხუბუა. მეგრული ტექსტები. ტფილისი 1937.

ბაჯგუ ბჯოხო სახელი დო ტარაზია მიღუ გვარი;
ეწერი ადგილს ვოხორანქ, გემიდგჷ ართი ჯარგვალი.
მა ღარიბი ვორექჷ-და, ვა რე მითინიში ბრალი.
ჩქიმი დასაბაღუ მიღუ ღუმუ, ლებია დო ჸვალი.
ეშე მითინს ვა გაწუხე, ვაბღურიდა მა საწყალი.
მუთ მიღუნი ჩქიმი მიღუ -- კოც ვა გეუძჷ ვალი.
ვართი ხოლო იფთხორენქ -- ენა ჯგირო გიჩქჷდანი,
მუმაქ მუჟამც მიღურუნი, მიძახუდეს ბაღანას.
გაჭირება ჩქიმი ცალი, ვა უძირჷ ჩქიმი მახანას.
სადლათ ვორდი, ვოკათუდი არძო ეკნაშაყარას.
დაწამება ქოფშიიბუ ჩქიმი ჸუდეში ლაფარას.
კათეფს ვოკათუდი, ვარა ვემთვოხედი ჯა-ფარას.
წამება დო ხირუათჷ -- ვა მორჩუდუ შხვა ფარანს.
შხვაში ნარაგადუშენი, ვაფსხაპუნდი ფაფალას.
დაწამება მუ ორენი, მუგოშინანთ თესია:
მა დო ართი ახალგაზდას ართიან მიჸორდესია.
მა სადლათო მიდაფრთი დო ვეკნუაჭუდი ბრელსია.
მუჭო ვეკჷნუაჭუდინი, ქოუჩინებუ ჭყელსია.
სოლე მა მებდინიკონი, საქმე დომიბანძღესია.
თაურობას მეცხადეს, ბაჯგუქ გიმანთხესია.
დახე ვარა, ქჷმორთჷ დო ძღაბი მიდამღესია.
ანთას ჩხოროშ ეჩდო ართის იანარიშ დალიას,
მა ლაკადას ფცხოვრენდი დო ძღაბი ფართო ხალიას.
ნებით მიდეპუნიკონი, მი მიწინდუ ვარიას.
ნანდულ დუშქურინუაფუ ეთი ძღაბი ყვარიას.
ჩქიმდა მენდი ვო უღუდას, ურაგადჷქ ვარიას.
ანწ ვათენქ ჩქიმ პასუხის, ვორექ ჩქიმ ჯარგვალიას.
სიტყვა უღუ, არჩქილით, ჩქიმი უნჩაში დაიას:
-- მა მუთუნი ქოფთქუენი, სო მარზენა ნებას!
რსულას ჩქიმი გაჭირება, ნოტე მათქუედას!
ვა ფთქუენი, მუ ჟამიშა, ვა გუვორექ ჩე დღას.
ასე ფთქუა, მარჩქილით ჩქინი გაჭირებას:
მა ვორექ ბაჯგუში და, სახელი ბჯოხო მუკია.
მეძობლეფი მირაგადჷ, მუქ დორჸვილჷ, მუქია!
მუშენი რე, ქომონჯიშა ანწით ვე მეურქია?
ირკე, ვარა ვე მიძინა, დაგესუსტუ გურქია!
მათ ქომიჩქუ, ანწინეშე შუროთ ვა მიბძინანქჷნი!
სო დიხაშა ოკო იბდე, ვა მაგორჷ ბინაქჷნი!
არძოქ ბინა დიგორეს, ჩქიმ მახანა ცირაქჷნი.
ჩქიმი ურგებულობა რე, მა თაქ ვოჩვიტინანქჷნი.
გიჩქუდანი, ანწი ჩქიმო ღურა უჯგუ რინას.
კინოხ შურო ვა გოპუნდი საწმოხონო ბინას.
მუშენი-და, ვამვოსქიდი ჩქიმი უკულაში ჯიმას.
ომბოლიში მარდუალქ მორო მუ ქიმინას?
ანწი ოკო ქოფთქუე ჩქიმი პოვედენია.
მა ვარ ჩქიმი უფრაშეფი კათეფს ქეკუხენია.
ჩქიმი ბედიქ ვამკორთჷნი, მუ დუვაშე ფერია.
მუდგა კოჩი მიჸუნანქ, მაფუდანი ჯერია.
ბზჷთი ხოლო ბრელი მიღუ -- ცხენ დო ონანგერია.
ენა სინდაშ საჩუქარი, მა სედლოამო ცხენია.
რსულას რაგადებულ მაფუ ჩქიმი გურიშ გაჭირება.
ანწი გარზენთ ჩქიმი დუცუ ქიგემიდვით განჩინება.
ბოშ-კათეფი ქორეთჷ-და, ქომუჩით დაკვირება.
ძღაბალაში ცხოვრება რე: ძიცა, ლაჸაფი დო ქება,
ნებით მუთ ვეჸუაფუნი, ტყობით ვა მოგონჷ ნტება.
აბა ანწი, ჩქიმ დაია, სი მუთუნი გათქუენდა!
-- ფთქუე მოკო, ძღაბი, მარა, მუ ბრაგადუე ვეფჩინი!
მათ ქოფთქუა ჩქიმი ამბეს, მარჩქილით თქვანი ჭირი!
მუკიაში და ვორექჷ, მა სახელი ბჯოხო ჩიმი.
მუკიას უჯინექ ვარა, ბედი აწომირე ჩქიმი.
მა ჩქიმ უჩაში დაიას, ხოლო ძალამ მივოჯინი.
მუთ უნჩაშის ხვადუდჷნი, თი ზომაშა ქჷდუთვინი.
ანწი მუდგა ფქიმინენი, მუშენი გამიკვირუა!
ჩქიმ დაია, სქანი ჭირი, გვალო ვე მჷმოდინუა!
ანწი ოკო დუვოჭყენი, ჩქიმი დუდიში ხირუა.
გურიშ სისუსტე მიღუნ დო დოხთურენს ქჷგიბჯინუა.
გურით ირო ქუმოკოდუ დოხთურიში გორუა.
შხვაში ჸუდესჷ ინვორექ, მა ვა მიღუ ხორუა,
დო აზრეფი ფერი მიღუ, ნანდულ სი გიწორუა,
თაქ გავათენქ თე პასუხის, მეტის ვაგჷგოგონუა.

ტარას ჯაბუა. სოფელი ოტობაია. 1932